حمید فخرانی روز چهارشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا اظهار داشت: این وحوش که ممکن است به دلایلی از جمله شکار مادر توسط شکارچیان و یا دیگر وحوش سرگردان بودند، توسط شهروندانی که برای جمع آوری گیاهان دارویی به دامن طبیعت رفته بودند، پیدا شده و برای تیمارداری و تعیین تکلیف به محیط زیست تحویل داده شدند.
وی با اشاره به سالم بودن حیوانات تحویل شده، گفت: هر ساله با آغاز فصل زایمان حیات وحش، خصوصا میش و بز وحشی و آهو، تعدادی از بره و بزغاله های تازه متولد شده که اکثرا به صورت غیرطبیعی از مادر خود دور افتاده و تنها شده اند، به عوامل محیط زیست سپرده می شوند.
فخرانی ضمن توصیه به دوستداران محیط زیست در خصوص پرهیز از جابه جا کردن بچه های این حیوانات، افزود: در صورت مشاهده چنین مواردی اگر شهروندان احساس مسوولیت می کنند از دست زدن و نوازش حیوانات خودداری کرده و تنها مورد را به محیط زیست اطلاع دهند چرا که اگر حیوانات از طبیعت جدا شوند چه بسا که دیگر قابلیت انطباق و بازگشت به طبیعت را از دست داده و از چرخه زیستی خود خارج شده و حالت طبیعی خود را از دست می دهند.
سارگپه، پرنده ای شکاری از راسته شاهین سانان و قوشیان است که از عقاب کوچک تر است و جثه ای متوسط و توپُر، سری کوچک و گرد روی گردنی کلفت، بال های پهن و دمی کوتاه دارد که رنگ پر و بال آن بسیار متنوع است.
این گونه از جمله پرندگان شکاری است که از حیوانات کوچک نظیر خرگوش و پرندگان کوچکتر تغذیه کرده و نقش بسیار مهمی در کنترل جمعیت جوندگان دارد.
شهرستان شیروان با سه هزار و ۷۸۹ کیلومتر مربع وسعت، از شمال به کشور ترکمنستان، از جنوب به شهرستان اسفراین، از شرق به شهرستان فاروج و از غرب به بجنورد محدود می‌شود.
این شهرستان دارای مناطق بکر طبیعی نظیر زو ارم و گلیان، بوستان شیرکوه، منطقه حفاظت شده گلیل و سرانی، ییلاقات گلیل‌نامانلو، بوانلو و نیز چپانلو است که محل زیست انواع پرندگان است.
منطقه حفاظت شده گلیل و سرانی شیروان که در ۸۰ کیلومتری شمال این شهرستان واقع شده و دارای آب و هوایی سرد و نیمه خشک است، مهم ترین زیستگاه انواع پرندگان و همچنین کل و بز در این شهرستان است.
این منطقه از متنوع‌ترین زیستگاه‌های گونه‌های وحشی ایران و یکی از مهم‌ترین ذخیره گاه های زیستی و جانوری کشور محسوب می‌شود.