تهران- ایرنا - سیدعلی صالحی شاعر و منتقد ادبی صاحب‌نام که بسیاری از علاقه‌مندان به شعر او را با نام «ری را» می‌شناسند، از ۲۷ خرداد ماه به دلیل عارضه قلبی در بیمارستان بستری و ‌در انتظار عمل قلب باز است. به دلیل شیوع ویروس کرونا و دستور اکید پزشک معالج،‌ وی در حال حاضر ممنوع الملاقات است.

سیدعلی صالحی پیشتر به ایرنا گفته بود؛ به دلیل ناراحتی قلبی کهنه‌ای که یک دهه همراهم است، امکان دارد نیاز به جراحی قلب داشته باشم؛ اما تصمیم‌گیری قطعی در این مورد نیاز به آزمایش‌های پزشکان و تحقیق بیشتر دارد.

صالحی در سال ۱۳۸۹، به دلیل سکته قلبی در بیمارستان بستری شده بود و بار دیگر از ۲۷ خرداد ماه ۱۳۹۹ به سبب عارضه قلبی در مرکز قلب تهران بستری شده و تحت مراقبت قرار گرفته است.

طبق آخرین پیگیری‌های خبرنگار فرهنگی ایرنا، پزشکان تشخیص عمل قلب باز را برای بازیابی سلامتی صالحی قطعی دانستند و بناست طی هفته جاری این شاعر زیر تیغ جراحان برود.

دلیل عدم انجام عمل یاد شده طی چند روز اخیر بالا بودن قند خون این شاعر بوده و پزشکان تاکید داشتند تا با مراقبت‌های تخصصی میزان قند موجود در خون این شاعر را به سطح پایین‌ترین برسانند تا برای بیهوشی جهت عمل قلب باز، ‌خطری وی را تهدید نکند.

همچنین طبق دستور اکید پزشک معالج شاعر «ری را»،‌ به سبب شرایط شیوع ویروس کرونا وی ممنوع الملاقات بوده و امید تیم پزشکی بر این است که عمل جراحی صالحی تا پیش از پایان هفته جاری صورت گیرد.

سیدعلی صالحی، ۱ فروردین ۱۳۳۴ در روستای مَرغاب از توابع ایذه در خانواده‌ای کشاورز به دنیا آمد و در سال ۱۳۴۰ همراه با خانواده در مسجد سلیمان اقامت کرده و در سال ۱۳۴۷ در همان شهر وارد دبیرستان شد. در سال ۱۳۵۳ به دلایل تنبیه و تهدید از سوی مدرسه و مقامات ترک تحصیل می‌کند و یک سال بعد باز به مدرسه برگشته و دیپلم ریاضی را می‌گیرد.

اولین شعرهای او در سال ۱۳۵۰ به اهتمام ابوالقاسم حالت در مجله محلی شرکت نفت چاپ شد.

صالحی سال ۱۳۵۳ تا ۱۳۵۴ همراه چند نفر از شاعران هم‌نسل خود جریان "موج ناب" را در شعر سپید پی‌ریزی می‌کند. منوچهر آتشی و نصرت رحمانی در تهران از این جریان پیشرو حمایت می‌کنند. در سال ۱۳۵۶ به عنوان برندهٔ جایزهٔ فروغ فرخزاد در شعر اعلام می‌شود.

در سال ۱۳۵۷ صالحی از گروه "موج ناب" فاصله می‌گیرد. او در این باره گفته است: "حس می‌کردم همه ما شاعران موج ناب داریم شبیه هم می‌شویم..."

وی در اردی‌بهشت سال ۱۳۵۸ برای اقامت دایم به تهران می رود و در پاییز ۱۳۵۸ در کنکور رشتهٔ ادبیات دانشکده هنرهای دراماتیک قبول می‌شود. در همین زمان با حمایت اسماعیل خویی، غلامحسین ساعدی، نسیم خاکسار و عظیم خلیلی به عضویت کانون نویسندگان ایران درمی‌آید و در مطبوعات آزاد مشغول به کار می‌شود.

وی در جریان انقلاب فرهنگی زخمی می‌شود و سپس در مسجد سلیمان محاکمه شده و مورد کیفر قرار می‌گیرد.

 در سال ۱۳۶۳ با نقض تقطیع سنتی و سطربندی کلاسیک در شعر سپید، پیشنهاد "تقطیع هموار و مدرن" را مطرح کرد. سرانجام موفق می‌شود این روش تقطیع را همه گیر کند که تا امروز مورد قبول است.

یک سال بعد "جنبش شعر گفتار" را با ساده کردن زبان شعر معرفی می کند که با آغاز دهه هفتاد به جریانی مقبول در شعر فارسی تبدیل شد. وی در این باره گفته است: "ریشه شعر گفتار به گات‌های اوستا بازمی‌گردد. معمار نخست آن حافظ است و نیما و شاملو هم چند شعر نزدیک به این حوزه سروده‌اند. اما فروغ دقیقا یک شاعر کامل در "شعر گفتار" است. من تنها برای این حرکت "عنوانی دُرُست" یافتم و سپس در مقام تئوریسینِ مولف، مبانی تئوریک آن را کشف و ارائه کردم. همین!"

صالحی از ۱۳۶۹ تا ۱۳۷۹ دبیر سرویس ادبی و صفحه شعر مجله دنیای سخن بود و در سال ۱۳۷۹ کارگاه شعر دنیای سخن (در مجله و دفتر دنیای سخن) را با استقبال مناسبی راه‌اندازی کرد.

از همین دوره ترجمهٔ شعر صالحی به زبان‌های فرانسه، عربی، آلمانی، انگلیسی، ارمنی، روسی و کردی به صورت پراکنده در مطبوعات چاپ و دو دفتر شعر از وی در کردستان عراق (به زبان کردی) منتشر شد.

وی در سال ۱۳۷۸ برای فعالیت مجدد به کانون نویسندگان ایران بازگشت و دو سال بعد از سوی مجمع عمومی به عنوان یکی از دبیران اصلی کانون نویسندگان ایران انتخاب شد.

در مراسم دومین جایزه شعر نیما که در روز پنجشنبه هشتم مهر ماه ۱۳۸۹ برگزار شد مجموعه شعر صالحی انیس آخر همین هفته می‌آید به عنوان کتاب برتر از طرف داوران انتخاب شد اما وی در این مراسم شرکت نکرد و جایزه را نپذیرفت. از سید علی صالحی تا کنون بیش از ۵۰ اثر منتشر شده است.