تاریخ انتشار: ۲۷ اردیبهشت ۱۳۹۹ - ۰۹:۵۴

تهران- ایرنا- راهبرد اعلام قهرمان بدون برگزاری بازی طرحی است که شاید تیم صدرنشین نیز با آن موافق نباشد زیرا تعین تکلیف لیگ در زمین مسابقه پایانی بر تمام حرف و حدیث‌های ممکن است.

پایان لیگ نوزدهم فوتبال ایران چه خواهد شد؟ این سووالی است که از روز نخست تعطیلی لیگ برتر به خاطر شیوع و گسترش ویروس کرونا به یک حساسیت ویژه رسانه‌ای و فکری برای دوستداران فوتبال تبدیل شد. از آن روزهای نخست که کشور به‌صورت کامل در قرنطینه بود و برخی از اعلام پایان لیگ را با قهرمانی صدرنشین ارائه کردند تا امروز پیش‌فرض‌های زیادی مورد توجه قرار گرفته است که هر کدام از این راهبردها با مخالفت گروهی مواجه شده است.

شاید تنها طرحی که بیشترین‌ طرفدار در بین تیم‌های لیگ برتری دارد پایان لیگ بدون اعلام قهرمان است اما این طرح در ذات خود با اشکالاتی مواجه است که فوتبال ایران را در بعد داخلی و خارجی با مشکل مواجه می‌کند. نخستین ایراد آن نبود یک چهارچوب مشخص برای انتخاب نمایندگان ایران در لیگ قهرمانان آسیا است. اگر چهار تیم نخست را به‌عنوان نماینده ایران در آسیا انتخاب شود باید مشخص شود تیم نخست، تیم قهرمان جام حذفی و تیم‌های سوم و چهارم باید مشخص شوند زیرا در سیدبندی نهایی این رقابت‌ها باید تکلیف تیم‌ها مشخص شود.

همچنین با توجه به اینکه سهمیه ایران برای فصل ۲۰۲۱ لیگ قهرمانان آسیا ۲+۲ است لازم به نظر می‌رسد تکلیف تیم‌های مرحله حذفی (پلی‌آف) روشن شود؛ زیرا طبق قانون قهرمان لیگ برتر و جام حذفی به‌صورت مستقیم در مرحله گروهی حاضر می‌شوند و تیم‌های دوم و سوم  باید در مرحله حذفی شرکت کنند تا جواز حضور در مرحله گروهی کسب کنند.

البته تنها مشکل اعلام پایان لیگ بدون قهرمان تنها صدر جدول نیست بلکه در پایین جدول جدال قعرنشینان می‌تواند تکلیف تیم‌های سقوط‌کننده را مشخص کند. بدون شک نماینده هیچ شهری دوست ندارد که تیمش به دسته پایین‌تر سقوط کند و در لیگ آزادگان نیز تیم‌های صعودکننده در انتظار حضور در لیگ هستند.

اما شیوه دیگر از پایان لیگ نوزدهم برگزاری بازی در آغاز لیگ بیستم است. ابتدا باید ۱۰ هفته پایانی لیگ نوزدهم برگزار شود و سپس لیگ بیستم آغاز شود؛ اما این روش با شرایط کنونی کمی سخت است زیرا تعویق بازی‌های تیم ملی و انتخابی جام جهانی ۲۰۲۲ موجب شده تا پس از پایان ویروس کرونا فوتبال ایران در آغاز سال ۲۰۲۱ تقویم فشرده‌ای داشته باشد تقویمی که موجب می‌شود بازیکنان ملی‌پوش و لیگ برتری در چند جبهه تلاش کنند.

چهل هفته لیگ برتر، رقابت‌های جام حذفی، لیگ قهرمانان آسیا، مسابقات انتخابی اول تیم ملی و در ادامه انتخابی اصلی موجب می‌شود تا بازیکنان ایرانی بالاتر از میزان استاندارد جهانی در زمین رقابت حضور پیدا کنند. حضوری که بدون شک نتیجه آن افت عملکرد و مصدومیت‌های متعدد است.

اما گروهی هم به سبک لیگ فوتبال فرانسه مدعی‌اند که باید لیگ برتر ایران بدون برگزار مسابقه با اعلام قهرمان خاتمه پیدا کند. این گروه بیشتر طرفداران تیم صدر جدولی هستند. این شیوه با انتقاد تیم‌های مختلف روبرو شده و حتی به برخی از طراحان آن نیز انگ رنگی زده می‌شود. این راهکار برای لیگ برتر نیز نمی‌تواند مناسب باشد زیرا بنا به دستور ستاد ملی پیشگیری از کرونا بسیاری از فعالیت‌های پرخطرتر از فوتبال در حال ازسرگیری است.

با وجود تمام این سناریوهایی که برای لیگ برتر شیوه کسب قهرمانی بدون برگزاری بازی نه برای هواداران و نه برای دست‌اندرکاران لیگ برتر جذابیت ندارد بلکه تیم صدرنشین نیز مانند هواداران دوست دارد قهرمانی در زمین رقم بخورد و جشن قهرمانی بدون برگزاری مسابقه و نتیجه برای هیچ تیمی شیرینی لازم را ندارد. البته این راهبرد در شرایط کنونی هم کم خطر نیست زیرا برخلاف پیش‌بینی‌های انجام شده ویروس کرونا در چند استان ایران در حال فراگیری مجدد است و استانی مانند خوزستان که سه تیم در لیگ برتر فوتبال دارد اکنون به وضعیت قرمز رسیده است.

اگر شرایط حاد ۲ استان تهران و خوزستان را در شرایط قرمز بپذیریم باید گفت هفت تیم این ۲ استان (استقلال، پرسپولیس، پیکان و سایپا در تهران و تیم‌های فولاد خوزستان، صنعت نفت آبادان و نفت مسجد سلیمان در خوزستان) شرایط سختی برای برگزاری مسابقه دارند.