به گزارش شبکه خبری فرانس ۲۴، یکی از این مجسمه ها که با رنگ قرمز رنگین شد، مجسمه «ولتر» متفکر و نویسنده برجسته دوران روشنگری فرانسه بود که بخشی از ثروتش را مدیون تجارت دوره استعماری بود.
مجسمه دیگر متعلق به «هوبرت لیوتی» ژنرال و مباشر دوره استعماری بود که در مغرب، الجزیره، ماداگاسکار و هند و چین زمانی که این کشورها در کنترل فرانسوی ها قرار داشت، خدمت می کرد و سپس در جریان جنگ جهانی اول، وزیر جنگ فرانسه شد.
هر دو مجسمه در کنار بنای یادبودی با گنبد طلایی قرار دارد که مقبره ناپلئون در آن واقع است.
این اقدام در بحبوحه اعتراض های ضدنژادپرستی در سراسر جهان و درخواست برای واژگونی مجسمه های چهره های برجسته تاریخی که در تجارت برده و استعمار نقش داشتند، روی داد.
جنبش جهانی ضدنژادپرستی که درپی قتل «جورج فلوید» شهروند سیاهپوست آمریکایی به دست پلیس سفیدپوست ایالات متحده به راه افتاد، الهام بخش بزرگترین اعتراض های ضدنژادپرستی در طول چند دهه بوده و مباحث مربوط به میراث استعماری فرانسه و نقش این کشور در تجارت برده را زنده کرده است.
در همین حال، امانوئل مکرون رئیس جمهوری فرانسه در یک نطق تلویزیونی با اشاره به این موضوع گفت که مبارزه با نژادپرستی نباد به نگارش مجدد و توام با نفرت تاریخ منتهی شود.
واژگونی مجسمه های دوره استعماری علاوه بر فرانسه در کشورهای دیگر نیز روی داده است.
به تازگی، جمعی از معترضان ضدنژادپرستی در آمریکا با تجمع در اطراف مجسمه «جورج واشنگتن» بنیانگذار و اولین رئیس‌جمهوری این کشور در شهر پورتلند واقع در ایالت اورگان، مجسمه را واژگون کردند و قبل از کشیدن آن روی زمین، سرش را آتش زدند.
همچنین معترضان آمریکایی مجسمه «توماس جفرسون» سومین رئیس جمهوری آمریکا را در مقابل دبیرستانی در پورتلند به زیر کشاندند و با رنگ روی آن جمله «صاحب برده» و نام «جورج فلوید» را نوشتند. واشنگتن و جفرسون هر دو روسای جمهوری بودند که در طول زندگی و زمامداری شان صاحب صدها برده بودند.
در ادامه سرنگونی نمادهای نژادپرستی، معترضان در انگلیس نیز مجسمه «ادوارد کولستون» تاجر برده را واژگون کردند و آن را به رودخانه انداختند.
دیگر شخصیت های جنجالی همچون «وینستون چرچیل» نیز هدف اعتراض ها قرار گرفته است.
مردم بلژیک نیز مجسمه «لئوپولد دوم» پادشاه دوران استعماری این کشور را تخریب کردند.
لئوپولد دوم پادشاه بلژیک که از وی به عنوان نماد استعمار این کشور در آفریقا یاد می‌کنند، میان سال‌های ۱۸۶۵ تا ۱۹۰۹میلادی در این کشور حکومت می‌کرد.
در زمان لئوپولد دوم، بلژیک کشور پهناور کنگو با بیش از ۲ میلیون کیلومتر مربع را در استعمار خود داشت و با استثمار معادن الماس و دیگر منابع زیرزمینی این کشور به یکی از ثروتمندترین کشورهای اوایل قرن بیستم میلادی تبدیل شد.
برخی بر این باورند که لئوپولد دوم در دوران استعمار در کنگو، موجب قتل و مرگ بیش از ۱۰ میلیون نفر از ساکنان این سرزمین شد.