روز سه شنبه گذشته در شورای امنیت سازمان ملل متحد، گفت وگوهای دشواری درباره تمدید مهلت تحریم تسلیحاتی علیه ایران به صورت ارتباطات ویدئویی بین نمایندگان کشورها برقرار شد؛ پیشتر، روسیه و چین اعلام کرده بودند که از این قطعنامه حمایت نمی کنند و مایک پومپئو وزیر خارجه آمریکا تصمیم گرفت اعضای شورای امنیت را به وجود تهدیدها از سوی تهران متقاعد کند اما نتوانست؛ تا به نوشته نیویورک تایمز، تصویر بارز دیگری از انزوای ایالات متحده و ناکامی در تلاش سه ساله اش برای همراه کردن دیگر اعضا با خود، ثبت شود.
درخواست وزیر امور خارجه آمریکا از شورای امنیت سازمان ملل برای افزایش تحریم های تسلیحاتی ایران با پاسخ منفی روسیه و چین مواجه شد. به نوشته نیویورک تایمز، دیپلمات ها معتقدند که این درخواست حتی از حمایت کافی برای رأی گیری نیز برخوردار نبود.
نماینده چین در شورای سازمان ملل گفت: چین مخالف فشار ایالات متحده برای افزایش تحریم های تسلیحاتی بر ایران است. ایالات متحده از برجام خارج شده و دیگر حق اظهار نظر در این باره را ندارد. نماینده آلمان نیز تصریح کرد که آمریکا دیگر در جایگاه اعمال تحریم های سازمان ملل در مورد ایران نیست.
نماینده روسیه نیز گفت؛ تحریم های تسلیحاتی علیه ایران یک اقدام موقت است و هرگز درباره تمدید آن بحث نخواهد شد و با این وجود، نشست شورای امنیت از تسویه حساب های این قدرت ها با آمریکا نیز خالی نبود؛ نماینده روسیه با تیر حمایت از ایران چند نشان زد و تقریباً از هیچ کنایه شاعرانه و فیلسوفانه روسی نیز علیه آمریکا دریغ نکرد.
«واسیلی نبنزیا» نماینده دائم روسیه در سازمان ملل، سیاست آمریکا در قبال ایران را «خفه سازی حداکثری» خواند و گفت: «اقدام آمریکا برای این است که تغییر رژیم (در ایران) رخ دهد یا شرایطی فراهم شود که ایران نتواند به معنای واقعی کلمه، نفس بکشد.» نبنزیا این را هم اضافه کرد: «مانند اینکه زانویت را بر گلوی یکی فشار دهی»؛ کنایه ای به رفتار بی رحمانه پلیس آمریکا در کشتن جورج فلوید، آمریکایی آفریقایی تبار که جرقه ای در باروت اعتراض و خشم مردم آمریکا در قبال سیاست های نژادپرستانه ترامپ زد.
دیپلمات روس می خواهد بگوید که ایران دیگر جورج فلوید نیست که بتوان براحتی بر گلویش زانو فشرد.
البته این حرف، جدید نیست. تقریباً یک سال پیش (۳۰ خرداد ۱۳۹۸)، ولادیمیر پوتین در گفت وگوی مستقیم با مردم روسیه درباره مناقشه احتمالی آمریکا با ایران این عبارت ها را گفت: «ایران یک کشور شیعه است و حتی در جهان اسلام معتقدند که این افراد (شیعیان) در صورت نیاز، قادر به اقدامات شدید برای دفاع از خود و کشورشان هستند.»
کامرسانت روسیه درباره موضع اخیر روسیه در شورای امنیت نوشت: نماینده دائم روسیه بر این باور است که آمریکا تلاش می کند ایران را تحریک کند تا واکنش نشان دهد و سپس، بهانه تحریم های بیشتر علیه ایران فراهم شود.
نماینده دائم روسیه در سازمان ملل به همین مقدار راضی نشد و درباره اظهارات برایان هوک نماینده ویژه ترامپ در امور ایران که گفته بود «روسیه و چین آرمانشهر ستیزی (مدینه فاسده) پیشه کرده اند و چون با قطعنامه آمریکایی مخالفت می کنند، منزوی خواهند شد»، چنین پاسخ داد: «شاید او (برایان هوک) همین الان مطالعه (کتاب های) جورج اورول (نویسنده رمان مزرعه حیوانات) یا ری بردبری (نویسنده کتاب ۴۵۱ درجه فارنهایت) و یا آلدوس هاکسلی (نویسنده کتاب دنیای قشنگ نو) را به اتمام رسانده است (توضیح اینکه همه این کتاب ها با موضوعیت ویران‌شهر در مقابل آرمانشهر نوشته شده اند)؛ البته این نویسندگان، حرف های زیادی برای گفتن دارند؛ اما اگر یک بار دیگر چنین بیانیه ای بر زبان آید، من خواهم گفت که روسیه، درگیر با آرمانشهرستیزی است زیرا آمریکا در آرمانشهر غوطه ور است (کنایه به معضلات ترامپ و اعتراضات گسترده آمریکا)...ما از همان روز اول گفتیم که پیش نویس قطعنامه آمریکا درباره توسعه ممنوعیت (علیه ایران) یک امر اتوپیایی و خیالبافانه است و نمی تواند مبنای هیچ مذاکراتی باشد.»
شاید به جرأت بتوان گفت که از پایان جنگ سرد به این سو، هیچ گاه دولت آمریکا چنین تنهایی و معضلاتی را در داخل (اعتراضات آمریکا و انتقادهای شدید درباره سوء مدیریت دولت ترامپ در بحران کرونا و نیز رسوایی های سریالی مانند افشاگری های جان بولتون در کتابش) و نیز در بعد خارجی (ناهمگرایی شرکا و رقبا) تجربه نکرده است.
هفته نامه نیوزویک نوشته است: «ایران، شکست تلاش آمریکا در شورای امنیت برای تحریم جنگ افزاری تهران را جشن می گیرد» و نیویورک تایمز این تیتر را برگزیده است: «ایالات متحده خواستار تحریم تسلیحاتی نامحدود ایران است، اما همراهی ندارد».
«هنری روم» تحلیلگر ارشد ایران در گروه اورآسیا می گوید: این نشست، تصویر بارز دیگری از انزوای ایالات متحده و ناکامی در تلاش سه ساله اش برای همراهی دیگر اعضا با خود در موضوع ایران است. (بیشتر درباره انزوای واشنگتن در این گزارش ایرنا)
با همه اینها، صادقانه باید گفت که اگر چه هیچ کشوری تمایل ندارد تحریم شود، اما مسأله آمریکا با ایران، تمدید تحریمی است که ۱۳ سال است جاری است؛ قرار بود آمریکا برای محروم کردن ایران از دستیابی به جنگ افزارهای پیشرفته، قطعنامه تحریم تسلیحاتی سیزده ساله ایران را در شورای امنیت تمدید کند و ناکام ماند؛ اما قدرت دفاعی ایران در ۱۳ سال گذشته به اذعان دوستان، شرکا، رقبا و دشمنان با وجود همین تحریم های تسلیحاتی چند برابر شده است؛ نیازی به مثال و شاهد نیست؛ فقط تصور اتفاقات یک سال اخیر ایران در حوزه دفاعی به ویژه موشکی، کفایت می کند.