نام «حسن روشن» برای فوتبال‌دوستان ایرانی ناآشنا نیست زیرا او از معدود بازیکنانی است که با گلزنی در دیدارهای حساس نام خود را در تاریخ فوتبال ایران ثبت کرده و تکرار برخی از رکوردهای این پیشکسوت به راحتی امکان پذیر نیست. شاید روشن در عرصه ملی مانند مهاجمان بزرگ فوتبال ایران شمار گل‌هایش به سه رقم هم نرسد اما ۱۳ گل ملی او برای فوتبال ایران همیشه در یادها خواهد ماند. شاید از لحاظ کیفیت گلزنی و تورنمنت ها روشن را یکی از موثرترین بازیکنان تاریخ فوتبال ایران به شمار آورد.
شاید برخی ادعا کنند که چه تفاوتی بین گل روشن با دیگران است و در این زمینه باید گفت حسن روشن که یکی از ارکان تیم طلایی ایران در دهه هفتاد قرن بیستم میلادی بود توانست در حساس‌ترین تورنمنت های جهان که تیم ایران در آن حضور داشت گلزنی کند. شاید باورش سخت باشد اما روشن از آن نسلی بود که تیم طلایی آن سه عنوان قهرمانی آسیا، حضور در المپیک و حضور در جام جهانی را برای ایران به ارمغان آورد.
المپیک ۱۹۷۶ مونترال آغاز درخشش روشن بود جایی که با گلزنی برابر لهستان مطرح شد و به همراه تیم ملی ایران گام در جام جهانی ۱۹۷۸ آرژانتین گذاشت؛ او پیش از این در جام ملت‌های آسیا با تیم ملی فوتبال ایران به قهرمانی رسیده بود و با این تیم قدم در جامی گذاشت که آغاز آن برای او خوش‌یُمن نبود. او با بدشانسی بازی نخست را به خاطر مصدومیت را از دست داد اما در بازی سوم دروازه تیم ملی فوتبال پرو را باز کرد.
او با این گل به دومین استقلالی تبدیل شد که در جام جهانی موفق به گلزنی شده است. پیش از او ایرج دانایی‌فر برابر تیم ملی فوتبال اسکاتلند موفق به گلزنی شد. این ۲ گل به مدت ۲۰ سال تنها افتخار ایران در ادوار جام جهانی محسوب می‌شد.
البته گل‌های حساس روشن تنها به المپیک و جام جهانی ختم نشد بلکه او در المپیک آسیایی، جام ملت‌های آسیا، مقدماتی جام جهانی، مقدماتی المپیک، مقدماتی جوانان آسیا و قهرمانی جوانان آسیا نام خود را به عنوان گلزن ثبت کرد. او در ۴۸ بازی ملی ۱۳ گل را به ثمر رسانده است.
یکی از مهمترین بازی‌های این پیشکسوت فوتبال زمانی بود که در انتخابی جام جهانی ۱۹۷۸ با وجود مصدومیت ۲ گل وارد دروازه کره جنوبی کرد تا زمینه نخستین حضور ایران در جام جهانی فراهم شود.
البته رکورد روشن تنها بازی‌های ملی نیست بلکه او با تیم استقلال تهران نیز افتخارات زیادی کسب کرده است. مهاجم اسبق تیم ملی عنوان جوان‌ترین گلزن شهرآورد را در اختیار دارد.
او بارها در مصاحبه‌های خود با ابراز رضایت از انتخاب استقلال به عنوان تیم باشگاهی گفته است: من در باشگاهی فوتبال را آغاز کردم که همیشه بهترین بوده و هست، این را هم نمی‌توان منکر شد؛ در زمان ما تاج یکی از بهترین آکادمی‌ها را داشت و زیر نظر دانایی‌فر، پدر ایرج دانایی‌فر، کار می‌کردیم. آکادمی تاج بهترین برنامه‌ریزی‌ها را داشت و در کار تیمی هم موفق بود، از طرفی هم این تیمی که در تهران بود، تنها تیمی بود که پدرم به آن اعتماد داشت و می‌دانست که در آن موفق می‌شوم و همین اتفاق هم افتاد.
به گفته روشن، وی قبل از این‌که در پست مهاجم بازی کند به دروازه بانی علاقه داشته اما فیزیک وی مناسب این پست نبوده است؛ هنوز دنبال ۳۰۰ هزار تومان قرارداد خود با الاهلی است اما خودش هم نمی‌داند آن پول به حساب چه کسی واریز شده است. در جام ملت‌های آسیا سال ۱۹۸۰ عضو تیم ملی فوتبال یران بود اما آغاز جنگ و شهادت برادرش به او و سایر اعضای تیم ملی اجازه درخشش نداد.
وی به مدت چهار سال به عنوان لژیونر عضو تیم فوتبال الاهلی امارات بود. در سال ۱۳۶۳ به تیم استقلال تهران بازگشت و تا سال ۱۳۶۷ پایان فوتبالش در این تیم بود. بعد از آن نیز ۲ دوره کوتاه به مربیگری روی آورد که موفقیت چندانی با تیم شموشک نوشهر و ماشین سازی تبریز کسب نکرد. او بیشتر در سمت مشاور باشگاه و عضو کمیته فنی تیم استقلال حضور داشت. بیشتر اظهار نظرهای این پیشکسوت فوتبالی انتقادی است و به شدت علیه مربیان وقت تیم شورش می‌کند؛ شاید ناف او را هم محمد مایلی کهن با انتقاد بریدند.
سوای تمام این خصوصیات ۱۲ خردادماه هر سال، سالروز تولد نابغه‌ای است که شاید در فوتبال ایران کمتر کسی بتواند رکوردهای او را بشکند. روشن امروز ۶۵ ساله شد.