تهران- ایرنا- دروازه‌بان اسبق استقلال و پرسپولیس گفت: وقتی من از استقلال جدا شدم احمدرضا عابدزاده به این تیم آمد. شاید اگر جدایی من رقم نمی‌خورد او آبی‌پوش نمی‌شد.

«سعید عزیزیان» یکی از بازیکنانی است که سابقه بازی در استقلال و پرسپولیس را دارد و با این ۲ تیم بزرگ پایتخت افتخارات با ارزشی را به دست آورد.

عزیزیان در گفت و گو با خبرنگار ورزشی ایرنا حرف‌های جالبی را بر زبان آورد که متن آن در زیر از حضورتان خواهد گذشت.

جوانان پرسپولیس تجربه جذابی برای شما بود و حتی به بزرگسالان این تیم هم را ه پیدا کردید اما دوام زیادی نداشت، چرا؟

من مورد توجه جوانان پرسپولیس قرار گرفتم و با این تیم قرارداد امضا کردم، ۲ روز بعد از این که در تمرینات این تیم شرکت کردم علی پروین که برای تماشای تمرینات جوانان آمده بود گفت این «بچه» از فردا در تمرینات بزرگسالان‌ شرکت کند و فقط برای مسابقات به جوانان برود.

بعد جدا شدید؟

من دنبال این بودم که بتوانم بازی کنم و برای خودم تجربه کسب کنم. در آن روزها علی پروین به جوانان بهای زیادی نمی‌داد و بیشتر از بازیکنان با تجربه استفاده می‌کرد برای همین تصمیم به جدایی گرفتم. دوران خدمت سربازی نیز فرا رسیده بود و به همراه مهدی فنونی‌زاده راهی نیروی زمینی شدم.

بعد از جدایی، درست در اولین بازی هم مقابل پرسپولیس قرار گرفتیم. در مسابقه‌های جام حذفی که بازی در زیر باران صفر - صفر شد و به پنالتی رفت اما در ضربات پنالتی مغلوب پرسپولیس شدیم. بعد به پیام مخابرات در لیگ ۲ رفتم تا بیشتر و بهتر فرصت حضور درون دروازه را پیدا کنم. خدا صفر ایرانپاک را رحمت کند او زمینه حضور مرا در این تیم فراهم کرد. دوران خوبی در این تیم داشتم که استقلال سراغ من آمد.

اما به این تیم نرفتید، درست است؟

از استقلال و تهران‌جوان پیشنهاد در اختیار داشتم اما تصمیم گرفتم به پیشنهاد آبی‌پوشان پاسخ منفی بدهم. من می‌دانستم اگر به استقلال بروم به یک نیمکت نشین تبدیل خواهم شد و چنین موضوعی را دوست نداشتم، به خودم گفتم اگر خوب باشم سال بعد استقلال دنبال من می‌اید که چنین اتفاقی هم رخ داد.

اولین بازی شما شهرآورد بود؟

یک روز بارانی بود، بازی در جام حذفی برگزار شد و پس از ۱۲۰ دقیقه به تساوی رسیدیم و کار به ضربات پنالتی کشیده شد، من عملکرد خوبی در بازی داشتم اما در پنالتی باختیم. خاطره‌ای از این بازی دارم.

چه خاطره‌ای ؟

مرحوم ناصر حجازی به من گفت عالی کار کردی و در ضربات پنالتی همه را درست تشخیص دادی اما یک اشکال داشتی که نتوانستی آنها را مهار کنی.

این اشکال چه بود؟

او گفت در ضربات پنالتی باید یک نیم‌گام زودتر از بازیکن به سمت جهتی که تشخیص دادم، شیرجه بروم. من به سمت تمامی توپ‌ها شیرجه می‌رفتم اما به توپ نمی‌رسیدم.

بعد از استقلال رفتید؟

علی پروین به من پیشنهاد داد و به این پیشنهاد نمی‌توانستم پاسخ منفی بدهم.

چرا؟

برای اینکه از ابتدا پرسپولیسی بودم.

اگر از ابتدا پرسپولیسی بودید در این تیم می‌ماندید؟

شرایط را برایتان توضیح دادم. در آن زمان فرصت بازی در پرسپولیس را نداشتم و بعد استقلال به سراغم آمد که برای هر فوتبالیستی جذاب است و هر کسی دوست دارد در کی از ۲ تیم بزرگ پایتخت بازی کند.

جدایی شما ربطی به حضور عابدزاده در استقلال نداشت، به این فکر نکردید نیمکت نشین عابدزاده شوید؟

اصلا این طور نیست، وقتی من از استقلال جدا شدم احمدرضا عابدزاده به این تیم آمد. شاید اگر جدایی من رقم نمی‌خورد او آبی‌پوش نمی‌شد.

سالی که از استقلال رفتید این تیم قهرمان جام باشگاه‌های آسیا شد، حسرت این موضوع را نمی‌خورید؟

خیر، من با پرسپولیس قهرمان جام در جام آسیا شدم و طعم شیرین قهرمانی در قاره کهن را چشیدم و هیچ وقت حسرت این موضوع را نمی‌خورم.

در بازی با الهلال برای شادی به وسط زمین آمدید و بازیکنان حریف خیلی زود توپ را وسط زمین کاشتند و بازی را شروع کردند و نزدیک بود دروازه پرسولیس باز شود؟

در مرحله نیمه‌نهایی بود، بازی در عربستان صفر بر صفر شده بود و در تهران مرتضی کرمانی مقدم گل زد، من برای خوشحالی به وسط زمین رفته بودم که بازیکنان الهلال بازی را شروع کردند. بازیکن حریف به ۶ قدم پرسپولیس رسیده بود و من در یک لحظه با واکنش سریع توپ را به کرنر فرستادم. یادم می‌آید تمام ورزشگاه را سکوت فرا گرفت و همه فکر کردند گل خورده‌ایم. اگر دروازه پرسپولیس باز می‌شد با توجه به قانون گل زده الهلال در ورزشگاه آزادی از این رقابت‌ها حذف می‌شدیم.

علی پروین به شما حرفی نزد؟

نه بنده خدا از پیروزی پرسپولیس در این مسابقه این‌قدر خوشحال بود که حرف نزد. الهلال در آن برهه زمانی، پر قدرت‌ترین تیم آسیا بود.

جدایی شما از پرسپولیس چگونه رقم خورد؟

در تمرین پرسپولیس با یکی از بازیکنان درگیر شدم و ساق پایم از همدیگر جدا و و استخوان‌هایم خرد شد، دکترها گفتند باید فوتبال را برای همیشه کنار بگذاری اما من گفتم این کار را می‌کنم و پس از ۴ سال دوباره به فوتبال برگشتم. بعد از اینکه این حادثه برایم رخ داد مرحوم ناصر حجازی به خانه‌ام آمد و گریه کرد و گفت این حادثه ممکن است هر ۱۰۰ سال برای یک گلر پیش بیاید و از این اتفاق که برای تو افتاده است ناراحت هستم.