به گزارش روز پنجشنبه روزنامه دیلی میل، چین در تلاش برای رسیدن به فعالیت‌های فضایی رقیب خود آمریکا و تایید جایگاهش به عنوان یک قدرت بزرگ جهانی، میلیاردها دلار در ماموریت بین کهکشانی به سیاره مریخ سرمایه گذاری کرده است.
ماموریت چین به مریخ از جمله چند پروژه جدید فضایی است که این کشور دنبال می‌کند و شامل قرار دادن فضانوردان چینی در کره ماه و برخورداری از یک ایستگاه فضایی تا سال ۲۰۲۲ است.
شرکت علم و فناوری هوافضا چین (CASC) با تایید مأموریت خود که قرار است در سال جاری برگزار شود، اعلام کرد که این ماموریت می‌تواند اوایل ژوئیه اجرا شود. این شرکت در بیانیه‌ای اعلام کرد که این پروژه بزرگ طبق برنامه‌ریزی در حال پیشرفت است و قرار است ماه ژوئیه اجرا شود.
با این حال فاصله میان زمین تا مریخ حدود ۵۵ میلیون کیلومتر است و از آنجا که مدارهای سیاره‌ای آنها همیشه در حال تغییر است، فضاپیمای چینی «تیان‌وِن» (Tianwen) هفت ماه در راه خواهد بود تا این مسافت را طی کند.
انتظار می‌رود فضاپیمای چینی سه ماهه اول سال ۲۰۲۱، بر سطح مریخ فرود آید. موفقیت چین در این ماموریت این کشور را پس از روسیه و آمریکا، به سومین کشوری تبدیل می‌سازد که موفق شده است کاوشگری بر سطح مریخ فرود آورد.
مأموریت «تیان‌وِن» سه مرحله دارد؛ در مرحله اول یک کاوشگر در مدار مریخ قرار می‌گیرد و در مرحله بعد این کاوشگر بر سطح این سیاره سرخ فرود می‌آید و در نهایت، یک روبات کنترل از راه دور برای انجام آزمایش‌های تحلیلی بر سطح مریخ فعال می‌شود. قرار است این ربات خصیصه‌های خاک و اتمسفر این سیاره سرخ را علاوه بر سایر آزمایش‌های تحلیلی بررسی کند.
چین پیش از این نیز عملیات مشابهی را بر روی کره ماه انجام داده بود. این کشور در سال ۲۰۱۳ موفق شد یک سطح‌نوردِ کوچک را با کنترل از راه دور روی سطح ماه بنشاند و سال گذشته (۲۰۱۹) نیز دومین ربات کنترلی خود را روانه نیمه تاریک ماه کرد که این عملیات در نوع خود برای نخستین بار انجام شده است.
آمریکا نیز که تاکنون چهار وسیله نقلیه اکتشافی به مریخ ارسال کرده است، قصد دارد تابستان امسال پنجمین سفینه فضایی خود را پرتاب کند. این سفینه فضایی باید حدود فوریه۲۰۲۱ (بهمن ۱۳۹۹) به مریخ برسد. امارات متحده عربی نیز قصد دارد اولین کاوشگر عربی را در روز ۱۵ ژوئیه از ژاپن به این سیاره سرخ پرتاب کند.
همچنین ماموریت مشترک روسیه و اروپا موسوم به «اکسو مارس» (ExoMars) - که قربانی مشکلات فنی شدید ناشی از شیوع کووید ۱۹ شده است و امید آن می‌رفت که تابستان امسال یک ربات به مریخ بفرستد، به سال ۲۰۲۲ موکول شد.
مریخ یا بهرام چهارمین سیاره در منظومه شمسی است که در مداری طولانی‌تر و با سرعتی کمتر از زمین به دور خورشید می‌چرخد. هر یک بار گردش این سیاره به دور خورشید معادل ۶۸۷ شبانه‌روز زمین طول می‌کشد و طول شب و روز نیز از کره زمین کمی طولانی‌تر است.
نوری که از خورشید به مریخ می‌رسد، نصف نوری است که زمین دریافت می‌کند، اما روز مریخی چهل دقیقه طولانی‌تر از روز زمینی است. بنابراین شرایط از نظر نور تقریباً مثل زمستان زمین است و به این دلیل امکان رشد گیاهان در شرایط گلخانه‌ای در مریخ وجود دارد. روزهای مریخ ۲۴ ساعت و ۳۷ دقیقه طول می‌کشد. از آنجا که محور سیاره مریخ همانند زمین °۲۴ درجه کج است، در این سیاره نیز فصل‌های سال وجود دارند. اما هر سال مریخی کمابیش دو برابر سال زمینی یعنی ۶۷۸ روز است.
جو مریخ سرخ رنگ است و از زمین در آسمان شب نیز سرخی آن دیده می‌شود. کره مریخ دو قمر کوچک به نام‌های «فوبوس» و «دِیموس» دارد.
قطر مریخ، یک دوم زمین است و مساحت سطح آن برابر با مساحت خشکی‌های روی زمین است. این سیاره سرخ همانند زمین، یخ‌های قطبی، دره‌های عمیق، کوه، غبار، توفان و فصل دارد. در دشت‌های آن مانند ماه، گودال‌هایی برآمده از برخورد سنگ‌های آسمانی دیده می‌شود.