بروجرد - ایرنا - ۱۴خرداد ۶۸ روز فراموش نشدنی در تاریخ ملتی است که روح مردی از جنس خدا و آفتابی که پرتو انوارش جهانی را منور کرده بود را از دست دادند.

صدای بغض آلود حیاتی هنوز در گوشمان است که چگونه با درد اعلام کرد روح خدا به ملکوت اعلی پیوست این جملات را ملت ایران هرگز فراموش نخواهند کرد،

" بسم الله الرحمن الرحیم. انالله و اناالیه راجعون. 'روح بلند رهبر کبیر انقلاب، حضرت امام خمینی (ره) به ملکوت اعلا پیوست'، این جملات درست زمانی پخش میشد که مردم ایران  دست های عاشق خود را هنوز به درگاه دوست به تمنای شفای پیشوایشان به سوی ٍِآسمان بلند بود.

آن روزها ما نیز با اشک مردم و خانواده گریه میکردیم و پدرم در پاسخ به سوالم برای این همه بی تابی خانواده و مردم گفت، امام پدر همه ما بود و ملت امروز یتیم شده است.

با دنیایی از اندوه با پوشیدن لباس سیاه به اتفاق خانواده راهی خیابان شدیم تا به سیل جمعیت عزادار برسیم. آنچه برایم دیدنی و حزن اندوه بود دیدن زنان و مردانی بود که گل مالی شده پای برهنه، شیون کنان بر سر و سینه می زدند و برای اثبات دوست داشتن با اشک چشم  سر به سجده عشق می ساییدند تا شاید اینگونه مرهمی برای دل داغدار خود پیدا کنند

آری او که روح خدا می نامیدنش دامن کشان به آستان بی منتهای خدا پیوسته بود و مردم یک صدا در خیابان فریاد عزا عزاست امروز مهدی صاحب زمان صاحب عزا است امروز را فریاد می زدند.

با اینکه مدارس تعطیل و امتحانات خردادماه لغو شده بود خوشحالی در چهره دانش آٍِموزان دیده نمی شد و این نشان از  عمق فاجعه بود فاجعه ای که در آن شرایط نوجوانی درکش برایمان سخت بود.

ِآٍن روز تا ساعتها در خیابان و مسجد امام بروجرد در کنار سیل عظیم عزاداران در زیر آفتاب در غم از دست دادن پدری دلسوز و رهبری فرزانه و با صلابت به سوگ نشستیم.

برادرانم برای شرکت در تشییع پیر فرزانه عازم تهران شدند و ما در کنار تلویزیون بارها صحنه های بدرقه پیر جماران را توسط ملت ایران می دیدیم و اشک می ریختیم، خانمان بوی عزا می داد و مادربزرگم که عشق عجیبی به امام داشت ساعتها در کنار تلویزیون با در دست داشتن عکس امام و تسبیح اشک می ریخت و دعا می کرد.

مادربزرگم از خاطرات بهمن ۵۷  شرکت در راهپیمایی و تظاهرات تهران برایمان می گفت و برای امام اشک می ریخت و معتقد بود همیشه که دردی او را می گیرد با دست کشیدن به عمامه امام در عکسی که همیشه به دیوار است خوب می شود.

مادرم گاهی دلش برای سید احمد که سالها در کنار پدر بود و تا لحظه آخر او را تنها نگذاشته بود گریه میکرد و گاهی برای تحمل این غم بزرگ و عطای صبر به ملت ایران دعا می کرد.

آٍن روزها کارم شده بود روزنامه خریدن و جمع کردن مطالب و عکس های امام تا جایی که آرشیوی از اخبار ِان روز و عکس های اما م را تهیه کردم و سالها از مطالب آن در برنامه های مختلف مدرسه استفاده کردم.
کشورهایی همچون مالزی، اندونزی، کره جنوبی، جمهوری دموکراتیک خلق کره، جمهوری خلق چین، ژاپن، هند، بنگلادش، پاکستان، ترکیه، سوریه، یوگسلاوی (سابق)، چکسلواکی (سابق)، جمهوری دمکراتیک آلمان (سابق)، آلمان غربی (سابق)، اتحاد جماهیر شوروی (سابق)، دانمارک، بلژیک، هلند، قبرس، انگلستان رحلت امام خمینی (ره) را به طور گسترده انعکاس دادند.
روزنامه 'ایندیپندنت' نوشت: امام خمینی یک نظریه پرداز برجسته سیاسی بود که موفق شد، اندیشه خود در مورد یک حکومت اسلامی را که به نظر می رسید باید در عرض دو سه قرن تحقق یابد به دست خویش و در مدتی کوتاه به ثمر برساند.
براساس گفته روزنامه 'اکونومیست' عظمت مراسم سوگواری توده های ایرانی در غم فقدان رهبرشان نشان داد که جمهوری اسلامی نظامی پایدار است.
روزنامه 'ایندیپندنت' چاپ لندن می نویسد: 'به ندرت اتفاق می افتد که یک مرد به تنهایی بتواند سیر تاریخ را عوض کند، اما این درست همان کاری بود که آیت الله خمینی از عهده آن برآمد. '
امام (ره) خـود نیز در وصیت نامه اش نـوشـته است: 'با دلی آرام و قلبـی مطمئن و روحی شاد و ضمیری امیدوار به فضل خدا از خدمت خـواهران و برادران مرخص و به سـوی جایگاه ابــدی سفر می کنـم و به دعای خیر شما احتیاج مبرم دارم و از خدای رحمن و رحیـم می خـواهـم که عذرم را در کوتاهی خدمت و قصـور و تقصیر بپذیـرد و از مـلت امـیدوارم که عذرم را در کـوتاهی ها و قصـور و تقصیـرها بـپذیـرنـد و بـا قــدرت و تصمیـم و اراده بــه پیش بروند. '
روز چهاردهم خرداد سال ۱۳۶۸، مجلس خبرگان رهـبـری تشکیل شد و پـس از قرائت وصیت نامه سیاسی و الهی امـام خمینی (ره) تـوسـط حضرت آیت الله خامنه ای که دو ساعت و نیـم طـول کشید، بحث و تبـادل نظر برای تعییـن جانشینـی امام راحل و رهبر انقلاب اسلامـی آغاز شد و پـس از چندیـن ساعت سـرانجام حضرت آیت الله خامنه ای (رییـس جمهور وقت) که خود از شـاگـردان امـام خمینـی ـ سلام اله علیه ـ و از چهره های درخشـان انقلاب اسلامـی و از یـاوران قیـام ۱۵ خـرداد بـود و در تـمـامی دوران نهضت امـام در همـه فـراز و نشیب ها در جـمع دیگـر یــاوران انـقلاب جـانبـازی کرده بود، به اتفاق آرا برای ایـن رسالـت خطیر بـرگـزیده شد.
با انتخاب آیت الله خامنه ای به عنوان جانشین امام راحل در میان همه حزن و اندوه مردم آرامش بر ملت ایجاد شد و امام راحل با حضور میلیون ها نفر از مردان و زنان، ٍ جوانان و پیرانی که از سراسر ایران سوگوارا آمده بودند، در محل مصلای بـزرگ تهـران اجتماع کردنـد تـا بـرای آخـریـن بـار با پیکر مطهر امام امت و پدر ملت وداع کنند.
چشمان اشک بار مردم که شـب را تا به صبح در کـنار پیـکـر امـام باریدند و سرانجام، مـیـلیـون هـا نفر به امامت آیت الله العظمـی گلپایگانی (ره) بر پیکر پاک حضرت روح الله نماز گذاردند و با غمی سخت و جانکاه او را به آغوش خاک سپردند.

و تو چه آرام نوشتی: "با دلی‌ آرام‌ و قلبی‌ مطمئن‌ و روحی‌ شاد و ضمیری‌ امیدوار به‌ فضل‌ خدا از خدمت‌ خواهران‌ و برادران‌ مرخص و به‌ سوی‌ جایگاه‌ ابدی‌ سفر می‌کنم‌ و به‌ دعای‌ خیر شما احتیاج‌ مبرم‌ دارم‌ و از خدای‌ رحمان‌ و رحیم‌ می‌خواهم‌ که‌ عذرم‌ را در کوتاهی‌ خدمت‌ و قصور و تقصیر بپذیرد و از ملت‌ امیدوارم‌ که‌ عذرم‌ را در کوتاهی ها و قصور و تقصیرها بپذیرند و با قدرت‌ و تصمیم‌ اراده‌ به‌ پیش‌ روند و بدانند که‌ با رفتن‌ یک‌ خدمتگزار در سدّ آهنین‌ ملت‌ خللی‌ حاصل‌ نخواهد شد که‌ خدمتگزاران‌ بالا و والاتر در خدمتند، و الله نگهدار این‌ ملت‌ و مظلومان‌ جهان‌ است. "

امام خمینی سرانجام یکشنبه سیزدهم خرداد ۱۳۶۸ به دنبال عوارض ناشی از سرطان دستگاه گوارش در ۸۷ سالگی دیده از جهان فروبست و ایران، رهبر بی‌مانند خود را که همواره با صداقت، مهربانی و احترام با مردمش رفتار می‌کرد از دست داد.
پیکر امام خمینی در روز پانزدهم خرداد برای وداع مردم با رهبرشان در مصلای تهران قرار داده شد و یک روز بعد نیز در میان اندوه میلیون‌ها ایرانی عزادار تا بهشت‌زهرا تشییع شد و همان‌جا به خاک سپرده شد.
تاریخ ایران، نمونه استقبال بی‌مانند مردم از امام خمینی به هنگام ورود ایشان به تهران در ۱۲ بهمن ۱۳۵۷ و هنگام تشییع پیکر ایشان در روز ۱۶ خرداد ۱۳۶۸ را هرگز به یاد ندارد.