این فیزیکدان هسته‌ای ۸۴ ساله که بنیانگذار برنامه غنی‌سازی اورانیوم پاکستان محسوب می‌شود، از سال ۲۰۰۴ به دلیل برخی از نگرانی‌های امنیتی، تحت مراقب قرار گرفته و نهادهای امنیتی این کشور از بیم خطر احتمالی برای زندگی این دانشمند پاکستانی، دید و بازدید و حضور وی در محافل اجتماعی را محدود کرده‌اند.
به گزارش روز چهارشنبه رسانه‌های پاکستانی، دکتر عبدالقدیر خان که چندان از مراقبت‌های امنیتی از خود راضی به نظر نمی‌رسد، به دیوان عالی این کشور مراجعه کرد و خواستار کمک دادگاه برای دستیابی به حقوق اجتماعی به ویژه حضور آزادانه در برنامه‌های اجتماعی و دانشگاهی شد.
قضات دادگاه عالی پاکستان نیز دادخواست بنیانگذار صنعت هسته‌ای را پذیرفته و به وی اجازه داد تا با حضور در جلسه دادگاه مسائل پیش روی خود را تشریح کرد. دادگاه همچنین درخواست مدافع حقوق وزارت دفاع پاکستان برای برگزاری جلسه پشت درهای بسته را رد کرد.
دکتر عبدالقدیر خان در دادخواست خود خطاب به دادگاه عالی پاکستان گفت: از زمانی که وی در این کشور کار بر پروژه اتمی را آغاز کرد از امنیت شخصی متناسب برخوردار بوده است اما اکنون اوضاع به گونه‌ای است که سازمان‌های امنیتی وی را تنها در خانه محدود کرد و حتی بدون استلام از این نهادها، حضور در محافل اجتماعی و دانشگاهی غیرممکن است.
دکتر عبدالقدیر خان متولد سال ۱۳۱۵ شمسی فیزیکدان هسته‌ای و مهندس متالوژی پاکستانی است که بنیانگذار برنامه غنی‌سازی اورانیوم این کشور محسوب می‌شود. یکی از بزرگ‌ترین برنامه‌های وی، برنامه غنی‌سازی اورانیوم برای پروژه ساخت بمب اتم پاکستان بود. او در سال ۱۳۵۵ آزمایشگاه تحقیقاتی کاهوتا (KRL) در نزدیکی اسلام آباد را تأسیس و تا زمان بازنشستگی (سال ۱۳۸۰) به عنوان مدیر کل و محقق ارشد در آن مرکز مشغول کارهای علمی و تحقیقاتی بود.
عبدالقدیر خان عنوان پدر بمب هسته‌ای پاکستان را یدک می‌کشد و برای اینکه کشورش را در عرصه هسته‌ای همتراز هند رقیب سنتی خود در جنوب آسیا هسته‌ای کرد، مورد ستایش قرار می‌گیرد اما اعتراض وی به تمهیدات و مراقبت‌های امنیتی همواره جنجال برانگیز بوده است.
این فیزیکدان، دفاع اتمی را بهترین بازدارندگی پاکستان می‌داند. پس از آنکه این کشور در ۱۳۷۷ آزمایشاتی اتمی در پاسخ به آزمایش‌های هند داشت، دکتر خان گفت که کشورش هرگز درصدد ساخت بمب اتم نبود اما مجبور شد.