به گزارش رسانه‌های هند، نارندرا مودی نخست وزیر هند گفت: اکنون زمان بسیار خوبی برای گسترش روابط هند و استرالیا است. روابط هند و استرالیا اکنون دارای گستردگی بیشتری هستند و این امر به دلیل منافع، جغرافیا و اهداف مشترک دو کشور است.
این اولین دیدار مجازی نخست وزیر هند با یک رهبر خارجی است. شیوع ویروس کرونا، برگزاری بسیاری از دیدارهای سیاسی در سرتاسر جهان را تحت تاثیر قرار داده است.
افزایش نفوذ چین در منطقه یک امر نگران کننده برای هند و استرالیا است و دلیل اصلی گسترش روابط دریایی دو کشور محسوب می‌شود.
هند و استرالیا روابط خود را به سطح " همکاری جامع راهبردی" ارتقاء داده‌اند.
یک مقام هندی گفت: نخست وزیران هند و استرالیا در پایان کنفرانس ویدئویی خود قرارداد نظامی "حمایت مشترک لجستیکی" را امضا خواهند کرد. این قرارداد به دو کشور اجازه خواهد داد تا از پایگاه‌های دریایی یکدیگر استفاده کنند.
دو کشور در ماه آوریل سال گذشته یک رزمایش دریایی مشترک به نام "آس ایندکس" برگزار کردند. این رزمایش شامل تمرین‌های جنگ علیه زیردریایی، عملیات‌های شناسایی و گشت زنی مشترک دریایی بود.
با وجود گسترش روابط دریایی، کشور استرالیا هنوز به عضویت رزمایش بین المللی دریایی "مالابار" که هند همه ساله آن را برگزار می‌کند در نیامده است.
"باری او فارل" سفیر استرالیا در هند گفت: کشورهای عضو این رزمایش باید برای حضور استرالیا در آن تصمیم گیری کنند.
تاکنون کشورهای آمریکا، هند و ژاپن در این رزمایش شرکت کرده‌اند. از سوی دیگر استرالیا در گروه غیر رسمی "کواد" (اتلاف چهارجانبه) با حضور هند، آمریکا و ژاپن حضور دارد.
گروه "کواد" در سال ۲۰۱۷ و پس از یک دهه فعالیت خود را از سر گرفت. تشکیل این گروه با اعتراض شدید چین مواجه شد. هند تاکید کرده است که این گروه با هدف مقابله با چین تشکیل نشده است.
نارندرا مودی نخست وزیر هند در جریان سخنرانی خود در اجلاس "شانگری لا" در سلا ۲۰۱۸ گفت: هند منطقه هند و اقیانوسیه را یک استراتژی، یک کلوپ با اعضای محدود یا یک گروه با هدف حکم رانی در نظر نمی‌گیرد. این منطقه به هیچ وجه علیه کشور دیگری نیست.
هند همچنین مراقب است که رزمایش دریایی مالابار با این ائتلاف ارتباط پیدا نکند. چین و روسیه به طور فزاینده‌ای سیاست هند و اقیانوسیه را با گروه چهارجانبه مرتبط می‌دانند.
مقامات هندی اعلام کرده‌اند که روسیه به طور مستقیم از هند درخواست کرده است تا از گروه آمریکا خارج شود. روسیه و چین دارای رویکردی مشابه در مقابل اینگونه گروه‌ها هستند.
نبرد هند و چین برای نفوذ و قدرت ابتدا از کشورهای همسایه، از جمله مالدیو و سریلانکا آغاز شد اما اکنون این رقابت در خاورمیانه و آسیای مرکزی گسترش یافته است. از سوی دیگر، پروژه‌های زیربنایی بزرگ چین مانند یک جاده یک کمربند که در آسیای مرکزی و اروپا گسترش می‌یابد، هند را وادار به سرمایه گذاری در کریدور "حمل و نقل بین المللی شمال و جنوب" کرده است.
کمربند اقتصادی جاده ابریشم' و 'جاده ابریشم دریایی قرن بیست و یک' ابتکارهایی هستند که برای نخستین بار در پاییز 2013 توسط رییس جمهوری چین و به ترتیب در جریان دیدارهایی از قزاقستان و اندونزی ارائه شدند. این 'کمربند' بعنوان شبکه‌ای طراحی شده از جاده‌های فراسرزمینی و خطوط آهن، لوله‌های نفت و گاز و دیگر پروژه‌های زیرساختی است که از شهر شیئان در مرکز چین آغاز و سراسر آسیای میانه را در می‌نوردد و سرانجام به مناطق دوردستی چون مسکو، روتردام و ونیز می‌رسد.
گسترش روابط اقتصادی هند و استرالیا
علاوه بر روابط نظامی، در بخش اقتصادی و بازرگانی نیز روابط دو کشور پیشرفت داشته است. در سال ۲۰۱۸-۱۹، ارزش تجارت دوجانبه میان هند و استرالیا ۲۱ میلیارد دلار اعلام شد.
استرالیا بیش از ۱۰ میلیارد دلار در هند سرمایه گذاری کرده است. در حالی که هند نیز حدود ۱۰ میلیارد دلار در استرالیا سرمایه گذاری کرده است.
همچنین به گزارش روز پنجشنبه رسانه‌های هند، این قرارداد نظامی لجستیکی در طول کنفرانس مجازی میان نارندرا مودی نخست وزیر هند و اسکات موریسون همتای استرالیایی وی امضا شد.
هند دارای قرارداد نظامی لجستیکی مشابه با آمریکا می‌باشد که به عنوان بخشی از همکاری امنیتی بزرگ‌تر میان این کشورها جهت مقابله با نفوذ روز افزون اقتصادی و نظامی چین در منطقه هند و اقیانوسیه محسوب می‌شود.
دهلی نو در سال ۲۰۱۸ یک توافق نامه مشابه با فرانسه امضا کرد.
هدف از این توافقنامه تسهیل پشتیبانی، تامین خدمات بین نیروهای مسلح دو کشور در طی بازدید از بنادر، رزمایشها و آموزش‌های مشترک، کمک‌های بشردوستانه و تلاش‌های امدادی می‌باشد.
قرارداد لجستیکی هند با آمریکا در سال ۲۰۱۶ پس از یک دهه مذاکره میان دو کشور امضا شد اما دهلی نو پس از گذشت دو سال این توافقنامه را اجرایی کرد.
نیروی دریایی هند مصمم است که با افزایش توان عملیاتی خود منطقه اقیانوس هند را به عنوان سومین اقیانوس بزرگ جهان را تحت کنترل خود داشته باشد.
این منطقه به دلیل عبور دو سوم نفت و نیمی از محموله‌های باری جهان از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است.
هند این منطقه را به عنوان حیاط خلوت خود می‌داند و می‌خواهد به عنوان تنها ارائه دهنده امنیتی ارشد در این منطقه به رسمیت شناخته شود.