به گزارش روز شنبه بیمه مرکزی جمهوری اسلامی، این دستورالعمل از سوی هیات عامل بیمه مرکزی در هشت ماده تصویب و برای اجرا به شرکت های بیمه ابلاغ شد.
در این دستورالعمل آمده است: مؤسسه بیمه درصورتی مجاز به صدور بیمه نامه ارزی است که حق بیمه آن توسط بیمه گذار به ارز تعهد یا پرداخت شود.
ذکر منشاء و نوع ارز در بیمه نامه صادره الزامی بوده و درصورت صدور بیمه‌نامه ارزی، چنانچه بیمه‌گذار در زمان پرداخت حق بیمه یا سررسید اقساط، قادر به تأمین ارز نباشد، مؤسسه بیمه موظف است با صدور الحاقیه سرمایه(تعهدات) بیمه‌نامه را به ریال تبدیل کند.
همچنین در بیمه‌نامه‌های ارزی که با ارزهای غیر جهان روا صادر می‌شود، بیمه‌گر موظف شده است هزینه‌های تبدیل به ارزهای جهان روا را در نرخ بیمه‌نامه ملحوظ کند.
در صورتی که بیمه‌گذار قادر به پرداخت حق بیمه به صورت ارز نباشد، مؤسسه بیمه موظف است نرخ تسعیر مورد توافق را در بیمه‌نامه درج کند.
چنانچه نرخ تسعیر ارز مورد توافق مندرج در بیمه نامه، به نحوی تعیین شود که سرمایه بیمه شده کمتر از ارزش واقعی مورد بیمه باشد، خسارت با اعمال قاعده نسبی پرداخت می‌شود.
در این دستورالعمل، بیمه مرکزی مؤسسه بیمه را موظف کرده که برای اطلاع از وضعیت سرمایه بیمه شده، جزئیات و مبلغ سرمایه هر بخش از مورد بیمه ( اعم از ریالی و یا ارزی) را به تفکیک احصاء و در پیوست بیمه نامه درج کند.
در بخش دیگری از این دستورالعمل آمده است: در بیمه‌نامه ارزی که حق‌بیمه به ارز دریافت شده است، حق‌بیمه واگذاری اتکایی از محل ارز دریافتی از بیمه‌گذار تأمین می‌شود و به واگذاری‌های انجام شده از این محل، ارز بازار ثانویه(نیمایی) تعلق نمی‌گیرد.
در این دستورالعمل، نرخ مبنای تسعیر دارائی ها و بدهی ارزی در تاریخ ترازنامه، نرخ سامانه نیما است. این موضوع شامل بیمه نامه هایی که سرمایه آنها ارزی است نمی شود.