این اولین گزارش درخصوص تخمین هزینه تسلیحاتی هسته‌ای در سطح جهانی در طول یک دهه اخیر است که توسط کارزار بین المللی نابودی سلاح‌های هسته‌ای (ICAN/ آیکن) جمع آوری و منتشر شد.
آیکن که فعالیتش را در سال ۲۰۰۷ با الگوبرداری از کارزار بین المللی منع مین‌های زمینی در ملبورن استرالیا شروع کرد، هم اکنون در ژنو سوییس مستقر است و ۴۶۸ سازمان غیردولتی از ۱۰۱ کشور در آن عضویت دارند.
بودجه سالانه این کارزار جهانی یک میلیون دلار است که اشخاص، اتحادیه اروپا و کشورهایی مانند نروژ، سوئیس، آلمان و واتیکان آن را تامین می‌کنند.
براساس تازه‌ترین تحقیقات این نهاد بین المللی، پاکستان در میان ۹ کشور که در راس آن آمریکا قرار دارد، طی سال ۲۰۱۹ بیشترین هزینه‌ها را صرف نگهداری و ساخت سلاح‌های هسته‌ای کرد در عین حال پاکستان تنها کشوری که است که هزینه سال ۲۰۱۹ آن کمتر از مدت مشابه در سال ۲۰۱۸ می‌باشد. هند نیز سال گذشته ۲.۳ میلیارد دلار صرف تسلیحات هسته ای کرد.
در این گزارش آمده است: پاکستان در سال ۲۰۱۸ بالغ بر ۱.۲ میلیارد دلار برای تسلیحات هسته‌ای هزینه کرد اما در سال ۲۰۱۹ این رقم به تنها یک میلیارد دلار کاهش یافت.
کارزار بین المللی نابودی سلاح‌های هسته‌ای افزود: در سال گذشته ۷ میلیارد دلار به هزینه‌های جهانی سلاح‌های هسته‌ای اضافه شد. آمریکا با ۳۵.۴ میلیارد دلار در راس این کشورها قرار گرفته است.
«بیاتریس فین» مدیر اجرایی کارزار بین المللی نابودی سلاح‌های هسته‌ای گفت: صرف ۱۳۸ هزار و ۷۰۰ دلار در هر دقیقه برای تسلیحات هسته‌ای که باعث آسیب‌های فاجعه آمیز انسانی می‌شود، ناعادلانه است.
وی افزود: هزینه‌هایی که باید صرف حفظ سلامتی ملت‌ها شود توسط عاملان آن در ساخت تسلیحات هسته‌ای انجام شده و اما آنان به وظیفه خود برای محافظت از مردم عمل نکردند.
آیکن یکی از بازیگران کلیدی در تدوین نخستین پیمان بین‌المللی منع کامل تسلیحات هسته‌ای بود که در اوائل تابستان گذشته با رای تاریخی ۱۲۲ کشور در سازمان ملل متحد به تصویب رسید.
بر خلاف ایران و بسیاری از کشورهای عضو سازمان عدم تعهد، آمریکا، روسیه، انگلیس، چین، فرانسه، هند، پاکستان، کره شمالی و رژیم صهیونیستی به همراه برخی کشورهای عضو ناتو از امضای پیمان بین‌المللی منع کامل تسلیحات هسته‌ای سر باز زده‌اند.