تاریخ انتشار: ۲۴ آذر ۱۳۸۳ - ۰۰:۰۱
" مثلث با هر سه ضلعش معنا دارد " # تهران، خبرگزاری جمهوری اسلامی 24/09/83 از : حبیب ا...معظمی گودرزی مثلث با هر سه ضلعش معنا دارد اما اگر یک ضلع آن کم و دو ضلعی بشود ، دیگر مثلث نخواهد بود بلکه شکل دیگری می شود که زاویه نام دارد بااضلاعی که تا بی نهایت ادامه می یابد بدون آنکه به هم برسند، بدون تحدید. لیکن همان ضلع سوم است که بی نهایت بودن دو ضلع دیگر و یا نرسیدن آنها را منتها و متصل می کند و شکل جدیدی می آفریند و به دو ضلع دیگر معنای جدیدی می بخشد که همان مثلث سه ضلعی است. چند رییس کارکشته عرصه دیپلماسی جهان که به چپ و دمکراتهای غرب گرایش دارند( مادلین آلبرایت ، رابین کوک ، لامبرتو دینی ، اوبر ودرین ...) در حرکتی جمعی و البته بی سابقه پای نوشته ای را امضا کردند که خطابشان به آمریکای راست نومحافظه کار و نظامی گرای تک رو است و از آن خواسته اند در مسائل مهم بین المللی نظیر پرونده هسته ای ایران پیش از این سیگنالهای مخرب و ویرانگر توافقات، ارسال نکند. آنان در نامه شان که "واشنگتن پست" آن را به چاپ رساند از آمریکا خواستند با اروپا از درهمراهی درآید تا توافقنامه ها ( مشخصا مذاکرات هسته ای ایران و اروپا ) حیات یابند و تداوم و در نهایت برای منافع غرب مفید واقع شوند. این نامه در روزی نمایان شد که دو رخداد دیگر زاویه ساز شد:1ـ مذاکرات ایران و اروپا در بروکسل و 2 ـ مخالفت آمریکا با درخواست بیستم ایران برای پیوستن به سازمان تجارت جهانی ( یکی از موارد واکنش و تعهدات اروپا در ازای تعلیق یا توقف غنی سازی در ایران ). روح این نامه، دعوت از آمریکا برای مشارکت در مذاکرات ایران و اروپا بر سر فعالیت هسته ای ایران است. این دعوت درحالی صورت می گیرد که مذاکرات دو ضلع دیگر (ایران و اروپا) از دیروز ( دوشنبه ) ـ یا همان روز ارسال این نامه و همان روز مخالفت آمریکا با پیوستن ایران به سازمان تجارت جهانی ـ در بروکسل آغاز شد. در همین روز نیز یوشکا فیشر وزیر امور خارجه آلمان ( که کشورش یک طرف مذاکرات اتمی با ایران است ) با صراحت از آمریکا برای پیوستن به این مذاکرات دعوت کرد. این صدا طی چند روز اخیر از رسانه های غربی همچون فاینشنال تایمز ، خبرگزاری فرانسه و رویترز هم شنیده می شود. اروپا در ازای توافقنامه پاریس و تهران و پذیرش تعهدات از سوی ایران اینک در مرحله اجرا و راه افتادن کمیته های سه گانه اجرایی توافقنامه، سبد خود را چندان خالی می بیند که محمد البرادعی مدیرکل آژانس بین المللی انرژی اتمی هفته گذشته و در آستانه مذاکرات بروکسل گفته بود که اروپاییها در مذاکره با ایران هیچ کارت دیپلماتیک برای روکردن در اختیار نخواهند داشت.
چرا دستان اروپا خالی است ؟ اروپا در ازای تعهدات ایران مندرج در توافقنامه تهران ، مابه ازایی باید ارائه دهد. ایران اگر فرضا خواسته ی اروپا ( و هم آمریکا ) را بپذیرد و غنی سازی را متوقف کند و خود را وابسته به سوخت از خارج کند این تشکیک را مطرح کرده که درصورت بروز مسائل سیاسی آیا تضمینی برای ارسال سوخت به این کشور است ؟ اما اروپاییها در مقامی نیستند که پاسخ اطمینان بخشی به ایران بدهند چرا که آمریکا بعنوان کارشکن احتمالی آتی ارسال سوخت، در این مذاکرات غایب است. موضوع دیگر موردنظر ایران، ترتیبات امنیتی است. خاورمیانه عاری از تسلیحات کشتارجمعی و اتمی و خروج سربازان آمریکایی از منطقه بعنوان زمینه ساز این امنیت. اما آیا این هم از توان اروپا خارج نیست و در حوزه اختیارات آمریکا است ؟ خواسته دیگر ایران موضوع پیوستن به سازمان تجارت جهانی است و آمریکا درست در روز مذاکرات هیات ایرانی با مقامهای سه کشور اروپایی در بروکسل ، با آن مخالفت کرد تا نشان دهد ضلع سوم و تامین کننده اصلی تعهدات اروپا اوست. حال منطقا این پرسش مطرح است که نیاز به ضلع سوم برای استقرار و ثبات و تضمین توافقنامه (تهران ) اروپا و ایران است ؟ یا نه. در نامه هفت وزیرخارجه پیشین کشورهای غربی آمده بود که مذاکرات هسته ای ایران و اروپا و آمریکا می تواند خارج از دیگر دغدغه ها و مسائل میان ایران و آمریکا قرار گیرد و درعین حال به آن مسائل کمک رساند (همچون مبارزه علیه مواد مخدر و مساله عراق ) ضمن آنکه منوط به آنها نباشد. اروپام/1392