به گزارش سی‌نت، اوایل ماه مه (اواسط اردیبهشت) سازمان فضایی آمریکا (ناسا) تایید کرد که برای ساخت نخستین فیلم سینمایی در فضا به دست تام کروز هنرپیشه نام‌آشنای هالیوودی، با سازمان بین‌المللی فضایی همکاری می‌کند. جزئیات زیادی در این باره در دست نیست فقط همین را می‌دانیم که این پروژه دنباله‌ای بر مجموعه فیلمهای ماموریت غیرممکن نخواهد بود. با این حال انتشار این خبر علاقه‌مندان به سینما را در جهان امیدوار کرد که رقابت‌های فضایی در نهایت آن چیزی را که همیشه دنبالش بودیم برایمان به ارمغان خواهد آورد: یک فیلم علمی-تخیلی که در فضا تصویربرداری شده باشد.
اما نکته اینجاست که این پروژه شاید بزرگترین فیلمی باشد که در فضا ساخته می‌شود، اما اولین فیلم نیست.
ساخت اولین فیلم در فضا افتخاری است که در کارنامه ریچارد گریوت گردشگر فضایی و توسعه‌دهنده بازی‌های رایانه‌ای، ثبت شده است.
گریوت در سال ۲۰۰۸ با پرداخت ۳۰ میلیون دلار بلیت فضاپیمای سایوز را خریداری کرد تا بتواند برای دو هفته به عنوان یک شهروند معمولی در ایستگاه بین‌المللی فضایی اقامت کند. در فاصله بین کنترل سامانه‌های قدرت در سایوز و تطبیق یافتن با زندگی در ایستگاه بین‌المللی، گریوت یک فیلم کوتاه پنج دقیقه‌ای با عنوان اوج ترس (Apogee of Fear) را تصویربرداری و تدوین کرد. تجربه‌ای که گریوت به استناد آن می‌گوید ساخت فیلم در فضا از آن چیزی که تصورش را می‌کنید بسیار سخت‌تر و زمان‌برتر است.
به گفته وی، وقتی پای ساخت یک فیلم در میان باشد، آماده‌سازی‌ها برای تولید اهمیت حیاتی دارد. باید تک تک صحنه‌ها را برنامه‌ریزی کنید تا وقتی گروه پرهزینه عوامل آماده کار شدند، در ضبط صحنه‌ها بیشترین بازدهی را داشته باشید. در فضا این مشکل بزرگتر هم می‌شود چون نه تنها هر لحظه از فرآیند تصویربرداری هزینه بیشتری دارد بلکه ضبط صحنه‌ها نیز به مراتب سخت‌تر است.
گریوت قبل از سفر به فضا، فیلمنامه‌ای مصور از فیلم کوتاه خود به همراه فهرستی کامل از صحنه‌ها تهیه کرده و علاوه بر تهیه نقشه‌ای کامل از دیالوگ‌ها و حرکات، حتی ترجمه‌های لازم را نیز برای فضانوردان روسی حاضر در ایستگاه فضایی تدارک دیده بود. با وجود تمام این برنامه‌ریزی‌های دقیق و جزئی، هیچ چیز طبق انتظارات پیش نرفت. در محیط بدون جاذبه فضا طراحی و تعیین حرکات کار سختی است، دکور صحنه ثابت نمی‌ماند و کار صدابرداری با وجود فن‌های پرسروصدایی که در فضای ایستگاه تعبیه شده‌اند، مثل کابوس است.
آنطور که تجربه گریوت از اولین بازدید از ایستگاه بین‌المللی فضا به وی نشان داد، فضا جای حرکت سریع نیست. توصیه وی درباره ساخت یک فیلم بلند در این شرایط این است که کروز باید برای پروژه خود فیلم اکشن آرماگدون را فراموش کرده و بیشتر به چیزی مثل ادیسه فضایی ساخت سال ۱۹۶۸ فکر کند.
این گردشگر فضایی می‌گوید: شرایط واقعی در فضا مناسب ساخت یک فیلم اکشن سریع نیست، همه‌چیز آرام و حساب شده است. حقیقت تصویربرداری در فضا به این معناست که عوامل پروژه جدید یا به این نتیجه می‌رسند که ضبط بسیاری از صحنه‌های اکشن در زمین راحت‌تر می‌بود و یا این که مجبور می‌شوند تعریف خود را از فیلم اکشن به تناسب تغییر دهند.
این که آیا پس از پروژه تام کروز شاهد ساخت فیلمهای بیشتری در فضا خواهیم بود یا نه، باید گفت که رواج بیشتر سفرهای گردشگری به فضا و در دسترس بودن وسایلی چون کپسول کرو دراگون شرکت فضایی اسپیس‌ایکس، می‌تواند باعث رونق این صنعت شود اما شاید هم در نهایت سینماگران به این نتیجه برسند که استفاده از تکنیک‌های مرسوم هالیوودی برای ساخت فیلمهای فضایی انتخاب هوشمندانه‌تر و ساده‌تری است.