جان بولتون در بخشی از کتاب خود با عنوان " اتاق اتفاق" نوشت: حکومت نیکلاس مادورو رئیس‌جمهوری ونزوئلا به دلیل ارتباطش با کوبا و همچنین فرصت‌هایی که برای کشورهایی همچون ایران، روسیه و چین ایجاد کرده بود، تهدید محسوب می‌شد. تهدید از سوی مسکو چه در بخش نظامی و چه مالی غیرقابل انکار بوده است. روسیه منابع گسترده‌ای را در اختیار مادورو قرار داده، بر صنعت نفت و گاز ونزوئلا تسلط یافته و بدین ترتیب هزینه‌هایی را برای آمریکا ایجاد کرده است.
بولتون در ادامه عنوان کرد: چین نیز در این زمینه خیلی عقب نبود. ترامپ این مساله را اندکی پس از اولین روز سال ۲۰۱۹میلادی به من گفت که در مورد روسیه و چین نگرانی‌هایی دارد. من نمی خواستم دست روی دست بگذارم و فقظ تماشا کنم.
زمانی که شروع به کار کردم، ونزوئلا در راس اولویت‌های من نبود اما یک مدیریت قوی در حوزه امنیت ملی زمانیکه با تهدیدها و یا فرصت‌های جدید مواجه می‌شود، نیازمند انعطاف‌پذیری است. این شرایط در مورد ونزوئلا صدق می کرد. آمریکا از زمان اجرای "دکترین مونرو" با تهدیدهای خارجی در نیمکره غربی مخالف بود.
در ادامه این بخش کتاب مشاور سابق امنیت ملی آمریکا آمده است: ما گزینه‌های زیادی در مورد ونزوئلا داشتیم و من قصد نداشتم گزینه نظامی را رد کنم. این گزینه‌ها زیاد بودند از جمله گزینه نظامی احتمالی در صورت نیاز.
بولتون در کتاب خود با عنوان «اتاق اتفاق» خاطراتش را از زمان تصدی گری به عنوان مشاور امنیت ملی در کاخ سفید شرح داده و ازآنجاکه انتشار این کتاب واکنش‌های بسیاری از سوی محافل سیاسی آمریکا و دیگر کشورها داشته، انتشار آن جنجال زیادی بپا کرده است.