روزنامه اعتماد در یادداشتی به قلم امیرعلی ابوالفتح، کارشناس مسائل بینالملل، آورده است: بسیاری از معترضانی که در امریکا به خیابانها آمدهاند، علاوه بر خشونت پلیس و بحث تبعیض نژادی، مسائل بزرگتری مانند عدالت اجتماعی را در بر گرفته است. اقلیتهای نژادی در امریکا یک اقلیت موثر هستند و رایدهندگان بسیار زیادی در انتخابات پیش روی ریاستجمهوری از میان سیاهپوستان و هیسپانیکها یا لاتینتبارها هستند. اقلیتهای نژادی، اقلیتهای مذهبی، اقلیتهای جنسی و امثال آنها اغلب به حزب دموکرات گرایش دارند، که افزایش نارضایتی عمومی از عملکرد دولت نسبت به اقلیتها میتواند باعث شود که این گروهها به صورت گستردهتری در انتخابات شرکت کنند. در عین حال نزدیک به ۲۰ درصد از رایدهندگان سیاهپوست امریکایی هم به صورت معمول به حزب جمهوریخواه رای میدهند، اما گسترش اعتراضات و نارضایتیها این نگرانی را برای جمهوریخواهان حاکم ایجاد میکند که برخی از این رایدهندگان در انتخابات آبانماه مشارکت نکنند یا به حزب مقابل رای دهند. رای اقلیتهای نژادی در بسیاری از ایالتهایی که اصطلاحا به میدان نبرد یا Battle Ground مشهور هستند، میتواند سرنوشت انتخابات را تغییر دهد، در ایالتهایی مانند کارولینای شمالی، سیاهپوستان و در ایالتی همچون فلوریدا، لاتینتبارها میتوانند با گرایش گسترده به یک طرف انتخابات سرنوشت انتخابات را به شکل موثری تغییر دهند.
شیوه مواجهه ترامپ با این موضوع ممکن است که بسیاری از اقلیتهای نژادی را نسبت به انتخاب مجدد او با تردید مواجه کند. ترامپ مرتبا در حال توییت کردن، بنزین در آتش خشم معترضان ریختن و تهدید در مورد واکنش با مشت آهنین به اعتراضات است. این موضوع به نحوه مدیریت بحران توسط دولت ترامپ باز میگردد. این دومین اثری است که اعتراضات جاری میتواند در آینده سیاسی دولت ترامپ داشته باشد. ترامپ بعد از سه سال و نیم ریاستجمهوریاش اخیرا با دو بحران مهم و شدید مواجه شده است. عملکرد ترامپ در مواجهه با بحران شیوع بیماری کووید ۱۹ با انتقاد مخالفانش مواجه شده است. حالا همزمان با این بحران، بحران اعتراضات به تبعیض نژادی هم به مسائل روبهروی ترامپ اضافه شده است. اعتراضات در امریکا ابتدا به شکل مسالمتآمیز و بدون خشونت آغاز، اما به تدریج به خشونت، غارت و زد و خورد کشیده شد. وقوع خشونت در این اعتراضات بخشی از نتایج مدیریت دولت مرکزی است، به ویژه در مواردی که به مدیریت دولت فدرال مربوط میشود، مسائلی همچون اعزام گارد ملی و تهدید ترامپ مبنی بر آمادهباش به ارتش، همگی تحت اختیارات دولت مرکزی و مسوولیت آن متوجه دولت ترامپ است.
ادامه این تحولات یک آزمون سرنوشتساز برای دولت ترامپ است که آیا میتواند در مواجهه با یک بحران ملی، درست مدیریت کند یا نه. تا به این لحظه ترامپ نتوانسته است بحران را مدیریت کند و همزمان با بحران اجتماعی ناشی از اعتراضات جاری، تحت انتقادهای شدیدی در مورد سوءمدیریت در بحران سلامت و آثار شیوع بیماری کووید ۱۹ قرار دارد. تاکنون نشانهای از بهبود شرایط اعتراضات در امریکا دیده نمیشود و دولت مرکزی، جز توییتهای تحریکآمیز رییسجمهور، اقدام جامع و راهبردی برای مدیریت بحران انجام نداده است. تحولات اخیر میتواند در قضاوت رایدهندگان در مورد رییسجمهور آینده امریکا تاثیر بسزایی داشته باشد. اینکه مدیریت ترامپ میتواند بحران را کنترل کند و ثبات را به جامعه امریکا بازگرداند یا نه، آزمونی جدی برای ترامپ خواهد بود.
مساله نژادپرستی در امریکا، یک موضوع ریشهدار در این کشور است که سابقه آن حتی به پیش از تاسیس ایالات متحده امریکا و زمانی که مهاجران تازهوارد اروپایی قتل عام و نسلکشی بومیان قاره امریکا را آغاز کردند، بازمیگردد. فرهنگ تبعیض نژادی در میان بخش بزرگی از ساکنان امریکای شمالی نهادینه، هر چند در دهههای اخیر این فرهنگ دچار تغییراتی شده و وضعیت اقلیتهای نژادی در امریکا بهبود یافته است، اما فرهنگ تبعیضگرا و برتریپنداری نژادی همچنان در امریکا جریان دارد. شاید اتفاقاتی که تا دهه ۱۹۶۰ در امریکا رایج بود و سفیدپوستان اجازه ورود رنگینپوستان به سرویسهای بهداشتی، وسائل حمل و نقل عمومی و رستورانها را نمیدادند و حتی سیاهپوستان در مقابل چشمان پلیس به درخت بسته و به آتش کشیده میشدند، دیگر در امریکا امروز جایی نداشته باشد، اما بنیاد تبعیض نژادی همچنان در فرهنگ بخش بزرگی از جامعه امریکایی وجود دارد. حل این مساله بنیادین، به سادگی برای جامعه امریکا امکانپذیر نیست، نه انتخاب یک فرد سیاهپوست به عنوان رییسجمهور و نه تغییر دادن ترامپ نمیتواند باعث حل فوری این مساله شود، بلکه نیاز به یک تحول عمیق فرهنگی چند نسلی در امریکا وجود دارد تا رویکرد تبعیض نژادی در این کشور حل و فصل شود.