سوریه و کره جنوبی باعث و بانی اتفاقات تلخ پیرامون تیم ملی فوتبال ایران و همچنین فدراسیون فوتبال هستند! جمله‌ای عجیب که کاملا صحت دارد. سال گذشته در همین روزها بود که تیم ملی ۲ بازی تدارکاتی مقابل این ۲ کشور انجام داد. ششم ژوئن در ورزشگاه آزادی با پنج گل از سد سوریه گذشتیم و پنج روز بعد در سئول مقابل کره جنوبی به تساوی یک بر یک رضایت دادیم.
اما ماجرا از چه قرار است؟ فدراسیون فوتبال پس از جدایی کارلوس کی‌روش در ابتدای سال ۲۰۱۹ و پس از مسابقات جام ملت‌های آسیا به دنبال انتخاب سرمربی بود اما حدود چهار ماه گذشت و هیچ اتفاقی رخ نداد. رسانه‌ها و مردم نگران این بودند که با نزدیک شدن به مسابقات انتخابی جام جهانی کسی بالای سر تیم ملی نیست. در همین بین فدراسیون فوتبال مذاکرات خود را با گزینه‌هایی چون هروه رنارد به صورت جدی دنبال می‌کرد.
هروه رنارد را حتما به یاد دارید. او سرمربی تیم ملی مراکش در جام جهانی ۲۰۱۸ بود. تیمی به شدت یکدست و قدرتمند که به عقیده خیلی‌ها باید از آن گروه صعود می‌کرد. آنها ولی با یک گل به ایران باختند و در کمال شایستگی برابر پرتغال نیز با یک گل مغلوب شدند و در برابر اسپانیا به تساوی ۲ بر ۲ رضایت دادند. رنارد با مراکش قرار بود در سال ۲۰۱۹ در مسابقات جام ملت‌های آفریقا شرکت کند و جالب است که خودش تمایلی به ماندن نداشت و می‌خواست بعد از این رقابت‌ها این کشور را ترک کند و در جایی جدید مشغول شود. جالب‌تر اینکه او شناخت خوبی از ایران داشت و با توجه به کاریزما و شخصیت و نوع فوتبالی که تمایل به اجرایش داشت؛ کاملا مطابق با فوتبال ایران و علاقمندانش بود.
اما او انتخاب نشد. چرا؟ چون مسابقات جام ملت‌های آفریقا با فیفا دی مذکور در ماه ژوئن تداخل داشت و فدراسیون‌نشینان می‌خواستند با سرمربی جدید در این ۲ دیدار شرکت داشته باشند. طبیعتا اگر ما بدون سرمربی در این ۲ پیکار حاضر می‌شدیم انتقاداتی به فدراسیون می‌شد اما پس از انتخار رنارد این انتقادات جای خود را به تعاریف متعدد می‌داد و حالا کارمان به جایی نمی‌رسید که هم از لحاظ فنی عقب باشیم و تیم سوم جدول گروه‌مان و هم در خطر جریمه‌ای چند میلیون دلاری قرار بگیریم.
مارک ویلموتس با درجه فنی به مراتب پایین‌تر نسبت به رنارد سرمربی تیم ملی فوتبال ایران شد و رنارد نیز پس از ناکامی با مراکش در جام‌ملت‌های آفریقا، هدایت تیم ملی عربستان را قبول کرد. عربستان در حال حاضر با یک بازی کمتر نسبت به ازبکستان با هشت امتیاز تیم دوم گروهش به حساب می‌آید.
حالا و با توجه به اینکه هیچ‌کس حاضر نیست قبول کند که اشتباه بزرگی را مرتکب شده، شاید مهمترین مقصران کره جنوبی و سوریه بودند که باعث به وجود آمدن این عقب‌گرد و بحران بزرگ در فوتبال ایران شدند؛ بدون آنکه خبر داشته باشند.