«آرمین لاشت» نخست وزیر ایالت نوردراین وستفالن آلمان بر لزوم تلاش نامزدهای حزب اتحادیه دموکرات مسیحی (CDU) برای جانشینی «آنگلا مرکل» در مسند صدراعظمی این کشور تاکید کرد.
وی امروز (یکشنبه) در گفت وگو با نشریه «بیلد آم زونتاگ» گفت: بسیاری بر این باورند که موفقیت افرادی مانند «کنراد آدناوئر»، «هلموت کهل» و «آنگلا مرکل» در این سمت مرهون ریاست همزمان آنها بر حزب حاکم است.
لاشت با اشاره به اینکه موفقیت صدراعظم آینده آلمان نیز مستلزم توجه به این نکته است، از هم حزبی های خود خواست، نامزدی برای ریاست حزب و صدراعظمی در انتخابات پارلمانی پیش روی آلمان در سال آینده میلادی را جدی بگیرند.
لاشت که به عنوان یکی از گزینه های جانشینی مرکل مطرح است امتناع برخی چهره های اصلی این حزب از جمله «مارکوس زودر» رئیس حزب سوسیال مسیحی (CSU) از پذیرش نامزدی برای صدراعظمی را به باد انتقاد گرفت.
زودر گفته است جایگاه او در عرصه سیاسی ایالت بایرن بوده و علاقه ای به سمت های کشوری ندارد. این در حالی است که نظرسنجی ها نشان می دهد محبوبیت این سیاستمدار سوسیال مسیحی از دیگر رقبای هم حزبی اش بیشتر است.
قرار است مرکل ۶۵ ساله پس از عهده داری چهار دوره ریاست دولت در آلمان از سیاست خداحافظی کند. وی پیش تر از ریاست حزب کناره گیری کرده و با حمایت خود «آنه گرت کرامپ کارن باوئر» را به این سمت رسانده است. با این حال پس از اعلام کناره گیری کارن باوئر از ریاست حزب و تکاپوی درون حزبی برای تعیین رئیس جدید در اواخر سال جاری میلادی، نقش رئیس جدید در انتخابات پیش رو بسیار تعیین کننده خواهد بود.
باوئر از زمان انتخابش به عنوان رئیس حزب با مجموعه ای از رسوایی هایی روبه رو بوده که تردیدها را درباره توان او برای مدیریت موثر کشور زیر سوال برده است.
در این ماه طی رای گیری ایالت تورینگن حزب مرکل و حزب راست افراطی الترناتیو آلمان از یک نامزد میانه رو حمایت می کردند؛ اقدامی که شکستن یک تابوی سیاسی درباره همکاری با احزاب تندرو در آلمان محسوب می شد.
بهمن ماه گذشته باوئر به دلیل نحوه مدیریت این بحران و ناتوانی در ایجاد وحدت حزبی مورد انتقاد قرار گرفت و درخواست های او برای برگزاری انتخابات جدید در این ایالت عمدتا نادیده گرفته شد. این انتقادها تا جایی پیش رفت که وی سرانجام از کناره گیری خود تا آخر تابستان خبر داد.
پاییز سال گذشته مرکل رسما اعلام کرد که تا پایان دوره اش درسال ۲۰۲۱ صدراعظم آلمان باقی خواهند ماند و پس از آن از سیاست کناره گیری می کند.