تهران- ایرنا- خوب به یاد دارم زمانی که سوت پایان دیدار تیم‌های فوتسال زنان ایران و ژاپن زده شد یکی از مسوولان تیم با تبریک عنوان قهرمانی اعلام کرد شانس به ما رو کرده و فدراسیون قرار است پاداش نقدی به تمام اعضای تیم پرداخت کند اما با وجود گذشت بیش از ۷۰۰ روز از آن وعده، هنوز پیامک واریز به گوشیم ارسال نشده است.

 این داستان تخیلی یا زاییده ذهن خبرنگاران ماجراجو نیست، بلکه واقعیتی است که دختران فوتسالیست ایران که ۲ عنوان قهرمانی متوالی آسیا را کسب کردند با آن دست به گریبان هستند. عناوینی که با غلبه بر ژاپن مقتدر به دست آمد و موجب پایان سلطه سامورایی‌ها بر فوتسال زنان آسیا شد. شاید تصور کنید که مبلغ این پاداش آنچنان زیاد است که بودجه سازمانی یک سال فدراسیون فوتبال را باید صرف آن کرد اما اینگونه نیست بلکه مجموع پاداش بازیکنان، کادر فنی و سرپرست تیم کمتر از ۵۰۰ میلیون تومان است مبلغی که شاید به اندازه پاداش برد برابر تیم‌های هنگ کنگ و کامبوج برای سرمربی تیم ملی فوتبال ایران باشد.

داستان این پاداش در حالی می‌رود تا به عنوان یک وعده عمل نشده در کارنامه فدراسیون فوتبال و «لیلا صوفی‌زاده» نایب رییس زنان آن ثبت شود که بنا به گفته «مهین فرهادی‌زاد» این دختران تنها با ابزار غیرت و توانمندی خود ۲ بار به عنوان قهرمانی آسیا در سال‌های ۱۳۹۴ و ۱۳۹۷ رسیدند. تاکید معاون وزیر ورزش بر غیرت دختران ایرانی در حالی است که وی در ادامه صحبت‌های خود در خردادماه ۱۳۹۹ اعلام می‌کند: سرپرست فدراسیون فوتبال هم قول داده است که در صورت فراهم شدن امکان مالی، پرداخت‌ها انجام شود.

معاون وزیر ورزش در این گفت‌وگو عنوان نکرده که  چه زمانی قرار است بودجه نیم‌میلیاردی برای پرداخت پاداش قهرمانی زنان فوتسالیست تامین شود. او از پیگیری سخن می‌گوید در حالی که از این روش شیوه ستاندن حق دختران فوتسالیست تا کنون بیش از ۷۰۰ روز  گذشته است.

سخت است تصور کنید که ملی‌پوشان فوتسال ایران که یک ماه پیش از جام جهانی ۲۰۱۸ روسیه چنین افتخاراتی را کسب کردند، نظاره‌گر آن بودند که پاداش این تاریخ سازی در میان هیاهوی آن تورنمنت گم شود؛ آنان که سرمست از روزهای قهرمانی بودند در نخستین  ماه‌ها خلف وعده فدراسیون را مانند سال‌های گذشته امری طبیعی دانستند اما با طولانی شدن مدت پرداخت این پاداش به این باور رسیدند که وعده پرداخت پاداش تنها یک سخن بوده که شاید به خاطر شرایط حاکم بر آن زمان از زبان مسوولی جاری شده و این وعده اعتبار آنچنانی و پشتوانه‌ای برای اجرایی شدن ندارد. 

حال تصور کنید مسوولی که آن روزها در حاشیه جشن قهرمانی وعده داد تا مبلغی در حدود ۲۲ میلیون تومان به هر بازیکن پرداخت کند امروز روی حرف خود مانده و با بهره‌گیری از نفوذش این پول را تامین کند آیا چنین پاداشی برای یک ورزشکار حرفه‌ای می‌تواند ایجاد انگیزه کند؟ بدون شک پاسخ به این پرسش خیر است زیرا طبق اصول و قواعد روانشناسی، اگر پاداش یک موفقیت در زمان معین پرداخت نشود بی‌گمان تکرار آن موفقیت یا گام در مسیر موفقیت‌های بعدی در آینده به سختی امکان پذیر خواهد شد. پرداخت با تاخیر  پاداش قهرمانی آسیا به دختران فوتسالیست‌ از آن دسته محرک‌هایی به شمار می رود که نه تنها انگیزه ایجاد نخواهد کرد بلکه موجب خواهد شد تا دیواری از بی‌اعتمادی بین فدراسیون و بازیکنان تیم شکل بگیرد.

افزون بر بعد انگیزشی این پاداش که با گذر زمان دچار کمرنگی شده در بعد اقتصادی نیز این پاداش دیگر ارزش مادی ۷۰۰ روز گذشته را ندارد زیرا در این ۲ سال با توجه به نوسانات اقتصادی کشور و کاهش ارزش ریال در برابر ارزهای خارجی این پول نمی‌تواند برای یک فوتسالیتکمک مالی به شمار مناسب به شمار آید.

فدراسیون و کمیته فوتسال آن به خوبی می دانند که در شرایط کنونی امکان پرداخت کمتر از نیم میلیارد تومان به قهرمانان آسیا وجود ندارد آنان با بهره‌گیری از تجارب گذشته خود به دنبال اطاله پاداش هستند، اطاله‌ای که هم میزان طلبکاری بازیکنان را پایین خواهد آورد و هم با توجه به سقوط ارزش پول ملی امکان پرداخت آن در چند سال آینده راحت تر خواهد کرد. تیم مدیریتی زیر مجموعه «لیلا صوفی‌زاده»  اگر  بتواند چند صباح دیگر از کنار این پاداش به راحتی عبور کنند، برخی از بازیکنان به سن بازنشستگی خواهند رسید و برخی دیگر نیز اعطای جوایز را به لقایش خواهند بخشید.

راهبرد اطاله پاداش و فرسایشی کرن پرداخت آن تا کنون برای سیول نشینان موفقیت امیز بوده است و آنان بیش از آنکه به فکر دختران ملی پوش این سرزمین باشند، در اندیشه جمع کردن خسارت قرارداد مارک ویلموتس و پاداش عنوان سوم کارلوس کی روش در آسیا هستند.  عنوان که در چارت بازی‌های جام ملت‌های آسیا ۲۰۱۹ تعریف نشده است.