زینب شیرخانی روز سهشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا اظهار داشت: افزایش جمعیت زنان بدسرپرست یا بیسرپرست به علت بیماری، ناتوانی، زندان، فوت همسر و یا به واسطه طلاق رخ داده است که مشکلاتی را برای فرد، خانواده، فرزندان و اجتماع ایجاد میکند.
وی افزود: زنان بدسرپرست و یا بیسرپرست باتوجه به شرایط خاص زندگی خود با مشکلات و دغدغههای بیشتری در زمینه اشتغال و کسب درآمد روبرو هستند و به علت نداشتن پشتوانه مجبورند به تنهایی بار زندگی را به دوش بکشند و اغلب به خاطر عدم بهرهمندی از تحصیلات عالی یا تخصصی خاص با فقر فرهنگی و مالی در خانواده مواجه هستند.
شیرخانی یادآور شد: بر حسب اولویتبندیهای سند ارتقای وضعیت زنان استان، بهبود وضعیت و موقعیت زندگی این قشر، رسیدن به درآمدزایی، کسب اشتغال و فراگرفتن تخصص و مهارت های اشتغالزا از اهداف مهم است.
وی افزود: برای اینگونه از زنان وجود مشاغل خانگی به عنوان بهترین فرصت در تامین امنیت اجتماعی و آرامش فکری و روحی است بنابرین برای توانمندسازی زنان سرپرست خانوار یا بدسرپرست غیرشاغل بهترین راهکار ایجاد مشاغل خانگی است.
شیرخانی با بیان اینکه در دنیای امروز، مساله اشتغال زنان با موانع و مشکلات زیادی مواجه است و تنها مختص استان ایلام نیست، یادآور شد: وجود تولیدیهای کوچک در خانهها و محلهها و کار در منزل از جمله مطالبات زنان سرپرست خانوار است که باید در این زمینه مسوولان به دنبال راهکارهای مناسبی در توسعه اشتغال خانگی و یا واحدهای امن کارآفرینی برای آنها باشند.
وی گفت: در این راستا باید مهارتهای لازم برای ایفای مطلوب نقش سرپرست خانوار به زنان داده شود و به منظور آگاهی از حقوق و تکالیف فردی و اجتماعی زنان سرپرست خانوار یا بدسرپرست کارگاههای مهارتی جهت استفاده این زنان برگزار میشود.
شیرخانی افزود: در این کارگاهها باید مواردی چون اطلاعرسانی دقیق به ذینفعان جهت شرکت در این کارگاههای مهارتی و آموزشی، تهیه، تامین و در اختیار قرار دادن منابع درسی کارگاهها برای زنان و تامین مدرس ماهر کارگاه از بین افراد توانمند، اعطای وام جهت ترغیب به ادامه فعالیت شغلی و شروع به کار، ایجاد نگرش و انگیزه مثبت در زنان در خصوص اشتغال بیرون از منزل، مشاوره دادن به زنان در خصوص انتخاب نوع شغل لحاظ شود.
وی اظهار داشت: البته در زمینه علل عدم موفقیت در ایجاد مشاغل خانگی توسط این قشر از زنان چالشهایی وجود دارد از جمله این چالشها به نبود انگیزه کافی از سوی زنان سرپرست خانوار برای شرکت در کارگاهها، عدم تامین بودجه مورد نیاز جهت برگزاری کارگاهها، عدم هماهنگی و همکاری سازمانهای مرتبط در ایجاد مطلوب این کارگاهها میتوان اشاره کرد.
وی یادآور شد: دستگاههای مرتبط باید اعتبارات ویژهای را برای راهاندازی این کارگاهها اختصاص دهند و همچنین بازارهای کسب و کار مشاغل خانگی و فروش محصولات را برای زنان مشارکت کننده در این کارگاهها فراهم کنند.
شیرخانی کرد: وقتی زنان سرپرست خانوار به دور از محیطهای پرتنش و در کنار خانواده خود امکان اشتغال دارند، میتوانند علاوه بر تامین نیاز مالی، احساس مفید بودن و منزلت اجتماعی پیدا کنند و با امنیت شغلی در محیطی مناسب، روح و روانی آرام به دست آورند.