به گزارش روز یکشنبه معاونت فرهنگی - دانشجویی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، در متن نامه دبیران شوراهای صنفی دانشجویان دانشگاه‌های علوم پزشکی آمده است: نظام آموزشی در بستر جامعه و فرهنگ ایفای نقش می‌کند و با آن داد و ستد مستمر دارد. اگر چه جریان رسمی آموزش به کارکرد ضمنی و پنهانی خود معمولا بی‌اعتناست اما این امر منافاتی با ابعاد فرهنگی و اجتماعی آموزش ندارد. حال که جامعه ما از بی‌عدالتی، شکاف طبقاتی و فقدان آرمان و ناامیدی در عرصه عمومی رنج می‌برد وظیفه جامعه دانشگاهی حرکت در جهت رفع این نارسایی‌ها است.
دبیران این تشکل دانشگاهی در این نامه یادآور شدند: تصمیم گرفتیم نقطه شروع این حرکات را از خود دانشگاه شروع کنیم زیرا هویت صنفی دانشجویی ایجاب می‌کند بدون هیچ ترسی اعتراض خود را به بی عدالتی ها بیان کند. مسوولین امر به خوبی سخن از عدالت آموزشی می‌گویند اما در عمل شاهد بستری مناسب و همگانی در جهت استفاده از ظرفیت های آموزشی برای حاکمیت عدالت در جامعه و استفاده برابر از آموزش های رسمی نیستیم.
دبیران شوراهای صنفی دانشجویان دانشگاه‌های علوم پزشکی در این نامه خاطرنشان کردند: مصداق یکی از این بی‌عدالتی‌ها سیاست گذاری‌های انجام شده در نظام آموزشی است، به گونه‌ای که دانشجوی روستایی در سال‌های اخیر، به دلیل عدم اتصال به ساختار عریض و طویل قدرت از اساسی‌ترین حقوق خود باز می ماند ولی راه ورود به دانشگاه برای متمولین هموار تر شده است.
در این نامه دبیران شوراهای صنفی دانشگاه‌های علوم پزشکی یادآور شدند: دانشگاه های کشور اصولا باید بستری مناسب در جهت رشد و شکوفایی و اعتلای نخبگان و استعدادهای درخشان کشور باشند اما تبدیل به خانه‌ای برای طیفی خاص از جامعه شده‌اند. وظیفه مسئولین موثر در تصمیم سازی های آموزشی، بر اساس قانون اساسی فراهم کردن شرایط تحصیلات عالیه برای همه مردم و نه برای قشرهایی خاص از جامعه است.
دبیران شوراهای صنفی دانشجویان دانشگاه‌های علوم پزشکی در ادامه این نامه نوشتند: گرچه کنکور بهترین راه شناسایی و انتخاب افراد نخبه دارای صلاحیت‌های لازم نیست ،اما یقینا در وضعیت کنونی بهترین مجرای اجرای عدالت آموزشی است (قطعا کنکور سراسری ایراداتی اساسی دارد و ما نیز منکر آن نیستیم، اما صحبت در این باره، در این مقال نمی‌گنجد) و در حال حاضر با فاکتور گرفتن از برخی مولفه‌ها می‌توان گفت، کنکور سراسری راهی برای تشخیص بهترین، توانمندترین و تلاشگر ترین داوطلبین کنکور است و در این کارزار برای سالیانی طولانی،افرادی شایسته موفق به حضور در بهترین و مهمترین رشتههای تحصیلات عالی کشور شده‌اند.
در بخش دیگری از نامه دبیران شوراهای صنفی دانشجویان دانشگاه‌های علوم پزشکی آمده است: انتقال عده‌ای از افراد دارای تمکن با ثبت نام در دانشگاه های خارجی و سپس بازگشت آنها پس از دو ترم به داخل کشور باعث نابرابری و سرخوردگی اجتماعی خیل عظیمی از داوطلبان برای ورود به دانشگاه‌های علوم پزشکی شده است و ناامیدی و دلسردی قابل توجهی در بین دانشجویان و حتی فارغ التحصیلان رشتههای حوزه بهداشت و درمان به وجود آورده است.
در ادامه دبیران این تشکل دانشجویی به عنوان نمایندگان دانشجویان دانشگاه های علوم پزشکی سراسر کشور اعتراض و نگرانی خود را به هرگونه تصمیم جدید برای انتقال دانشجویان ایرانی شاغل در دانشگاه های خارجی که عمدتا از ترازهای علمی پایینی نیز برخوردارند و قطع به یقین خسارات جبران ناپذیری را به بدنه علوم پزشکی وارد خواهند ساخت، به هر علتی از جمله پاندمی کووید ۱۹،کمبود ارز و ... اعلام کردند.
بر اساس این نامه، در شرایطی که وزیر، معاونین، مسئولین دانشگاهی و اساتید به تعداد بالای دانشجویان در حال تحصیل معترض هستند و به دلیل عدم وجود امکانات کافی و مناسب آموزشی و رفاهی پیگیر عدم افزایش ظرفیت هستند، چگونه بدون فراهم سازی زیر ساخت های لازم به دنبال پذیرش این دانشجویان آن هم با اخذ مصاحبه‌هایی که شفافیت آنها برای عموم روشن نیست، بوده‌اند و در روزهای اخیر نیز به حواشی جدی و عمیقا تاثیرگذار در این خصوص، دامن زده‌اند.
دبیران شوراهای صنفی دانشجویان دانشگاه‌های علوم پزشکی تاکیدکردند: اگر چه لازم به ذکر است تمامی متقاضیان ورود به دانشگاه‌های داخل کشور برادران و خواهران ما هستند، اما ای کاش مسوولین مربوطه به جای آنکه تمرکز خود را روی پذیرش دانشجویان خارج از کشور بگذازند، به فکر پذیرش داوطلبانی باشند که همواره با داشتن تمام شرایط لازم و صرفا به دلیل عدم تمکن مالی و امتیازات ویژه از تحصیل در رشته های مورد علاقه خود بازمانده‌اند.
در بخش دیگری از این نامه دبیران شوراهای صنفی دانشجویان دانشگاه‌های علوم پزشکی خطاب به وزیر بهداشت، اعلام کردند: مهم ترین سرمایه کشور بالاخص کشورهای در حال توسعه، دانشگاه ها و جوانان و امیدواری آنها است. این سرمایه‌ها مهم تر از ارز کشور و هر چیز مشابه دیگر است اما افسوس که این تصمیم، تصمیمات قبلی و تصمیمات آتی با این منطق و طرز تفکر حاکم، موجب نابودی این سرمایه‌های عظیم و انسانی خواهد شد. لذا خواهشمندیم تمام تلاش خود را برای پایان دادن به این تصمیم و عدم‌پذیرش دانشجویان خارج از کشور به کار ببندید.