شاید هیچ مردمی به اندازۀ ما لبنانی‌ها دردِ فلسطینی‌ها را درک نکنیم. این امر دو علت دارد. اول و مهم‌تر اینکه ما هم دیوار به دیوار اسرائیل، این جنایتکار بشریت، هستیم و زورگویی و طبعِ تجاوزکارانه‌اش را در عمل دیده‌ایم و گرفتار آن بوده‌ایم وهستیم. ما هم در لبنان طعم زیاده‌خواهی او را چشیده‌ایم. شیعیان جنوب لبنان سال‌ها دور از خانۀ خود، جنوب لبنان، آواره بودند. سال‌ها با صدای مهیبِ بمب‌افکن‌های اسرائیلی خو کرده بودیم.
علت دوم این است که ما لبنانی‌ها بودیم که برادران فلسطینی را با آغوش باز در خانۀ خود مهمان که نه، صاحبِ خانه کردیم و سال‌ها از نزدیک شاهد رنج و مصیبت آن‌ها بودیم. این دو سبب، ما دو ملت را بیش از هر دو ملتِ دیگری به هم‌نزدیک و هم‌سرنوشت کرد. به تعبیر یاسر عرفات:« محرومان از وطن» و «محرومان در وطن». بر این اساس، توجه به سرنوشت فلسطین و فلسطینی‌ها و مسئلۀ آزادسازی قدسِ عزیز همواره در متنِ توجه شیعیان لبنان بوده است.
جنبش أمل نیز به‌مثابۀ جنبشی مقاوم در برابر مطامع اسرائیل، همواره حامی و پشتیبان مقاومت فلسطین بوده و خواهد بود. این توجه در بیانات و دیدگاه‌ها و مواضعِ رهبران جنبش تبلور یافته است که از باب نمونه به چند مورد اشاره می‌کنم.
1. مهم‌ترین سندِ جنبش أمل «منشور جنبش» است که امام صدر آن را نگاشت و تا امروز هیچ تغییری نکرده است. این منشور نقشۀ راه جنبش تلقی می‌شود و مفاد آن امروز محور همۀ فعالیت‌های جنبش است. بند ششم منشور به مسئلۀ فلسطین و سرزمین قدس پرداخته است و آن را درصدر اهتمام جنبش نشانده است:«کوشش برای آزادسازی فلسطین در صدر اهتمام جنبش ما قرار دارد.» همین عبارت میزانِ اهمیت مسئلۀ فلسطین را در جنبش امل نشان می‌دهد و همان‌گونه که در منشورهم مذکور است، آن را مایۀ افتخار خود تلقی می‌کند.
2. مسجدالأقصی در تلقیِ ما، که آن را از امام صدر آموخته‌ایم، نشانۀ جهانی بودنِ اسلام است. این مسجد نباید از دستِ مسلمانان خارج شود؛ چراکه یکی از ارکان اسلام است. بر این اساس، همه باید برای بازگرداندن این مسجد و نجاتِ آن از دستِ یهودیان تلاش کنند. این موضوع به‌صراحت در تفسیر امام موسی صدر از آیات نخستین سورۀ اسراء آمده است.
3. مخالفت و دشمنی ما با اسرائیل فقط جنبۀ نظامی ندارد. این دشمنی ابعادی تمدنی دارد. نژادپرستی در ذاتِ این رژیم سرشته است. یهودیان برداشتی نژادپرستانه از آیین یهودیت دارند و باید گفت که سببِ انحرافِ این دین شده‌اند. به بیانِ دیگر، این برداشتِ نژادپرستانۀ آنان جنبۀ دینی دارد و در متن تعالیم آنان است. با این رویکرد، اساساً، تجاوز و تعدی در سرشت و نگاهشان جای دارد. به این سبب، امام صدر وجودِ لبنانِ متکثر با فرقه‌های متعدد را که در کنار هم مسالمت‌آمیز زندگی می‌کنند، مخالف و نقض‌کنندۀ اسرائیل تلقی می‌کرد. اسرائیل وجود لبنان را برنمی‌تابید و همیشه در صدد حذف آن بود.
نهال مقاومت را امام صدر کاشت و جمهوری اسلامی آن نهال را پروراند و شهدا نیز آن را سیراب کردند. نامگذاری روز قدس از ابتکارات امام خمینی(ره) بود که حتی پیش از پیروزی انقلاب اسلامی به مسئلۀ فلسطین توجه داشت. پس از او جانشین خلف او، حضرت آیت‌الله‌العظمی خامنه‌ای نیز در همین مسیر حمایت از این مردم مظلوم قدم برداشت. ملت ایران نیز به تبع این دو رهبر و بر اساس حق‌خواهی خود همواره جزو حامیان مردم مظلوم فلسطین و دشمنان اسرائیل بوده‌اند. این عوامل امروز مقاومت را به‌چنان درخت تناوری بدل کرده است که اسرائیل درحال حاضر رسیدن به مطامع خود را فقط در خواب می‌بیند و ان شاء الله به زودی اثری از آن بر روی نقشه نخواهیم یافت.
صلاح فحص، نماینده جنبش امل در ایران درباره فلسطین