«محسن رهامی» در گفت‌وگو با خبرنگار سیاسی ایرنا با تبیین مبانی فکری، آموزه‌ها و سیره نظری و عملی حضرت امام (ره) اظهار کرد: بررسی سخنرانی‌ها و اعلام مواضع امام خمینی(ره) در قبل از پیروزی انقلاب اسلامی، حاکی از آن است که ایشان بیشتر به محتوای حکومت نظر داشتند و اصول و مبانی اساسی این حکومت برای ایشان خیلی مهم‌تر از شکل و قالب آن بود.
وی افزود: بر اساس اصول سیره امام (ره) حکومت اسلامی یک حکومت مبتنی بر عدل است؛ اجرای عدالت در تمامی عرصه‌ها و برای همه مردم. در واقع همانند حکومت عدل علوی، از نظر امام (ره) «اجرای عدالت مهمترین مأموریت این حکومت است».در خصوص برابری همه افراد در مقابل قانون و فقدان هر نوع امتیازی بین افراد عادی و مقامات حکومتی، ایشان تأکید داشتند که در حکومت اسلامی، حتی اگر کسی از شخص اول مملکت شکایتی داشته باشد، پیش قاضی می‌رود و قاضی او را احضار می‌کند و او هم حاضر می‌شود.
این استاد دانشگاه گفت: اصل استقلال ملی در مقابل اجانب و عدم وابستگی به قدرت‌های شرق و غرب نیز از جمله پایه‌های اعتقادی حکمرانی حضرت امام (ره) بود. همچنین به تعبیر رهبر کبیر انقلاب، بشر در اظهار نظر خود آزاد است و اولین مرحله هم برای انسان آزادی بیان است. از دید ایشان اقلیت‌های مذهبی در انجام مناسک دینی و عمل به وظایف شرعی خود در حکومت اسلامی محدودیتی ندارند، بلکه در چنین حکومتی کمونیست‌ها نیز در بیان عقاید خود آزادند.
وی با بیان اینکه استبدادی نبودن حکومت از دیگر مبانی فلسفه سیاسی حضرت امام (ره) بود، خاطرنشان کرد: به تعبیر ایشان، حکومت اسلامی با استبداد جمع نمی‌شود و دولت استبدادی را نمی‌توان حکومت اسلامی خواند.
عضو شورای عالی سیاستگذاری اصلاح طلبان تاکید کرد: از نظر امام (ره) امور بنیادی حکومت مبتنی بر آرای مردم است و امام در مورد دائم العمر نبودن مقام و مسئولیتها در نظام اسلامی بر عقیده بود که «عزل مقامات جمهوری اسلامی به دست مردم است، برخلاف نظام سلطنتی، مقامات مادام‌العمر نیست، طول مسئولیت هر یک از مقامات محدود و موقت است، یعنی مقامات ادواری است، هر چند سال عوض می‌شوند، و اگر هم هر مقامی یکی از شرایطش را از دست داد، ساقط می‌شود».
وی افزود: امام خمینی با الهام از حکومت عدل پیامبر اکرم(ص) و امیرالمؤمنین(ع) در فرصت‌های مختلف این مسائل را مطرح و مردم را به حمایت از پیاده شدن چنین آرمان‌هایی دعوت می‌کردند. ولی بنظر من ایشان شکل حکومت و چگونگی پیاده شدن این آرمان‌ها را در ابتدا ترسیم نکرده بود. زیرا شناخت مؤلفه های قدرت و درهم تنیدگی ساختارهای سیاسی، اجتماعی و اقتصادی در نظام سیاسی جهان امروز، به نحوی است که بدون درک به روز از مؤلفه‌های درهم تنیده نظام قدرت بین المللی و تنظیم روابط نظام‌مند، با چنین نظام جهانی، امکان پیاده کردن مدل آرمانی فراهم نخواهد بود.
رهامی با تاکید بر اینکه امام خمینی از لحاظ نظری، در مقام بیان نظر و عقیده، قائل به آزادی کامل مطبوعات و نشریات بودند و هیچ محدویتی را در این خصوص مطرح نمی کردند، گفت: پس از پیروزی انقلاب اسلامی، هم تا مدتی عملا چنین فضایی فراهم شده بود، ولی با تندروی‌های جریانهای سیاسی مخالف و کم تحملی جریان حاکم به تدریج محدودیت‌ها شروع شد، تا آنجا که دادستان وقت انقلاب تهران در تابستان ۵۸ حکم توقیف بخشهایی از مطبوعات مخالف را صادر کرد.
وی خاطرنشان کرد: بنظر می‌رسد جمهوری اسلامی در عمل و تحت شرایط جدید به تدریج از بعضی از اصول آرمانی بنیادی انقلاب، که در جلسه به پرسش اول شما توضیح داده شد، فاصله گرفت و خصوصا در مورد اجرای عدالت همه جانبه، این رکن اساسی تا حدی به فراموشی سپرده شد، از جمله آثار عدم توزیع و تعمیق عدالت، عقب ماندگی و توسعه نیافتگی مناطق و استان‌های حاشیه ای و مرزی کشور و در نتیجه مهاجرت سکنه بی کار این استان‌ها به مناطق مرکزی و ایجاد شهرک‌های ملیونی در حاشیه کلانشهرها از یک طرف، و مهاجرت قشر عظیمی از نخبگان و اقشار تحصیل کرده به خارج از کشور نشان دهنده این مسئله است.
این فعال اصلاح طلب ادامه داد: اگر توجه داشته باشیم که در همه پرسی برای تأسیس جمهوری اسلامی در ۱۲ فروردین ۵۸ طبق امار رسمی اعلام شده توسط وزارت کشور، ۹۸ درصد مردم شرکت کرده ولی در انتخابات دوم اسفند ۹۸ کمتر از ۵۰ در صد در کل کشور رسید. این امر نشانگر این است که مردم کشور از روند اجرای عدالت و شیب حرکت در مسیر اعلام شده اول انقلاب، رضایت چندانی ندارند و این امر برای آینده این نظام می‌تواند نگران کننده باشد، در واقع اعتماد و رضایت عمومی بزرگترین سرمایه یک نظام سیاسی است و هرگونه آسیب به این سرمایه عواقب جبران ناپذیری در پی خواهد داشت.