به رغم آن‌که در آمریکا گوش شنوایی در میان سران کاخ سفید نسبت به اعتراضات مردمی در این کشور پیدا نمی‌شود و این اعتراضات روزبه‌روز گسترده‌تر می‌شود، اما دولت «دونالد ترامپ» با بی‌خیالی نسبت به اعتراضات مردم، به دنبال ادامه توطئه‌های خود در منطقه غرب آسیاست و واشنگتن نمی‌گذارد اختلافات میان کشورهای منطقه حل شود.
یک مقام آمریکایی در اقدام اخیر دخالت‌های واشنگتن در امور غرب آسیا، دولت امارات را به اعمال تحریم‌ها به دلیل نزدیک شدن این کشور به دمشق تهدید کرده است.
"جیمز جفری" نماینده ویژه آمریکا در امور سوریه در سخنانی درباره قانون تحریم‌های کشورش علیه این کشور موسوم به "سزار" گفت که "امارات می‌داند که ما با چنین اقدامات دیپلماتیکی از سوی کشورها (نزدیکی روابط با دمشق) مخالفیم و این یک ایده اشتباه است".
وی با تهدید ابوظبی افزود که قواعد تحریم‌های مذکور و انجام فعالیت‌های اقتصادی در سوریه توسط امارات، این کشور را هدف احتمالی تحریم‌ها قرار می‌دهد و واشنگتن مخالف اقداماتی است که ابوظبی برای نزدیک شدن به دمشق اتخاذ کرده و تحریم‌های آمریکا علیه سوریه ممکن است شامل طرف‌های اماراتی نیز شود.
«محمد بن زاید آل نهیان» ولیعهد ابوظبی که در غیبت حاکم این کشور هم اکنون عملا حاکم امارات محسوب می‌شود در اوایل فروردین ماه سال جاری (۱۳۹۹) طی تماس تلفنی با "بشار اسد" رییس جمهوری سوریه که در نوع خود کم‌نظیر بود، بر حمایت امارات از ملت سوریه در شرایط ویژه کنونی تاکید و بیان داشت «همبستگی انسانی در زمان‌های سختی بر همه چیز برتری دارد و سوریه در شرایط سخت کنونی تنها نخواهد ماند».
در همان دوران خبرگزاری رسمی سوریه (سانا) با تایید این تماس تلفنی اعلام کرد که موضوع مقابله با شیوع «ویروس کرونا» در این تماس تلفنی مورد بحث دو طرف قرار گرفت.
برخی منابع در همان زمان این تماس را مقدمه‌ای برای بازگشت دوباره سوریه به اتحادیه عرب اعلام کردند که از سال ۲۰۱۲ با شیطنت برخی اعضای آن با وجود این که سوریه خود یکی از شش کشور پایه‌گذار آن بود، از این اتحادیه اخراج شد.
با توجه به پیروی بی‌چون و چرای امارات از سیاست‌های آل سعود در سال‌های اخیر در مسایل منطقه‌ای و همچنین آمریکا، تماس تلفنی میان بن زاید و اسد اقدام دور از انتظاری بود که البته به واقعیت پیوست.
با آغاز بحران سوریه در اسفند ماه سال ۱۳۸۹ (۲۰۱۱) که به سرعت به جنگ بین‌المللی تبدیل شد و تروریستهایی با تابعیت بیش از ۱۰۰ کشور جهان با کمک آمریکا، عربستان، ترکیه، قطر و رژیم صهیونیستی برای براندازی حکومت دمشق و کشتار مردم این کشور، راهی سوریه شدند، در ابتدا امارات نیز در کنار تروریستها قرار داشت، ولی با دستگیری یک مقام عالی رتبه امنیتی این کشور در سوریه، ابوظبی سعی کرد صف خود را از عربستان و دیگر همپیمانانش جدا کند و از آن پس ابوظبی عموما نسبت به شرایط سوریه حالت سکوت و یا نقش کمرنگی داشت، به رغم آن‌که رژیم صهیونیستی و کشورهایی نظیر آمریکا، عربستان و ترکیه عملا و بدون وقفه از تروریست‌های تکفیری در سوریه در ۱۰ سال اخیر حمایت کرده‌اند.
دولت امارات پیش از آن یعنی در دی ماه ۱۳۹۷ اعلام کرد که روابط خود با سوریه را که از سال ۲۰۱۱ میلادی (۱۳۸۹) قطع کرده بود، از سرگرفته است که به دنبال همین موضوع سفارت امارات در دمشق بازگشایی و در ششم دی ماه همین سال فعالیت دوباره خود را شروع کرد.
در همین راستا، شرکت «فلای دبی» امارات از شرکت‌های هواپیمایی این کشور نیز پروازهای خود به دمشق را که از سال ۲۰۱۲ به حال تعلیق درآورده بود، از ۲۷ دی ماه ۱۳۹۷ دوباره از سر گرفت.
هم اکنون کشورهایی عربی همچون مصر، الجزایر، تونس، سودان، امارات و عراق روابط خوب و بعضا عادی با سوریه دارند، اقدامی که به هیچ وجه مورد نظر آمریکا، رژیم صهیونیستی، ترکیه و عربستان نیست.
همان‌گونه که قبلا پیش‌بینی شده بود، دولت ترامپ رییس جمهوری آمریکا و آل سعود که تامین کنند منافع صهیونیستها و تروریستها در منطقه می‌باشند، با اقدام امارات مخالفت خواهند کرد، مساله‌ای که هم اکنون به وقوع پیوسته است و امارات از سوی یک مقام آمریکایی تهدید به تحریم شده است.
نکته مهمی که در این موضوع وجود دارد، این است که سران ابوظبی باید با حرکت در مسیر صحیح، سیاست مستقل در ارتباط با کشورهای منطقه و به ویژه کشورهای اسلامی اتخاذ کنند و نگذارند کشورهایی همچون آمریکا و عربستان بر سیاست آنها تاثیر بگذارد.
مطمئنا نزدیکی ابوظبی به دمشق مخالفت‌های رژیم صهیونیستی و کشورهایی همچون عربستان و آمریکا را به دنبال خواهد داشت، ولی مقامات اماراتی باید بدانند که اجرای سیاست‌های مستقل و نزدیکی با کشورهای اسلامی نیاز امروز این کشور می‌باشد، هر چند این مسیر با مشکلاتی همراه خواهد بود که باید با مقاومت آن را ادامه داد.