پانزدهم ماه مه ۱۹۴۸ برابر با بیست و چهارم اردیبهشت سال ۱۳۲۷ یادآور کوچ اجباری میلیون ها فلسطینی از سرزمین های آباء و اجدادی شان است که با یورش های نظامیان صهیونیستی تحت حمایت های گسترده انگلیس و آمریکا به وقوع پیوست و سرمنشاء بسیاری از جنایات هولناک و ضد بشری صهیونیستها در کشورهای منطقه شد.
اشغالگران صهیونیست پس از حمله به ۷۷۴ روستا و شهر در سرزمین های فلسطینی و کشتار ۱۵ هزار غیرنظامی مسلمان و مسیحی حدود ۸۰ درصد از خاک فلسطین را اشغال کردند و بازماندگان این فاجعه انسانی را به کرانه باختری رود اردن، باریکه غزه و کشورهای همسایه مانند سوریه، اردن و لبنان کوچاندند.
آوارگی فلسطینیان پیامد شکل گیری نخستین هسته های صهیونیسم در سال ۱۸۹۷ ، (۱۲۷۶ شمسی) در شهر «بال» سوییس و واگذاری قیمومیت فلسطین به بریتانیا و سپس صدور اعلامیه «بالفور» از سوی وزیر امورخارجه وقت انگلیس در سال ۱۹۱۷ میلادی بود و سرانجام سازمان ملل متحد در سال ۱۹۴۷ با قطعنامه ۱۸۱، فلسطین را به دو بخش صهیونیست نشین و عرب نشین تقسیم کرد و یک سال پس از آن صهیونیستها که مهر تایید بر اشغالگری خود را نشانه ای از پشتیبانی کامل غرب می دانستند برای تحقق رویای دیرینه «صهیونیسم از نیل تا فرات» فصل تازه ای از کشتار و خشونت و اشغال را آغاز کردند؛ به گونه ای که فقط نزدیک به ۱۶۰ هزار فلسطینی عرب تبار در بخش های اشغال شده باقی ماندند.
تلاش های شکست خورده برای کسب مشروعیت
سران رژیم صهیونیستی از زمان اشغال سرزمین های فلسطینی دایم درتلاش بوده اند تا با استفاده از ابزارها و مولفه های اقتصادی ، نظامی ،سیاسی و حتی با تحریف تاریخ و از بین بردن نمادها و فرهنگ اصیل و میراث کهن فلسطینی و پیشنیه های دینی ،اجتماعی و تاریخی ساکنان اصیل این سرزمین ،هویتی نو برای خود ایجاد و مشروعیت منطقه ای و جهانی کسب کنند اما با وجود حمایت های آمریکا و انگلیس و تلاش مزدوران صهیونیستی برای نابودی تاریخ و مولفه های فرهنگی فلسطین آنان موفق به این توطئه نشده و ملتهای جهان همچنان صهیونیستها را مشتی اشغالگر و بدون هویت می دانند و فلسطینیان را صاحبان ابدی و اصلی این سرزمین.
صهیونیستها در تلاش بوده اند تا با ایده منحوس " از نیل تا فرات " به آرزوهای غیر قابل تحقق پایه گذاران این رژیم جعلی جامه عمل بپوشانند اما نه تنها نتوانسته اند از سرزمین های اشغالی عبور کنند بلکه از توان مقابله با فرزندان مبارز فلسطینی در داخل سرزمین های اشغالی نیز عاجز مانده اند به گونه ای که پس از سالها اشغال بخشهایی از سرزمین های فلسطینی به ناچارو با خفت از بخشهایی مانند باریکه غزه خارج شدند.
سعی اشغالگران برای یهودی سازی سرزمین فلسطینی و عادی سازی روابط با کشورهای اسلامی خوابی است که با گذشت بیش از هفت دهه همچنان بی تعبیر مانده و با وجود نرمش های خائنانه برخی کشورهای منطقه در ایجاد رابطه و مراوادت سیاسی و اقتصادی با دشمن فلسطینی هیچگاه هم محقق نخواهد شد.
حتی تلاش های مذبوحانه مقامات صهیونستی در سال ۱۹۷۲ و اجازه داده به یهودیان برای اجرای آیین های مذهبی خود در مسجد ابراهیمی در شهر الخلیل برای تجاوز فرهنگی به هویت اسلامی این سرزمین نتوانست اهداف متجاوزان را محقق سازد و با شهادت دهها فلسطینی هویت فرهنگی این مسجد حفظ شد.
از مهمترین اقدامات صهیونیستها برای هویت زدایی فلسطین و ایجاد فرهنگ یهودی در این سرزمین حفاری‌های آنان در شهر قدس از منطقه سلوان تا مسجدالاقصی با هدف برپایی هیکل موهوم بر ویرانه های نزدیک محل عروج پیامبر (ص) و ایجاد موزه ای بزرگ است موضوعی که با مخالفت شدید کشورهای اسلامی و سازمان یونسکو مواجه شد ، این طرح از آن جهت اهمیت دارد و در عین حال خطرناک است که بخشی از قسمت موسوم به " حوض مقدس " را شامل می شود ، این حوض بر اساس ادعای صهیونیستها مکان دفن برخی پیامبران از جمله داوود و سلیمان است.
نظامیان این رژیم پیش از این نیز به مراکز تحقیقات فلسطینی در بیروت حمله کرده و هزاران کتاب و منابع مهم و مجموعه های شعری را از آن جا به غارت برده بودند. این رژیم، فرهنگیان و شخصیت های ادبی و فرهنگی را نیز تحت تعقیب قرار داده و زندانی کرده و از انتشار بسیاری از روزنامه ها و مجلات فلسطینی در کرانه باختری و باریکه غزه جلوگیری می کند و تعداد زیادی از مراکز انتشاراتی و فرهنگی را هدف قرار داده است.
فلسطینی ها از جامعه بین الملل و یونسکو (سازمان علمی، آموزشی و فرهنگی ملل متحد) خواسته اند حملات رژیم اسرائیل به موسسات و مراکز فرهنگی فلسطین را محکوم کنند و مسئولان این رژیم را بابت حملات عمدی و هدفمند به این مراکز مورد بازخواست قرار دهند و از ملت فلسطین و مراکز فرهنگی و تمدن آن ها در برابر این حملات حمایت کنند.
در همین پیوند حتی سبک آموزشی رژیم صهیونیستی و مواد درسی ارائه شده در مدارس این رژیم سهم عمده‌ای در تحریک دانش‌آموزان و تقویت نفرت آنها نسبت به مسلمانان و عرب ها داشته است تا جایی که در همین سنین آنها را تشویق به قتل و کشتار مسلمانان و ریشه کن کردن فلسطینیان می‌کند. نتایج مطالعات و بررسی‌های متعدد انجام شده از سوی کارشناسان و تحلیلگران عرب و یهودی نشان می‌دهد که عمق کینه و نفرت صهیونیستها و خشونت و نژادپرستی آنها نسبت به مسلمانان و اعراب در این آموزش های نژادپرستانه ریشه دارد.
با تمام این تلاش ها و با وجود حمایتهای بی دریغ و آشکار آمریکا از رژیم صهیونیستی و حتی خروج واشنگتن از یونسکو به خاطر حمایت آن از فلسطین ، مردم جهان همچنان فلسطین را متعلق به فلسطینیان و این سرزمین را میراث عظیم ساکنان اصلی آن شامل مسلمانان ،مسیحیان و کلیمیان می دانند و روز نکبت از جنبه ای دیگر یادآور جاودانگی فرهنگ و میراث این سرزمین الهی است.
نقش سازمان های حقوق بشری و سازمان ملل
سازمان های مدعی حقوق بشری در سطح جهان که همیشه سنگ تضییع حقوق انسانی در برخی کشورها را بر سینه می کوبند با گذشت ۷۰ سال از اشغالگری و یورش های بی رحمانه جنایتکاران صهیونیستی بر جان و ناموس فلسطینیان و ملت های منطقه هنوز نتوانسته اند قدم های موثری در احقاق حقوق حقه آنان بردارند و صهیونیستها بدون واهمه از پیگردهای قانونی و جهانی همچنان بر تضییع حقوق فلسطینیان از جمله هزاران اسیر مبارز فلسطینی در بند این رژیم و حبس زنان و کودکان این سرزمین ادامه می دهند.
سازمان دیده‌بان حقوق بشر در گزارشی اعلام کرده که ارتش صهیونیستی از روزهای ابتدایی اشغال فلسطین علاوه بر کشتار مردم ، با استفاده از فرامین نظامی سعی در محروم کردن فلسطینیان از آزادی و حقوق قانونی آنها را داشته و با دستاویز قرار دادن این قوانین، چندین نسل از فلسطینیان کرانه باختری را از حقوق مدنی اساسی خود محروم کرده است؛ از جمله محرومیت سازمان یافته از حق آزادی تجمع و اظهار عقیده ، سرکوب اعتراضات مسالمت آمیز ، ایجاد مناطق بسته نظامی برای پایان دادن به تظاهرات کرانه باختری و بازداشت شرکت کنندگان است.
سردمداران رژیم جعلی صهیونیستی حتی به توصیه های دبیرکل سازمان ملل در این زمینه نیز بی اعتنا بوده اند که خواستار برقراری "قانون" و عدم بهره گیری از روش‌های مغایر با قوانین بین‌المللی علیه فلسطینیان شده بود.
ترور رهبران مبارز ، بازداشت های خودسرانه ،استفاده از گلوله های جنگی و سلاح های غیر متعارف ، مجازات غیر نظامیان ، انسداد گذرگاههای مرزی ، نقض حقوق کودکان و زنان و افراد سالخورده و روزنامه نگاران و فعالان حقوق بشری از جمله اقدامات ضد بشری رژیم صهیونیستی است که همواره سازمان های بین المللی دفاع از حقوق بشر خواستار پایان دادن به آن بوده اند اما به دلیل فقدان ضمانت های اجرایی و حمایت های گسترده آمریکا همواره عقیم مانده است.
اما آنچه مسلم به نظر می رسد این است که تا زمانی که سازمان ملل و سازمان های وابسته به آن زیر سیطره آمریکا به عنوان اصلی ترین حامی رژیم صهیونیستی قرار دارد ملت فلسطین امیدی به اینگونه سازمان ها نباید داشته باشد.
نقش کشورهای اسلامی و سازمان همکاری اسلامی
گرچه برخی کشورهای عرب منطقه با ایجاد روابط آشکار و پنهانی نقشی مخرب در حمایت از حقوق ملت فلسطین و مبارزه با اشغالگری های سردمداران رژیم صهیونیستی داشته اند و هنوز هم به این روند ادامه می دهند اما قاطبه کشورهای اسلامی و ملت های آزادیخواه جهان خواستار اتخاذ مواضع مستحکم و متحد علیه صهیونیستهای اشغالگر هستند.
علاوه بر راهپیمایی ها و اعتراض های گسترده مردم کشورهای مسلمان و آزاده در حمایت از مردم فلسطین و آرمان های آنان در مناسبت هایی چون روز جهانی قدس ، سازمان همکاری اسلامی نیز در نشست های اخیر خود اقدام آمریکا در به رسمیت شناختن قدس به عنوان پایتخت رژیم جعلی صهیونیستی و انتقال سفارتش از تل‌آویو به قدس را محکوم کرد چراکه این اقدام نقض قوانین بین المللی و منشور سازمان ملل و خروج از اجماع بین المللی درباره لزوم عدم تغییر وضعیت قدس است .
اعضای این سازمان تاکید کردند که این اقدام احساسات مسلمانان جهان را جریحه‌دار کرده و از شورای امنیت خواسته اند به مسئولیت خود درباره اجرای قطعنامه‌های بین المللی درباره قدس عمل کند ، آنان تاکید کرده اند که هویت قدس عربی و فلسطینی است و باید در مقابل تلاش‌های صهیونیستها برای یهودی سازی این شهر ایستادگی کرد.
تنها راه پایان نکبت صهیونیستها ،بیداری و مقاومت است
تجارب ۷۰ ساله حیات ننگین صهیونیستها نشان داده که آنان زبانی جز زور و مقاومت نمی فهمند و اگر مقاومت جانانه مبارزان فلسطینی و روحیه شهادت طلبانه و حمایت های ملت های آزاده جهان از آنان نبود شاید سال ها قبل سیطره صهیونیستها بر سرزمین های فلسطینی تکمیل و امیدهای میلیون ها فلسطینی از جمله پناهجویانی که شماری از آنان حتی کلید های خانه خود را نگه داشته اند از بازگشت به سرزمین آباء و اجدادی خود به یاس تبدیل می شد.
بر همین اساس گروههای مبارز فلسطینی بارها بر بی اثر بودن طرح های به اصطلاح صلح فلسطینی تاکید و با فاجعه " معامله قرن " مخالفت کرده و گفته اند که ملت فلسطین که برای دفاع از سرزمین خود دست به انتفاضه‌ها زده است ، امروز نیز بیش از پیش بر گرفتن حق خود و پایبندی به مقدسات و سرزمینشان از راه مقاومت اصرار دارد.