مشهد- ایرنا- مدیر دفتر ریاست و روابط عمومی دانشگاه فردوسی مشهد گفت: اخیرا نامه‌ای خطاب به برخی مسوولان در واکنش به حواشی منتسب به نصب تندیس حکیم ابوالقاسم فردوسی در شبکه‌های مجازی منتشر شده که هیچ سندیتی ندارد.

دکتر عادل سپهر عصر یکشنبه در گفتگو با خبرنگار ایرنا افزود: نامه‌ای که دارای امضا است مبنایی به عنوان سندی برای رسیدگی قرار می‌گیرد و انتشار نامه در فضای مجازی با نوشتار  "امضاء محفوظ" که برخی رسانه‌ها نیز فقط بخاطر پخش آن در شبکه‌های مجازی اقدام به انتشارش کرده‌اند، می‌تواند جعلی باشد.

وی ادامه داد: افرادی که دغدغه فرهنگ، دانشجو و دانشگاه را دارند حتما در فضای گفتمانی به گفتگو می‌نشینند و بر همین اساس می‌توان گفت که نامه مورد اشاره هیچ سندیتی ندارد.

عضو هیات علمی دانشگاه فردوسی مشهد گفت: باید از مفاخر کشورمان به درستی یاد کنیم لذا اقدام برای طراحی، ساخت و نصب تندیس فردوسی حرکتی از طرف یک شهروند نیکوکار مشهدی در همین راستا است. 

وی افزود: همانگونه که پیش از این به رسانه‌ها اعلام شد، دانشگاه فردوسی برای ساخت این تندیس حتی یک ریال هزینه نکرده زیرا تمام هزینه‌های آن بر عهده شهروندی نیکوکار است که به هویت ایرانی و اسلامی کشورمان ارج می‌نهد. 
دکتر سپهر ادامه داد: حدود ۳۰ هزار دانشجو در دانشگاه فردوسی مشهد مشغول تحصیل هستند لذا امکان گفتگو و نظرخواهی از تک تک این عزیزان میسر نیست ولی بطور حتم برای نصب تندیس فردوسی با نمایندگان اصحاب اندیشه و مدیران اجرایی به گفتگو خواهیم نشست تا زمان و مکان این اقدام مشخص شود.

وی گفت: قطعا اجرای هر کاری موافقان و مخالفانی دارد اما موضوع باید در فضای نخبگانی به بررسی و کنکاش گذاشته شود تا نتیجه درستی از آن به دست آید. با ایجاد حاشیه برای موضوعاتی از این دست به نتیجه نخواهیم رسید. 

مدیر روابط عمومی دانشگاه فردوسی مشهد افزود: آیا اگر ساخت و نصب تندیس فردوسی در یکی از کشورهای همسایه رخ می‌داد، نگارندگان این نوع نامه‌ها باز هم اعتراض نمی‌کردند که شما خواب بودید و آنها یکی دیگر از مفاخر کشور ما را به نام خود به ثبت رساندند. 

رییس دانشگاه فردوسی مشهد نیز اخیرا در پیامی به مناسبت ۲۵ اردیبهشت ماه "روز ملی بزرگداشت حکیم ابوالقاسم فردوسی" اعلام کرد: در ساخت، نصب و ابعاد مجسمه فردوسی ملاحظات لازم دیده شده و خواهد شد و حتی ریالی از منابع دولتی و دانشگاه برای ساخت آن هزینه نخواهد شد.

 دکتر محمد کافی افزود: مجسمه فردوسی بزرگ که همه هزینه‌های آن توسط یکی از فرزندان خراسان و دوستداران فردوسی تقبل شده در حال ساخت است. بنا بود در چنین روزهایی ساخت آن پایان یابد اما این پروژه نیز تحت تأثیر همه‌گیری ویروس کرونا قرار گرفت و به تأخیر افتاد.
در ادامه این پیام آمده: هرگونه تصمیم قطعی توسط دانشگاه فردوسی با همفکری صاحبان خرد و مدیران اجرایی خواهد بود زیرا فردوسی نه تنها شاعر ملی بلکه یک هویت ملی برای ایرانیان و دوستداران زبان فارسی است و پاسداشت نامش هویت بخشی به این سرمایه ملی خواهد بود لذا  کوشش بر آن است تا این چهره ماندگار و میراث ارزشمند روز به روز در خراسان ریشه‌دارتر شود و امکان مصادره آن توسط دیگر دولتها فراهم نگردد. 

نامه بی‌نشان و امضا

ظرف روزهای اخیر در واکنش به ساخت تندیس حکیم ابوالقاسم فردوسی در میدان علوم محوطه ۳۰۰ هکتاری دانشگاه فردوسی مشهد، نامه‌ای خطاب به تنی چند از وزرا و مسولان استانی در فضای مجازی و برخی رسانه‌ها منتشر شده که قید عبارت "امضا محفوظ" در انتهای آن هویت نویسنده و یا نویسندگان آن را پنهان کرده است. 

در این نامه آمده است: جامعه تخصصی معماری و شهرسازی دانشگاه فردوسی مشهد این نماد را در این ابعاد نامتعارف، ناهمگون و در این مکان با توجه به طرح جامع دانشگاه فاقد هرگونه مبانی علمی و تخصصی می‌داند. تندیس جاری حکیم ابوالقاسم فردوسی در ابتدای درب شمالی پردیس دانشگاه فردوسی مشهد دارای سابقه تاریخی و مقبولیت عمومی بوده و با دیگر نمادها از جمله سردر شمالی کاملا سازگار و هماهنگ است. نه تنها جامعه دانشگاهیان ضرورتی برای ساخت مجسمه اخیر در فاصله چندصدمتری تندیس فعلی احساس نمی‌کند بلکه مطالبه عمومی، توقف این طرح است. توجه به صرفه‌جویی اقتصادی و پرهیز از اسراف سرمایه‌های ملی ضروری است و صرف هزینه‌های هنگفت برای برنامه‌هایی که حاوی پیام فرهنگی قابل توجهی نیست حتی اگر از کمکهای داوطلبانه خیران بوده و برای ایشان ناچیز باشد، در این شرایط قابل پذیرش نیست. گرچه طبق نظر هیات رئیسه دانشگاه هزینه‌های طراحی و ساخت این تندیس بصورت داوطلبانه و بدون تخصیص بودجه دانشگاهی و دولتی است اما هزینه‌های جنبی برای سازگاری با محیط و ایجاد هماهنگی و هارمونی با نمادهای دیگر دانشگاه، تهدید نمادهای نامبرده در بند قبل و نیز هزینه‌های تعمیر و نگهداری تندیس در دوران بهره‌برداری سالهای بعدی از جمله هزینه‌هایی است که ناخواسته به دانشگاه تحمیل می‌شود.

پیش از این یکی از افراد مرتبط با پروژه تندیس در دانشگاه فردوسی مشهد به خبرنگار ایرنا گفته بود: نصب تندیس فردوسی پارسال به تصویب هیات رییسه دانشگاه رسید و قرار بود این سازه در طول تعطیلات نوروز امسال نصب شود اما با پیش‌آمدن بحران کرونا انجام این کار بخاطر مسائل بهداشتی به تاخیر افتاده است. 
وی که خواسته بود نامش ذکر نشود افزود: برای ساخت اسکلت اصلی تندیس فردوسی از یونولیت و رزین در داخلش استفاده ‌شده و این مجسمه با روکش گچ ۳۸ متر ارتفاع دارد.
این فرد مطلع ادامه داد: این تندیس که عملیات ساختش خارج از دانشگاه فردوسی انجام‌ شده با مونتاژ قطعات، در محل "میدان علوم" پردیس دانشگاه برپا می‌شود.  

وی گفت: شش ماه پیش ۱۰ متر بتن‌ریزی در محل "میدان علوم" پردیس دانشگاه فردوسی برای فونداسیون تندیس صورت گرفت. هم‌اینک نیز عملیات فنی در همین محل در جریان است و پیمانکار اجرای طرح توان نصب تندیس و اتمام کار را ظرف کمتر از یک ماه دارد ظرف کمتر از یک ماه این تندیس رونمایی خواهد شد.

دانشگاه ۷۰ ساله فردوسی مشهد که سال ۱۳۲۸ تأسیس شد، سومین دانشگاه باسابقه ایران پس از دانشگاههای تهران و تبریز، هم‌اینک در قالب دانشکده‌های‌ "ادبیات و علوم انسانی، الهیات و معارف اسلامی، علوم، مهندسی، کشاورزی، علوم ریاضی، علوم اداری و اقتصادی، دامپزشکی، علوم تربیتی و روانشناسی، منابع طبیعی، علوم ورزشی، معماری و شهرسازی، حقوق و علوم سیاسی" ۲۵ هزار دانشجو دارد که دو هزار و ۵۰۰ نفر آنها در مقطع دکترا،و شش هزار نفرشان در مقطع کارشناسی ارشد و بقیه در مقطع کارشناسی مشغول تحصیل هستند.

۸۲۰ نفر عضو هیات علمی در دانشگاه فردوسی فعالیت دارند که ۶۵۰ نفرشان دارای مدرک پی.اچ.دی یا رتبه استادی و پروفسوری هستند. این دانشگاه به‌ عنوان بزرگترین مرکز آموزش عالی در شرق کشور هفت پژوهشکده تخصصی نیز دارد.

همچنین هزار و ۷۵۰ دانشجوی خارجی از دیگر کشورهای جهان در دانشگاه فردوسی تحصیل می‌کنند. این دانشگاه از نظر تعداد دانشجویان خارجی رتبه نخست را در میان دانشگاههای ایران دارد. 

مجموعه متمرکز دانشگاه فردوسی مشهد شامل ۱۳ دانشکده، هفت پژوهشکده، ۱۳ خوابگاه (هشت خوابگاه دختران، پنج خوابگاه پسران و یک خوابگاه دانشجویان متاهل)، کتابخانه مرکزی، ساختمانهای اداری، تاسیسات و محوطه‌های ورزشی و فضای سبز در گستره‌ای ۳۰۰ هکتاری در شمال غرب کلانشهر مشهد واقع است. حدود ۴۰ هکتار از این وسعت را زیربنای ساختمانها و تاسیسات دانشگاه تشکیل می‌دهد و بقیه ۲۶۰ هکتار آن شامل خیابانها، مسیرهای دسترسی به دانشکده‌ها و گستره قابل توجه فضای سبز دانشگاه فردوسی مشهد به عنوان "دانشگاه سبز" است.