به گزارش پایگاه خبری آیتالله سید احمد علمالهدی در شبکه اجتماعی سروش وی در مطلبی که تحت عنوان خطبه مکتوب منتشر کرد افزود: این کار با یک عملیات روانی صورت گرفت، علی (ع) با این عظمت را از میدان خارج کردند و با وجود امیرالمؤمنین، قدرت را در جریان دیگری قرار دادندکه شاید شعارش امروز بعد از ۱۴۰۰ سال خریدار داشته باشد و آن اینکه "ما رهبر دیکته شده نمیخواهیم" رهبری میخواهیم که خودمان انتخاب کنیم.
وی ادامه داد: این حرف منطق مطلوبی در منطق دموکراتیک است، یک وقت رهبر دیکته شده جریان استکباری و قدرت مابانه است که حرف درستی است که اختیار مردم باید دست خودشان باشد نه جریان دیکتاتوری اما یک وقت رهبر، دیکته شده از سوی خداست، معنای اینکه ما این رهبر را نمیخواهیم یعنی خدا و انتخاب خدا را نمیخواهیم و قبول نداریم، مطلبی گفتند که اصل محتوایش خلاف حق بود و ظاهری فریبنده بود، افراد کنار کشیدند، آنانی هم که میدانستند حرف حقی نیست، کنار کشیدند تا برچسب ضد مردمی به آنان زده نشود.
نماینده ولی فقیه در خراسان رضوی اظهار داشت: کار را به جایی رساندند که امیرالمؤمنین (ع) فرمودند «کار به جایی رسید که امر بر من دایر شد با دست بریده حقم را بگیرم و با دست قطعشده بخواهم به سراغ احقاق حقم بروم یا صبر کنم بر یک وزش طوفان تاریکی که همهچیز را ناپدید کرده است و آنقدر این سنگین و سخت است که افراد از بین میروند، جوان را پیر میکند و مؤمن سعی میکند از این دنیا برود، جان دهد و در بین این جامعه و مردم نباشد، در چنین شرایطی قرار گرفتم و با این کیفیت، دیدم صبر بر من سزاوارتر است و من صبر کردم مثل کسی که استخوان در گلو و خار در چشمش است»، این وضعیتی بود که آن حضرت در مقابل آن قرار گرفتند.
علم الهدی افزود: وجود مراسم، یادآوری روزها و توجه پیدا کردن به مظلومیت عزیزی از عزیزان اهلالبیت (ع) در هر زمان، در واقع یک حرکت آموزشی و تماشای یک تابلوی رنگین از یک جریان تجربهآموز یا عبرتآموز برای زندگانی امروز ماست. بسیاری از آموزههای دینی، ایمانی و رفتارهای لازم در زندگانی خودمان را از اهلبیت (ع) میآموزیم و از نظام زندگی و سیره آنان بهعنوان یک تجربه مثبت درس میگیریم اما برخی از این حوادث و جریانهایی که در زندگی اهلبیت (ع) رخ داده عبرتآموز است، در این جریانها، نقش منفی آنقدر پررنگ است که برای ما ایجاد عبرت میکند که در زندگیمان متوجه باشیم به این مصیبت دچار نشویم.
وی ادامه داد: مظلومیت امیرالمؤمنین (ع)، صفحه سیاهی در تاریخ است که با نگاه به آن باید توجه کنیم آن سیاهی و ظلمت در زندگی اجتماعی ما پیش نیاید لذا مظلومیت ایشان در همان اول نقش عبرتآموزی داشت و ما نیز در زندگانی امروز خودمان عبرت میآموزیم که مثل آن مردم دچار نشویم و عرصه زندگانی اجتماعی ما میدان تاختوتاز برای ظلم به اولیای خدا قرار نگیرد.