۱۶ ماه پیش در دی‌ماه ۱۳۹۷ هنگامی که کابینه «بنیامین نتانیاهو» نخست وزیر رژیم صهیونیستی منحل شد، گروه‌های مخالف نتانیاهو در قالب حزب جدید «کاحول‌لاوان» گرد هم آمدند.
قدرتِ تقریبا برابر حزب لیکود (به معنی استحکام) به رهبری نتانیاهو با کاحول‌لاوان (به معنای «آبی‌سفید» به نشانه پرچم این رژیم) سبب برگزاری سه دور انتخابات پارلمانی شد، بدون آنکه به تشکیل کابینه سی و پنجم صهیونیستی بینجامد.
در پی انتخابات سوم که اسفندماه گذشته برگزار شد، «بنی گانتز» رییس پیشین ستاد مشترک ارتش و رهبر کاحول‌لاوان رای ۶۱ نماینده از ۱۲۰ عضو کنست را به دست آورد و ۲۸ روز فرصت یافت کابینه جدید را تشکیل دهد.
توافق دو رقیب پیشین برای تقسیم چرخشی قدرت در ۱۸ ماه و همچنین ۳۶ پست وزارتی و ۱۶ جایگاه معاون نخست‌وزیر چندین پیامد دارد که آینده آن را با ابهام روبرو می کند.
کابینه جدید و حاشیه های رنگارنگ
همپیمانان گانتز که برای برکناری نتانیاهو به اتهام فساد حتی حمایت نمایندگان احزاب عرب را به دست آورده بودند، آنچنان خشمگین شدند که رهبر پیشین کاحول‌لاوان را به خیانت متهم کردند و از دور او پراکنده شدند.
وجه دیگر این موضوع، آن بود که گانتز مجبور شد سهم خود از بزرگ‌ترین کابینه تاریخ رژیم صهیونیستی را با احزابی مانند کار و همچنین نیروهای درجه چندم سیاسی پر کند.
در گوشه دیگر، اعضای لیکود و دیگر احزاب همپیمان قرار گرفتند که شریکان تازه‌ای برای کابینه‌سازی یافته و مجبور شدند نیمی از کابینه سی‌وپنجم را واگذار کنند.
کشمکش قدرت بین سیاسیون پیشین و مدعیان کنونی برای تصاحب پست‌های باقیمانده سبب شد زمان تشکیل کابینه سه روز به تاخیر بیفتد و شماری از همپیمانان قدیمی نتانیاهو مانند «نفتالی بنت» وزیر جنگ پیشین، که به خواسته‌های خود نرسیدند شمشیر را از رو بکشند.
کابینه جدید دشمنان قسم خورده دیگری نیز دارد.
این افراد به رهبری «یائیر لاپید» از حزب «یش‌عتید» (به معنی آینده آنجاست) پس از جدایی از گانتز، به اپوزیسیون جدیدی در کنست تبدیل شده‌اند و از حمایت گروه های مردمی در قالب جنبش «پرچم‌های سیاه» برخوردارند که تقریبا هر هفته به خیابان ها می آیند.
لاپید که تا پیش از این نفر دوم کاحول لاوان بود، چهارشنبه گذشته در مصاحبه با شبکه ۱۲ تلویزیون رژیم صهیونیستی احتمال داد نتانیاهو به توافق خود پایبند نباشد و گانتز هرگز به نخست‌وزیری نرسد.
وی تاکید کرد «به محض پایان بحران کرونا، وظیفه اپوزیسیون ساقط کردن کابینه است. در صورت نخست‌وزیری یک فرد متهم به جرایم کیفری، برای تغییر قانون و برگزاری انتخابات جدید اقدام می‌کنیم.»
لاپید که انتظار می‌رود بزودی رهبر اپوزیسیون کنست شود، به چالش بعدی کابینه ملی اضطراری اشاره می‌کند. نتانیاهو باید سوم خردادماه در دادگاه رسیدگی به پرونده‌های فساد و ارتشا در دادگاه اسرائیل حاضر شود.
البته دادگاه عالی و دادستانی کل این رژیم هجدهم اردیبهشت ماه صلاحیت نتانیاهو را برای تشکیل کابینه ائتلافی تایید کرد اما همزمان، باید جلسه‌های دادگاه برگزار شود که در صورت متهم شدن وی، «بی‌بی» نخستین رکورد در این زمینه را به نام خود خواهد زد.
ترفندهای بی بی
نتانیاهو برای چیرگی بر بحران‌های یاد شده بویژه اختلاف با گانتز یا همپیمانان پیشین خود در احزاب راست‌گرای افراطی چند برنامه دارد.
الحاق دره رود اردن که ۳۰ درصد مساحت کرانه باختری می‌شود جزو وعده‌های انتخاباتی بی‌بی در ۱۶ ماه گذشته بود اما مورد توافق گانتز قرار گرفت و کابینه جدید از یازدهم تیرماه (اول جولای) باید روند آن را آغاز کند.
پیش‌بینی می شود این موضوع که همسو با طرح آمریکایی «معامله قرن» است، با حمایت مسیحیان اونجلیست و یهودیان راستگرا همراه خواهد شد.
موضوع بعدی، تصویب طرح مصادره زمین‌های اطراف حرم ابراهیمی به بهانه ساخت‌وسازهای جدید و توسعه راه‌های دسترسی یهودیان و بازدیدکنندگان به این مکان است. بیست‌وچهارم اردیبهشت‌ماه کمیته صهیونیستی هماهنگی امور در کرانه باختری تصویب کرد این طرح تا دو ماه بعدی اجرایی می‌شود.
حملات جسته و گریخته به سوریه، لبنان و غزه از دیگر اقدام‌هایی است که می‌تواند نظر بخش زیادی از مخالفان و موافقان نتانیاهو را که داخل رژیم هستند، تامین کند.
در برابر این اقدام‌ها، واکنش تند گروه‌های فلسطینی، دولت‌های عربی و نهادهای بین‌المللی و منطقه‌ای مانند سازمان ملل متحد و اتحادیه اروپا برای نتانیاهو قابل پیش‌بینی بوده است.
بی‌بی که از دوشنبه به طور رسمی ریاست سی‌وپنجمین کابینه صهیونیستی را بر عهده می‌گیرد و در آستانه هفتادسالگی به سوی پانزدهمین سال نخست‌وزیری خود می‌رود، جلب نظر موافقان تندرو و مخالفان داخلی کابینه را در ازای برانگیختن صدای اعتراض فلسطینیان و دولت‌های خارجی دنبال می‌کند تا حضور وی در قدرت تضمین شود.
وی سرانجام این اعتراض‌ها را به پشتوانه حمایت‌های همیشگی آمریکا و البته پیشینه اشغال فلسطین را می‌داند.
نتانیاهو روی این واقعیت حساب می‌کند که تا زمانی که همبستگی واقعی و همدلی راستین میان این اهرام های فشار خارجی نباشد، آنچه در عمل رخ می‌دهد بازخوانی همان داستان هفتادودوساله است که از زمان شکل‌گیری این رژیم تاکنون ادامه داشته و فقط به تضییع بیشتر حقوق فلسطینیان با وجود قطعنامه های ۲۴۲ و ۳۳۸ سازمان ملل متحد می‌انجامد.