به گزارش روز دوشنبه موزه انقلاب اسلامی و دفاع مقدس،امیر سرتیپ خلبان حبیب بقایی، فرمانده پیشین نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران می باشد که همانند دیگر سربازان اسلام، عمر خود را در راه دفاع از اسلام و میهن خرج نموده در حاشیه بازدید از موزه انقلاب اسلامی و دفاع مقدس در ارتباط با نقش نیروی هوایی در هشت سال دفاع مقدس گفت: نیروی هوایی در دوران هشت سال دفاع مقدس چه در آفند و چه در پدافند خدمات بسیار ارزشمندی ارائه داده است. نیروی هوایی از همان ابتدای آغاز جنگ تحمیلی، به درستی نقش خود را انجام داد و تا پایان دفاع مقدس به وظیفه بسیار مهم و حساسی که داشت اهتمام نمود و تکلیف خود را به خوبی به ثمر نشاند. توانست صادرات نفت عراق را از بین ببرد و صادرات نفت ایران را سرپا نگاه دارد.
وی در درباره ماموریت های نیروی هوایی در آن دوران اضافه کرد: در منطقه خوزستان چه آفند و چه پدافند، با فرماندهی شهیدان عزیز بابایی و ستاری، علاوه بر دفاع از صنایع بزرگ مثل پتروشیمی، پالایشگاه، و پایگاه ها، به عملیات مختلف در مناطق جنگی هم می پرداختند و دین و تکلیف خود را در دوران دفاع مقدس به بهترین شکل انجام دادند.
بقایی با بیان اینکه نیروی هوایی مامور و مسئول پشتیبانی از همه نیروها بود گفت: در آغاز حمله رژیم بعث به ایران در پایگاه دوم شکاری تبریز خدمت می کردم در همان آغاز توانستیم به پایگاه موصل حمله کنیم. در این حمله ۱۶۰ بمب به داخل پایگاه برخورد کرد و باعث شد این پایگاه از رده خارج شود و به طور کامل منهدم شد. بنده در آن زمان فرمانده گردان بودم و باید صحنه را به تصویر می کشیدم و گزارش نهایی را اعلام می کردم. به روایتی شنیدم که صدام تا ۹روز بعد از این حمله بر این نظر بود تا پایان جنگ را اعلام کند. اما آن‌ها زمانی که از آتش بس صحبت می‌کردند در واقع به دنبال تجدید قوا و تامین پول و امکانات خود بودند.
بقایی ادامه داد: اسناد مهمی وجود دارد که باید جمع آوری شود و در معرض دید عموم قرار دهیم تا افراد بیشتری به افتخارات نیروی هوایی در جریان هشت سال دفاع مقدس پی ببرند.
حبیب بقایی با بیان اینکه خاطرات جنگ نباید تنها در ذهن‌ها مانده شود گفت: باید خاطرات جنگ را روی کاغذ بیاوریم و در اختیار عموم بگذاریم تا حقیقت جنگ را به درستی بخوانند. من خود هم اکنون بیش از ۱۰ فرمانده نیروی هوایی را می شناسم که به طور مستقیم در اجرای عملیات های سخت و دشوار همچون والفجر هشت، کربلای چهار و پنج و دیگر عملیات ها علیه نیروهای دشمن حضور داشتند اما متاسفانه ناشناس مانده اند. این رویداد ضرورت آن را بیان می کند که علاوه بر تاریخ شفاهی جنگ باید به تاریخ کتبی هم پرداخت.