علیرضا جعفری زند روز سه‌شنبه در گفت و گو با ایرنا افزود: نوع دفن این اسب به گونه‌ای که سر به سمت بدن حیوان برگردانده شد، یک تدفین رسمی را نشان می‌دهد که متعلق به سال‌های اولیه دوره اشکانی است؛ در این نوع تدفین، جسد حیوان در کنار صاحب آن که فوت شده بود، دفن می‌شد.
وی در ادامه با اشاره به اهمیت این شواهد تاریخی بی‌سابقه در اصفهان افزود: بعضی از گورستان‌های دوره اشکانی که در نواحی شمال ایران شناسایی و کاوش شد نشان می‌دهد که اسب شخص متوفی را در کنارش دفن می‌کردند و این به طور کامل نشان می‌دهد که همین تدفین را در اصفهان هم داریم، کشف این نوع تدفین در تپه اشرف برای تاریخ اصفهان بسیار با اهمیت است چون تاکنون چنین پدیده‌ای در مرکز ایران گزارش نشده بود.
در هفته‌های اخیر و در پی عملیات نجات بخشی آثار تپه اشرف در مسیر خط لوله گذاری آب به سمت شرق اصفهان، ۲ گورخمره اشکانی کشف شد که شواهد بی‌سابقه از دوره تاریخی اشکانی در اصفهان به شمار می‌روند.
به گفته سرپرست هیات باستان شناسی تپه اشرف، در قسمتی که گور خمره، خمره‌های شکسته و استخوان‌ها یافت شده‌اند احتمال وجود یک گورستان اشکانی تشخیص داده شد که حالا با کشف جسد اسب در کنار تدفین انسانی به نظر می رسد این گورستان بسیار گسترده است.
آن طور که جعفری زند به خبرنگار ایرنا گفت جسد این اسب در در ضلع شرقی تپه اشرف، جایی که فضای سبز شهرداری قرار دارد و در عمق و سطحی که پیشتر گورخمره ها یافت شده بودند کشف شده است.
این باستان شناس گفت: تدفین اسب و گورخمره‌ها در فاصله نزدیک و در یک سطح پیدا شده‌اند که نشان می‌دهد تدفین این اسب در رابطه با تدفین گورخمره‌ها انجام شده است.
وی درباره اهمیت کشفیات یک ماه اخیر تپه اشرف، گورخمره‌های اشکانی و جسد اسبی که به تازگی یافت شد، گفت: تدفین ارتباط مستقیم با مذهب و دین دارد. پارت‌ها جز قبایل سکایی هستند؛ بنابراین همان طور که سکاها اسب را می کشتند و جدسدش را در کنار صاحب فوت شده اش دفن می‌کردند،با کشفیات اخیر در تپه اشرف مشخص شد که در اصفهان و نواحی مرکزی ایران هم این نوع توفین وجود دارد.
جعفری زند در این باره یادآور شد: این نوع تدفین که اسب را در کنار صاحبش با فاصله دفن می‌کردند مربوط به اوایل دوره اشکانی است، در گورهای سکایی که نمونه‌هایی از آن در جنوب سیبری و اطراف شرق دریای سیاه بدست آمده است نشان می‌دهد که اسب در کنار صاحبش به طور کامل دفن می‌شد ولی در ایران نمونه‌های یافت شده بیانگر آن است که اسب متوفی با فاصله از صاحبش دفن شده است.
وی با اشاره به گستره محدود کاوش در عملیات نجات بخشی آثار تپه اشرف، وجود تدفین دیگر در کنار اسکلت یافت شده را محتمل دانست و گفت: به خاطر محدودیت کارگاه و عرض کم کاوش‌ها نمی توانیم تدفین‌های دیگری را که ممکن است در این مکان وجود داشته باشد پیدا کنیم.
تپه تاریخی اشرف در شرق اصفهان و در کرانه زاینده رود قرار دارد. کاوش در این تپه سال ۸۹ شروع و با پیشرفت شش فصل متوقف شد. در اردیبهشت امسال، عملیات نجات بخشی آثار مدفون تپه جی و بخش شمالی تپه اشرف به یک چاه سنگی ساسانی و هم‌چنین گورخمره های اشکانی رسید که احتمال وجود یک گورستان اشکانی را قوت بخشید. یافته های این تپه تاریخی در شهر اصفهان مربوط به دوران هخامنشی تا قرن دوازدهم هجری قمری است و از این جهت این تپه باستانی اهمیت زیادی در روشن شدن ابعاد تاریک تاریخی شهر اصفهان دارد.
در فصل‌های گذشته کاوش تپه اشرف، یک سکه ساسانی و سفال‌های مربوط به قرن سوم پیش از میلاد( سلوکی و اشکانی) به دست آمد.هیات باستان شناسی در این کاوش‌ها به حوضخانه و بنای نیمه تمام کاخ اشرف متعلق به قرن دوازدهم هجری قمری رسیدند. مهم‌ترین دستاورد کاوش‌های پیشین تپه اشرف شناسایی بخش‌هایی از قلعه ساسانی بود که اکنون در مجاورت خیابان مشتاق دوم مشهود است.