تهران- ایرنا- وزیر میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی در نامه‌ای مراتب ثبت ۱۱ اثر میراث‌فرهنگی ناملموس را به استاندار فارس ابلاغ کرد.

 به‌گزارش پایگاه اطلاع رسانی وزارت میراث‌فرهنگی، علی‌اصغر مونسان در نامه‌ای به عنایت‌الله رحیمی، استاندار فارس مراتب ثبت ۱۱ میراث فرهنگی ناملموس در این استان را به او ابلاغ کرد.

در این نامه آمده است: در اجرای ماده یک از قانون تشکیل سازمان میراث‌فرهنگی و گردشگری مصوب سال ۱۳۸۲ و مواد ۱۱ و ۱۲ از قانون الحاق جمهوری اسلامی ایران به کنوانسیون بین‌المللی حفظ میراث‌فرهنگی ناملموس مصوب سال ۱۳۸۴ و مواد دو و سه آیین‌نامه اجرایی قانون مذکور مصوب ۱۳۸۷/۱۱/۶ هیئت‌وزیران و با رعایت مقررات آیین‌نامه اجرایی مذکور، میراث‌فرهنگی ناملموس با عنوان مراسم شنبه اول سال در شهر نی‌ریز به شماره ۲۰۰۲، مهارت تهیه حلوای مسقطی در لارستان به شماره ۲۰۰۳، مهارت تهیه انواع حلوای ارده ارزقان به شماره ۲۰۰۴، مهارت تهیه حلوای سنتی (میده) به شماره ۲۰۰۵، شیوه نواختن موسیقی محلی جهرم با تار به شماره ۲۰۰۶، مهارت ساخت کاشی هفت‌رنگ شیراز به شماره ۲۰۰۷، مهارت تهیه حلوای سی ین به شماره ۲۰۰۸ در تاریخ ۱۳۹۸/۰۴/۰۵، مهارت خوس دوزی و خوس بافی در جنوب فارس به شماره ۲۰۳۱، مهارت رنگرزی پشم در عشایر استان فارس به شماره ۲۰۳۲، مهارت سنتی دوخت رخ دوزی و کاربردهای آیینی آن به شماره ۲۰۳۳ و مهارت ساخت کومه در مناطق ییلاقی استان فارس به شماره ۲۰۳۴ در تاریخ ۱۳۹۸/۱۰/۹ در فهرست ملی میراث‌فرهنگی ناملموس به ثبت رسیده است.

مونسان در ادامه این نامه تاکیدکرد: هرگونه اقدام که موجب حفظ و احیای این میراث شود، مورد تأکید است. خواهشمند است، دستور دهید مراتب برای اطلاع و اجرا به مقامات و مسئولان ذی‌ربط ابلاغ و از نتیجه اقدام این وزارتخانه را مطلع کنند.

خوس دوزی یکی از رودوزی های سنتی ایران است که توسط نوارهای پلاستیکی باریک و در رنگ های مختلف دوخته میشود اما رنگ های طلایی و نقره ای در رأس توجه خوس دوزان قرار دارد.
نخ مورد استفاده خوس دوزی در گذشته از فلز نقره به وجود می آمده است.

 خوس دوزی ترکیب شده با گلابتون و پولک

تاریخچه دقیقی از این هنر در دست نیست، اما آنچه مشخص است این است که خوس دوزی در دوره صفویه رواج زیادی داشته است. این هنر امروزه در استان هرمرگان، بلوچستان، فارس و کردستان رواج بیشتری دارد.
خوس را بر روی پارچه های تور و مخمل میدوزند که برای پارچه ی مخمل از سوزن مخصوصی به نام سوزن «چنایل» استفاده می شود.
از این هنر چشم نواز برای تولید و تزئین پروه های تور، روسری(جلبیل)، چادرهای تور(معمولا مشکی و تیره)، لباس عروس، شال، جلد قرآن، شلوار، روتختی، رویه کوسن، کلاه، پیراهن، جلیقه زنان و … استفاده می شود.

نقوش مورد استفاده در خوس دوزی عبارتند از نگاره نه خشت، نگاره کنـدو عسلی، نگاره شش قلب، نگاره خشت درخشت، نگاره سـتاره کوچک، نگاره شش پر کوچـک، حاشـیه بـرگ انجیـر، نگـاره قلبی خالی، تک دوزی، پردوز ی، گوشواره، نقش گل، ستاره چهار پر، گل فرفره ای، خرچنگ-کاکله ای، پروانـه، نگـاره عقربی، نگـاره پیالـه ای، نقـش تـوپی، نقـش ۶ پـر، نقـش موشکی، نگـاره مکینـه تـابوکی، نگـاره گوشـواره ای، نگـاره طاووسی، حاشیه قلبی، حاشیه شش چشم گاو و … .
خوس دوزی را می‌توان با گلابتون و پولک دوزی تلفیق نمود و اثری چشم نواز و فراموش نشدنی خلق کرد.