مجید صفاری‌نیا روز دوشنبه در گفت وگو با خبرنگار اجتماعی ایرنا در خصوص علل اعتیاد به مواد مخدر و آسیب‌های ناشی از این وابستگی اظهار داشت: اعتیاد به عنوان یک آسیب اجتماعی از ابعاد متعددی همچون روانی، اجتماعی و زیستی تاثیر می‌پذیرد.
وی افزود: به عنوان مثال فرزندان اعتیاد به جهت آمادگی زیستی (نظیر سندرم جنین الکلی) بیش از دیگران در معرض خطر سوءمصرف مواد مخدر قرار می‌گیرند.
صفاری‌نیا ادامه داد: این اعتیاد که گاه با هدف کاهش درد و آلام، افزایش سطح خلق وخو و تقویت شادی و نشاط نیز انجام می‌شود، در کودکان و نوجوانان پرخاشگر نیز بیش از دیگران به چشم می‌خورد.
به گفته این روانشناس اجتماعی، صفات روان نژندی نیز در بروز این اعتیاد اثرگذار است. (روان‌نژندی به عنوان یک بیماری روانی نوعی سراسیمگی است که سبب اضطراب روانی همراه با حفظ سلامت عقل می‌شود.)
وی تصریح کرد: از نظر اجتماعی نیز مولفه‌های اجتماعی نظیر کاهش سلامت اجتماعی، ناکامی و شکست، درماندگی و برخی مولفه‌های فرهنگی در مصرف این مواد دخانی اثرگذار است؛ به عنوان مثال کشورهای آسیایی (در مقایسه با غرب) بیش از مشروبات الکلی به مصرف مواد مخدر گرایش دارد.
صفاری‌نیا ادامه داد: ابتلاء به برخی بیماری‌ها نیز در بروز اعتیاد به مواد مخدر اثرگذار است؛ بیماری‌های مزمن با هدف تسکین درد و رنج و کاهش افکار و اندیشه در رابطه با بعضی از بیماری‌ها نظیر سرطان سبب گرایش به مصرف مواد مخدر می‌شود.
وی یادآور شد: برای پیشگیری از این آسیب اجتماعی که به طور حتم برای خانواده بیمار (معتاد) نیز با آسیب‌های متعددی همراه دارد، باید به هریک از مولفه‌های اجتماعی و روانی توجه کرد.
به گفته این استاد دانشگاه، ننگ اجتماعی و طردشدگی از مهمترین نتایج اعتیاد برای اعضاء خانواده به شمار می‌رود.
پیشگیری از اعتیاد از دوران کودکی انجام پذیرد
صفاری‌نیا در خصوص برخورد جامعه و نزدیکان با معتادان نیز عنوان کرد: نگاه بیمارگونه به طور حتم در کاهش و رفع این آسیب اثربخش خواهد بود. یک معتاد از منظر روانشناختی بیمار محسوب می‌شود. در حال حاضر انواع وابستگی‌ها یک آسیب روانی است و بر این اساس نگاه بیمارگونه به معتادان ترک اعتیاد و درمان‌پذیری را افزایش می‌دهد.
وی افزود: پیشگیری در این زمینه باید از دوران کودکی انجام پذیرد؛ به عنوان مثال بر اساس برخی طرح‌ها کودکان در معرض اعتیاد (نظیر فرزندان اعتیاد و...) شناسایی و آموزش دیده شوند.