«قاسم غزالیان» از آن دسته مربیانی است که به گواه خودش بیش از ۳۰ قهرمان ملی را به کشور معرفی کرده و برخی از این قهرمانان مانند بهداد سلیمی به بالاترین قله افتخار یعنی مدال طلای المپیک رسیدند. او روز یکشنبه در گفت‌وگو با خبرنگار ایرنا اظهار داشت: از سال ۱۳۳۹ به رشته وزنه‌برداری روی آوردم و چندین عنوان ملی و بین‌المللی دارم عناوینی که روی زحمت و پشتکار خود و مربیانم به دست آمد. مدتی به خاطر مشکلات از این رشته کناره‌گیری کردم اما با اصرار برخی از مربیان و کارشناسان برگشتم. بیش از نیم سده فعالیت در این رشته داشتم و استعدادیابی‌هایی که انجام دادم بیش از افتخارات شخصی‌ام به چشم می‌آید.
این مربی سازنده مازندرانی ادامه داد: شاید اگر بگویم بیش از ۳۰ قهرمان ملی به رشته وزنه‌برداری معرفی کردم گزاف نیست برخی تنها بهداد سلیمی قهرمان المپیک ۲۰۱۲ لندن را می‌بینند اما از «علیرضا یوسفی» قهرمان المپیک جوانان سخن به میان نخواهند آورد. این ۲ تنها نمونه‌ای از استعدادیابی من است. زمانی که شاگردانم به قهرمانی ایران و جهان رسیدند کسی یادی از من نکرد و تنها از برنامه و پشتوانه سازی فدراسیون سخن به میان آمد.
او ادامه داد: در شهرستان قائم‌شهر به‌صورت خانوادگی استعدادیابی می‌کنیم. پسر و نوه من نیز در کنارم هستند. اگر بگویم وزنه‌برداری استان در قائم‌شهر خلاصه‌شده گزاف نیست. باوجود تلاش‌های ما در این شهر هنوز سالن وزنه‌برداری تکمیل‌نشده است. قول می‌دهم اگر این سالن و امکانات مناسب در اختیارم قرار گیرد به‌جای ۳۰ ورزشکار ملی ۱۰۰ ورزشکار تحویل جامعه می‌دهم. اگر امروز شهرستان قائم‌شهر در وزنه‌برداری فعال است به خاطر من و خانواده‌ام است این تعریف از خود نیست بلکه یک واقعیت است. امیدوارم فدراسیون و سایر مسوولان ورزشی نیم‌نگاهی به این رشته در شهرستان داشته باشند.
پیشکسوت وزنه‌برداری ایران بابیان اینکه تمام زندگی‌اش را در این رشته خلاصه کرده است گفت: من عاشق وزنه‌برداری هستم و این یک عشق حقیقی است. تا زمانی که زنده باشم به این رشته خدمت می‌کنم و اگر زمانی فوت کردم وصیت می‌کنم که بر روی سنگ‌قبرم نشان وزنه‌برداری را حک کنند.
غزالیان در پایان تصریح کرد: با هر موفقیتی مسوولان نخستین حرفی را می‌زنند این است که پدر و مادر این نخبه را تربیت کردند اما کسی از مربیان سخن به میان نخواهد آورد. نمی‌دانم چرا در پای سکوی المپیک کسی یادی از غزالیان نمی‌کند.