تهران - ایرنا - یک روان درمانگر گفت: قربانیان جسمی و روانی و آسیب‌دیدگان اجتماعی همواره در معرض تهدیدات و سوء‌استفاده قرار دارند اما با ‌مهارت‌آموزی و افزایش عزت نفس، می‌توان آنان را حمایت کرد.

ریحانه عابدنیا روز سه شنبه در گفت وگو با ایرنا اظهار داشت: آسیب جسمی و روانی تجربه‌ای ویرانگر است و بطور معمول فرد توانایی هدایت زندگی خود را از دست می‌دهد. از این رو افراد آسیب دیده همواره در مواجهه با اتفاقات ناگوار مستعد ناامیدی و ابتلا به افسردگی هستند.

وی افزود: این افراد برای اینکه از مشکلات روحی و عصبی رهایی پیدا کنند اغلب به سمت مصرف داروهای مسکن اعتیادآور روی می آورند و بطور طبیعی در معرض خطر سوءاستفاده از دارو قرار می گیرند.

این متخصص اعصاب و روان گفت: فرد یا افراد بسیاری در زندگی هستند که دچار آسیب جسمی و روانی و حتی حوادث ناگوار و بلاهای زیادی شده اند و با نیروی اراده‌ از پس این وقایع تلخ و مشکلات و چالش های پیش رو با شکیبایی و شهامت مقابله کرده و موفق و سربلند بیرون آمدند که باید زندگی این عده الهام بخش دیگران قرار گیرد.

عابدنیا تصریح کرد: هنگامی که فردی معلول را مشاهده می کنیم که با اراده قوی سعی دارد زندگی خود را پربار سازد، اغلب متعجب می‌ شویم که این همه نیرو را از کجا آورده، از این رو باید اذعان کرد این عده با حمایت اجتماعی و دادن فرصت برای کسب عزت ‌نفس و بدست آوردن مهارت های مقابله ای نه تنها توانسته اند با موفقیت به نیازهای خود دست پیدا کنند بلکه آسیب های جسمی و روانی خود را از یاد خواهند برد.

وی افزود: علت ابتلا به اختلال افسردگی بیشتر افرادی که دچار آسیب های جسمی و روانی می شوند از این بابت است که پاسخ قانع کننده ای برای چگونگی و علت گرفتار شدنشان به این نقص عضو را پیدا نکرده اند و در ادامه روند زندگی آنچه برای این عده بسیار مهم است معناداری و رضایت‌بخش بودن پاسخ ها برای آنان است. قربانیانی که نتوانند دلیل معنی‌دار و قانع‌کننده‌ای برای تصادف خود پیدا کنند، بیشتر رنج می‌برند.

این رواندرمانگر یادآور شد: حفظ کارآمدی و کنترل بر زندگی‌،‌ مورد حمایت قرار گرفتن، کسب مهارت حل مسایل و مشکلات، از جمله چالش های پیش روی قربانیان آسیب دیده جسمی و روانی است که به خوبی می توانند از طریق بدست آوردن راه‌حل‌های متفاوتی برای تداوم بخشیدن به زندگی کمتر احساس درماندگی و آشفتگی ‌کنند.

وی با بیان اینکه ادامه این مسیر مستلزم بروز توانایی فرد در برانگیختن و ایجاد تعادل بین حفظ استقلال و درخواست کمک در مواقع لزوم است،‌ تصریح کرد: مهم این است که فرد آسیب دیده احساس درماندگی و افسردگی نکند. این افراد با قبول این که رفتاری که منجر به حادثه شده انتخاب خود بوده، سعی می‌کنند با مساله کنار آیند.

عابدنیا گفت: آسیب دیده از حوادث جسمی و روانی همچنین سخت تلاش می‌کند تا با پرداختن به فعالیت‌های معنی‌دار و شرکت در برنامه‌های توان‌بخشی و پذیرفتن واقعیت ناتوانی، مراحل زندگی‌ خود را کنترل و همچنین از سیستم‌ حمایت اجتماعی مانند خانواده، دوستان، مشاور و روانشناس استفاده مؤثر کند.