در بیانیه مجمع مدرسین و محققین حوزه علمیه قم به مناسبت چهاردهم و پانزدهم خرداد ۱۳۹۹ که روز سه شنبه نسخه ای از آن در اختیار ایرنا قرار گرفت، آمده است: فرارسیدن سی و یکمین سالگرد درگذشت بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران حضرت امام خمینی و یوم الله پانزدهم خرداد را به ملت شریف ایران و خانواده‌های شهیدان انقلاب اسلامی به ویژه شهدای پانزده خرداد تسلیت می‌گوییم.
بیانیه افزوده است: پانزدهم خرداد از روزهای ماندگار در تاریخ ایران و روز سمبل مبارزه با استبداد، دیکتاتوری و استکبار و روز تقابل عدل و ظلم در تاریخ این کشور است. پانزده خرداد روزی است که ملت ایران در برابر حاکمیت مطلقه و فرمانروایی فردی و سلطنت مطلقه شاه ایستاد و خواهان آزادی، عدالت اجتماعی و حاکمیت بر سرنوشت خویش شد .
به نوشته بیانیه، حضرت امام خمینی راهی را که برگزیده بود و ملت را همراه خود می‌دید رها نکرد و سرانجام پس از پانزده سال بساط سلطنت را برچید و برای نخستین بار حاکمیت کشور بر اساس رای مردم در این کشور محقق شد و جمهوری اسلامی تاسیس گردید .
بزعم بیانیه، امروز که بیش از سی سال از رحلت رهبر بزرگوار انقلاب می‌گذرد، باید آرمان‌ها و وعده‌هایی را که او به ملت داده بود، بازخوانی کرد و اهداف او دوباره بررسی شود که تا چه میزان آن اهداف محقق شده است؟
بیانیه آورده است: بی شک استقلال، آزادی، اتکا به رای مردم و تحقق عدالت اجتماعی از اهداف امام خمینی و کسانی که در این نهضت به دنبال او بودند، به شمار می‌رفت؛ ولی هزار افسوس که برخی نخبگان، دلسوزان و پیروان راستین این اهداف، به خاطر سیاست‌های نادرست انحصار طلبانه حذف شدند و به انزوا رفتند؛ کوته نظران عرصه را بر طرفداران واقعی انقلاب تنگ کردند و عده‌ای فرصت‌طلب با شعارهای توخالی در نظام و انقلاب نفوذ کردند. در نتیجه، ملت به جای برخورداری از عدالت اجتماعی و آزادی‌های مشروع در قانون اساسی، با اختلاس و سلطان‌های سکه و ارز و ماشین و غیره روبرو شد و روز به روز پرونده‌های رانت‌خواری و اختلاس را مشاهده کرد.
بیانیه افزوده است: تحلیلگران در این ایام، باید اهداف انقلاب و امام را بازخوانی کنند و برای جوانانی که هر روز به انقلاب و نظام بدبین می‌شوند، تبیین کنند که عیب‌ها و نارسایی‌های کنونی، در اهداف انقلاب و امام نبوده است؛ بلکه اشکال از تحریف و نفوذی است که در سال‌های اخیر صورت گرفته و یاران واقعی انقلاب یکی پس از دیگری به انزوا کشانده شده‌اند. آخرین نمونه آن، طرد نخبگانی است که برای مجلس یازدهم نام‌نویسی کردند و تیغ تیز نظارت استصوابی راه را بر آنان سد کرد؛ نظارتی که انقلاب را از مسیر اصلی خود، که اتکا به خواست اکثریت مردم بود، بازداشت. نباید غافل بود از این که برخی افراد از روزهای نخست انقلاب با آرمان‌های امام سرِ سازش نداشتند و چیزی به نام جمهوریت را برخلاف اسلام می‌دانستند و گروهی دیگر اسلام را در کنار جمهوریت قبول نداشتند. این دو لبه قیچی همواره جمهوری اسلامی را در مضیقه قرارداده و برترین شعار امام و انقلاب را به حاشیه رانده است.
بر اساس بیانیه، مجمع مدرسین و محققین در سالروز وقایع چهاردهم و پانزدهم خرداد، ضمن اظهار تسلیت به ملت ایران، بر این باور است که باید جریان‌هایی را که با انقلاب نبودند یا در تقابل با امام و اراده ملت بودند و الان خود را میراث‌دار انقلاب می‌دانند، بازشناسی کرد و اداره کشور در انحصار گروه خاصی قرار نداشته باشد تا جریان‌های همراه با امام و مردم بتوانند در یک فضای باز و رقابتی به خواست مردم جامه عمل بپوشانند؛ آزادی، استقلال و جمهوریت نظام معنای واقعی خود را باز یابد./