به گزارش روز سه شنبه ایرنا، در بخشی از روایت بولتون که دموکرات های کنگره وی را با دانستن چنین اطلاعاتی که در کتابش فاش ساخته متهم به قصور به دادن شهادت در روند استیضاح دونالد ترامپ می کنند، آمده است: در موضوع ایران، من از ترامپ خواستم تا بر خروج از توافق هسته‌ای اهتمام ورزد و به وی توضیح دادم که چرا کاربرد زور علیه ایران آخرین راه حل است.
در ادامه بولتون نوشته است؛ ترامپ گفته بود؛ «تو به نتانیاهو بگو اگر وی از زور استفاده کند، من از اوی حمایت خواهم کرد، من این را به او گفته ام، اما تو هم یک بار دیگر این را به او بگو».
بولتون می نویسد که چند روز پس از این ماجرا ترامپ وی راخواسته و از وی درباره آنچه در مورد موضوع ایران از رکس تیلرسون، وزیر وقت و اخراج شده خارجه آمریکا، شنیده است را با او بازگو می کند که پرسنل وزارت خارجه آمریکا چندان در زمینه ایران همکاری نداشته و شخص تیلرسون به بولتون گفته هر حرفی که ترامپ هرچند هم خیلی مهم به او گفته، صبر کند و منتظر بماند.
بولتون در این کتاب می نویسد: استیو بنن نیز پس از این ماجرا به او نوشته است که «ما دراین زمینه صحبت کرده ایم و تو هر روز».
مشاور سابق امنیت ملی آمریکا در ادامه این ماجرا نوشته است: من به بنن گفتم که طرحی را در خصوص چگونگی خروج آمریکا از توافق هسته ای ایران خواهم نوشت، اما توجهی به آن نشد.
بولتون نوشت: آنچه که اتفاق نیافتد این بود که هیچ نشانه زنده و فعالی در ارتباط با راهبرد من درباره خروج از توافق ایران که پیشتر برای بنن فرستاده بودم، در کاخ سفید مشاهده نکردم.
وی در کتابش می نویسد: زمانی که با ترامپ جلسه ای داشتم، «وسترهاوت» - مسئول دفتر کاخ سفید که بعدها توسط ترامپ از این سمت اخراج شد – به من می گفت که اول باید تیلرسون را ببینم، که این در واقع اتلاف وقت برای هردوی ما بود.
بولتون آنگاه از دیسیپلینی که از سوی «جان کلی» رئیس کارکنان کاخ سفید برای جلوگیری از بی نظمی دراین مکان به عمل آورده بود، گلایه می کند و می نویسد که به رفتار وی علیه خود مشکوک می شود چراکه تلاش دارد تا از اختیار ویژه ای که برای دیدار با شخص رئیس جمهوری آمریکا دارد ممانعت ورزد.
وی نوشت: این یک شرمساری بود که اجازه دهند طرح من در خصوص ایران «رنگ ببازد».
بولتون که به گفته رسانه های غربی برای نوشتن این کتاب مبلغ دو میلیون دلار دریافت کرده و حاضر نشده بود تا اطلاعاتی که در باره کتاب «اتاق اتفاق» در اختیار داشته بود در جلسه استیضاح دونالدترامپ که به تبرئه رئیس جمهوری منتهی شد، مطرح سازد مورد انزجار جامعه سیاسی بخصوص درمیان دموکرات های آمریکایی قرار گرفته است، می نویسد: جواد ظریف وزیر خارجه ایران بلادرنگ طرح مرا تحت این عنوان که «یک شکست بزرگ برای واشنگتن» است، تقبیح کرد.
بولتون که از زمان حضورش در سازمان ملل (۲۰۰۵-۲۰۰۶ میلادی) با مواضع تند علیه تهران نزد محافل سیاسی و رسانه ای آمریکا شناخته شده است، در مواجه با تقبیح وزیرخارجه جمهوری اسلامی ایران درارتباط با طرح ضد ایرانی اش دراین کتاب مدعی می شود: اما من می دانستم که در جای درستی قرار دارم، اکثر رسانه های واشنگتن، به جای تمرکز و پرداختن بر اصل طرح من، بر موضوع عدم دسترسی و اخلال در دسترسی من به شخص رئیس جمهوری آمریکا متمرکز شدند.
بولتون می نویسد این امر باعث شد تا داماد ترامپ برایم بنویسد: «شما همیشه به کاخ سفید خوش آمده‌اید (قدمتان بر روی چشم)، البته من (جرد کوشنر) و استیو بنن درمورد بسیاری از مسائل اختلاف نظر داریم اما ما در مورد ایران یکی هستیم».
بولتون که رسانه های آمریکایی از جمله شبکه خبری سی‌ان‌ان از وی بعنوان یک «هاوکیش»، «تندرو» یاد می کنند، می نویسد: در واقع کوشنر با این مطلب مرا به کاخ سفید دعوت می کرد، ملاقاتی که در ۳۱ ماه اوت پیرامون طرح صلح (سازش) خاورمیانه که در آن مساله ایران نیز قرار داشت، صورت گرفت.
بولتون در مورد این ملاقات در کتاب «اتاق اتفاق» با اشاره به اینکه قطعا نباید این ملاقات با کوشنر اتفاقی بوده باشد؛ می نویسد: تا آنزمان هیچ کلامی از دونالد ترامپ به میان نیامد، کاخ سفید اعلام کرده بود که ترامپ قرار است در ۱۲ اکتبر سخنرانی مهمی درباره ایران داشته باشد.
بولتون می نویسد: برای آنکه کم تر بی آبرو شوم تلاش کردم برای دیدار با ترامپ بر سر مساله ایران با کاخ سفید تماس تلفنی بگیرم.
مشاور امنیت اخراج شده دولت ترامپ دراین باره درکتابش می نویسد: این درست زمانی بود که رکس تیلرسون در آن زمان دونالد ترامپ را یک «احمق به تمام معنی» خوانده بود، همینطور شایع شده بود که «کلی»، رئیس کارکنان کاخ سفید، قرار است از سمتش استعفا دهد و مایک پمپئو را به جای وی جایگزین کنند، همچنین شایع شده بود که پمپئو ممکن است جایگز «مک مستر» شود.
بولتون در کتاب اتاق اتفاق در این مورد می نویسد: من همچنان بر قضیه ایران متمرکز بودم و مقاله‌ای دیگر دراین خصوص در تارنمای خبری «هیل» نوشتم و به روی دادن یک معجزه امید بستم.
این سیاستمدار تندرو کهنه کار آمریکایی که انتشار کتابش در آمریکا بعنوان خیانتی علیه آمریکایی ها در موضوع استیضاح ترامپ مورد انتقاد و بحث واقع شده، نوشت: رسانه‌های آمریکایی گزارش دادند که مشاوران ترامپ از وی می خواستند تا تصدیق تبعیت ایران از توافق هسته ای را نپذیرد، اما آمریکا با این حال در این توافق باقی بماند.
بولتون نوشت: من این موضوع را تحقیر شخصی قلمداد کردم تا آنکه ترامپ در بعدازظهر ۱۲ اکتبر با من تماس گرفت، چراکه نطق وی از این روز به روز جمعه ۱۳ اکتبر موکول شده بود، تا با یکدیگر صحبت کنیم.
بولتون می نویسد؛ ترامپ به من گفت: «من و تو بر سر این توافق با یکدیگر هم نظر هستیم، اما تو اندکی از من تندتر هستی اما هر دو نفرمان به این قضیه به یک نظر می نگریم».
وی می نویسد: به ترامپ گفتم که از منظر رسانه های آمریکایی، اینگونه می بینم که وی خواهان تصدیق نکردن ایران است اما با این وجود همچنان دراین توافق باقی بماند، با این وجود، حداقل این می تواند یک گام به جلو باشد، از رئیس جمهوری خواستم تا در فرصتی مناسب بیشتر به این موضع بپردازیم؛ ترامپ نیز در پاسخ گفت: «صددرصد»؛ من نظراتت را می دانم، آنچه که به دقت می گویی، را نظاره گرم.
بولتون در کتابش می نویسد: از ترامپ خواستم تا چند سطری را در متن سخنرانی اش اضافه کند و بگوید که این توافق مدام در حال بازنگری بوده و هر زمان امکان خاتمه دادن به آن، وجود دارد، بنابراین نیازی در انتظار نشستن برای پایان یافتن هر دوره ۹۰ روزه برای تمدید و یا تمدید نکردن این توافق که حامیان توافق هسته ای ایران علاقه مند به آن بودند، نیست؛ ما درباره لحنی که ترامپ ممکن است در این زمینه به کار برد، در حالی که در اتاق به دیگران دیکته می کرد، صحبت کردیم.