«علی باقری» در گفت‌وگو با خبرنگار سیاسی ایرنا اظهار کرد: عملکرد دولت اول روحانی را تا حدود بسیار زیادی موفق ارزیابی می‌کنم مبنای موفقیت آن هم شاخص‌ها و دستور کارهای مشخصی بود که دولت در ابتدای شکل گیری و حتی قبل پیروزی در سال، ۹۲ به عنوان مبانی کار خود معرفی کرده بود.
وی افزود: آقای روحانی در چهار ساله اول ۲ گام کاملا بزرگ و محسوس را در جهت بهبود شرایط کشور برداشت که این دوگام به هم مربوطند و هر دو در راستای سیاست خارجی کشور بودند و دولت بیشتر در همین بستر بر روی کار آمد و مردم به همین دلیل به او رای دادند.
باقری ادامه داد: برجام یک گام بزرگ در جهت تحقق اهداف وعده‌های روحانی بود و گام دوم ساماندهی، ایجاد نظم و آرامش در اقتصاد کشور بود که آن هم متاثر از گام اول بود. البته موارد دیگری که شاید از اهمیت و درخشش کمتری برخوردار بودند هم در موفقیت دولت اول روحانی تاثیر داشتند. از جمله تعدیل فضای امنیتی حاکم بر عرصه سیاست داخلی، تعدیل نگاه‌های تند در حوزه مسائل اجتماعی و فرهنگی و عوامل دیگر.
وی یادآور شد: انتخاب قوی مردم در دوره دوم نشان می دهد که جامعه نسبت به عملکرد دوره اول آقای روحانی برداشت مثبتی داشته است و بهترین گواه برای سنجش عملکرد دولت اول روحانی رای قوی و محکم تر مردم در دوره دوم بود به طوری که در سال ۹۶ با وجود همه فشارها تبلیغاتی و عمده مسائلی که در جریان انتخابات ۹۶ صورت گرفت، باز جامعه به آقای روحانی اعتماد کرد.
باقری اضافه کرد: دولت دوم آقای روحانی تحت دلایل و عوامل مختلف، موفقیت‌هایش آنطور که باید تداوم پیدا نکرد. البته سهم هر یک از عواملی که در این زمینه نقش داشتند را باید مشخص کرد و به آن پرداخت.
وی ادامه داد: به‌رغم همه تنگناها آقای روحانی در دولت دوم می‌توانست همکاران کارآمدتری در حوزه‌های مختلف انتخاب کند این به نظر من یکی از عوامل عدم تداوم موفقیت‌های او بود.
رییس دفتر سیاسی حزب توسعه ملی با بیان اینکه رییس جمهوری مجبور شد بسیاری از امور اجرایی را شخصا انجام دهد، افزود: رئیس‌جمهوری که باید فقط تبیین کننده و هماهنگ‌کننده سیاست‌های کلان باشد، برای اجرای سیاست‌های دولت شخصاً به میدان آمد که با انتخاب همکاران قویتر کار روحانی آسانتر می‌شد.
وی در ادامه به کارشکنی رقبای سیاسی و نقش آن در عملکرد دولت روحانی اشاره کرد و گفت: رقبا به جای نگاه ملی و هم افزا همچنان فکر می‌کردند در دوره رقابت انتخاباتی هستند.
این فعال اصلاح‌طلب اظهار کرد: برجام اتفاق بزرگی بود که در عرصه سیاست خارجی کشور به وقوع پیوست و انتظار این بود که برجام سکوی پرش کشور خصوصاً در عرصه رشد اقتصادی و زمینه‌های مختلف دیگر باشد. اما رقبای دولت از همان روزهای اول پس از توافق، در جهت ناکام کردن جامعه و دولت برای بهره بردن از نتایج برجام تلاش کردند که از جمله آن تحرکاتی بود که نتیجه‌اش جز ایران هراسی نبود.
وی اضافه کرد: متوقف شدن لوایح مرتبط با FATF در مجمع تشخیص مصلحت نظام و عدم تصویب آنها از مهمترین دلایل و عوامل تداوم نیافتن توفیقات دولت بود. در حالی که فرآیند پیوستن ایران به پیمان‌ها و کنواسیون‌های مرتبط با FATF از دولت آقای احمدی‌نژاد و مجلس نهم آغاز شده بود، اما هنگامی که دولت آقای روحانی برای تکمیل حلقه برجام به سمت ایجاد بسترهای لازم برای بهره برداری بیشتر از این توافق اقدام کرد، مانع او شدند.
باقری انتخاب ترامپ در آمریکا را اتفاق غافلگیر کننده دیگر عنوان و خاطرنشان کرد: شاید از بدشانسی‌های عجیب آقای روحانی انتخاب ترامپ به عنوان رئیس جمهور آمریکا بود اتفاقی که در سال ۹۵ همزمان با آغاز دولت دوم روحانی افتاد. ترامپ نه تنها ایران که جامعه جهانی را با پدیده‌ای هنجارستیز در عرف بین الملل مواجه کرد که قسمتی از آن هم مستقیما گریبان جمهوری اسلامی را گرفت و آن هم خروج از برجام بود.
وی افزود: علاوه بر اینها دولت با مجموعه‌ای از بلایای آسمانی و طبیعی از رهگذر سیل، زلزله و حوادث این چنینی روبرو شد که نقطه نهایی آن بحران جهانی کرونا بود که از ۶ ماه قبل کشور ما درگیر آن شده است. یک بحران جهانی که کل دنیا را به لحاظ اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی تحت الشعاع قرار داد.
عضو شورای مرکزی حزب توسعه ملی گفت: به‌رغم همه مشکلات اقتصادی، تحریمی، خارجی، داخلی، طبیعی، زمینی و آسمانی، در همین سه سال دولت دوم اگر گفتمانی غیر از گفتمان دوات روحانی در کشور حاکم بود، شاید شرایط کشور به مراتب بدتر و نگران کننده تر از حالت کنونی بود.
باقری تاکید کرد: در شرایطی که بضاعت و وسع دولت از حیث درآمد و امکانات به غایت پایین بود، آنچه با محوریت شخص رئیس جمهوری، کمک دستگاه‌های اجرایی و هم‌افزایی نهادهایی مانند نیروهای مسلح در مدیریت بحران کرونا اتفاق افتاد، الگو و عملکرد مدیریتی نسبتاً موفقی بود و اگر دولت دیگری سرکار بود معلوم نبود که در این زمینه آسیب‌های بیشتری متوجه کشور نشود.
وی افزود: نکته مهمی که نباید از آن غافل بود، استمرار نگاه عقلانی دولت در عرصه سیاست خارجی بود که در دولت دوم آقای روحانی همچنان برقرار ماند و نتیجه تداوم این استراتژی را در جریان نشست مجازی شورای امنیت سازمان ملل متحد مشاهده کردیم و دیدیم به رغم همه فعل و انفعالات و فراز و نشیب هایی که در این دو سال در عرصه خارجی داشتیم، دیپلماسی ما توانست موفقیت سیاسی بزرگ را برای کشور رقم بزند.
این فعال اصلاح‌طلب یادآور شد: نگاه تنش‌زدای دولت روحانی شرایط را حفظ و خیلی از آسیب ها را دور کرد و همین نگاه تبدیل به تکیه‌گاهی در عرصه خارجی برای ما شد، این موفقیت‌ها کمتر به چشم جامعه می‌آید و نیاز به نگاه انتزاعی دارد که اگر این نگاه بر دولت حاکم نبود، شرایط امروز کشور قابل تصور نبود.
وی مدیریت صحیح بحران کرونا و هماهنگی و همراهی همه نهادهای حاکمیتی با دولت را نمونه خوبی برای تداوم همکاری در سطح کلان ارزیابی کرد و افزود: موضوع کرونا از یک نظر غیرمنتظره و بی بدیل بود. حداقلش این بود که رقبای روحانی در بحران کرونا به جان دولت نیفتادند و دولت را مستهلک نکردند و کمتر موجب مانع تراشی، اصطکاک و استهلاک دولت شدند و این آثار بسیار خوبی بر جا گذاشت.
باقری ادامه داد: در شرایطی که از لحاظ زیرساخت‌ها و منابع در بدترین حالت بودیم، این هم افزایی و همراهی موجب شد که مدیریت قابل قبولی در خصوص کرونا به وجود آید و این تجربه قطعا می تواند الگوی قابل تعمیم برای موفقیت در حوزه‌های دیگر باشد.