سجاد انوشیروانی در گفت وگو با ایرنا در تشریح وضع وزنه‌برداری زنان در ایران اظهار کرد: وزنه‌برداری زنان ساختمان بدون فونداسیون است. این رشته در بین زنان باید از زیرساخت شروع می‌شد و بحث استعدادیابی در اولویت قرار می گرفت. همچنین باید وسایل مورد نیاز این قشر تأمین شود. در بیشتر استان‌ها حداقل‌ها برای دختران وزنه‌بردار وجود ندارد. اگر بخواهیم وزنه‌برداری زنان را بر اساس یک برنامه توسعه محور دنبال کنیم باید گفت که نیاز به پنج سال کار زیرساختی دارد.
وی افزود: فدراسیون و مدیریت آن، نگاه چندانی به مسائل زیرساختی نداشته و تیم زنان را خیلی فوری تشکیل دادند. مربی و داور در بخش زنان وجود ندارد و دختران با هالتر وزنه‌برداری مردان تمرین می‌کنند. سوال این است چه برنامه‌ریزی انجام‌شده و در دست اقدام قرار دارد؟ آموزش در این بخش بر پایه علم و دانش روز نیست و برون‌داد آن توسعه واقعی وزنه‌برداری زنان به شمار نمی‌رود.
پیشکسوت وزنه برداری ادامه داد: بهتر است پس از قبولی برخی مربیان در کلاس‌های درجه‌یک ملی، یک آزمون دیگر از آنان گرفته شود تا میزان قبولی و صحت دانش این مربیان مشخص شود. شنیده‌ام در برخی از این کلاس‌ها سوالات فروخته می‌شود. بعد از قبولی صوری در آزمون، برخی افراد خود را هم ردیف «کوروش باقری» می‌داند اما این‌گونه نیست. امثال باقری تجربه و علم دارند اما الان کدام مربی بخش زنان این فاکتور را دارد. مدرک یک ملی بالاترین مدرک است و نباید به هر کسی داده شود. آموزش در ورزش ما در حال فراموشی است.
وی یادآور شد: مسوولان فدراسیون، نایب رییس زنان را انتخاب و خیلی سریع لباس مخصوص وزنه‌بداری زنان را سفارش دادند و این لباس‌ها تأیید شد. علی مرادی رییس فدراسیون ۲ راه برای آغاز وزنه برداری زنان داشت. نخست آنکه از پایه استعدادیابی کند و با فراهم کردن زمینه‌ها در نهایت تیم ملی تشکیل دهد و راه دوم تشکیل تیم ملی بدون توجه به زیرساخت ها بود. در نهایت او راه دوم را انتخاب کرد.
انوشیروانی اضافه کرد: تیم مدیریتی مرادی راه آسان‌تر را انتخاب کرد؛ چون تشکیل تیم ملی زنان با روش استاندارد به دوران مدیریت او نمی‌رسید. نایب رییس پیشین زنان به خاطر این شرایط از فدراسیون رفت. او در جایی گفت همه‌چیز به نفع فدراسیون در جریان است و کسی به تلاش ما توجه ندارد. بدون داور و مربی به مسابقات جهانی می‌رویم اما انتخاب وزنه را بلد نیستیم.
وی خاطرنشان کرد: بهار بهرامی نایب رییس دوم نیز به همین دلیل رفت و اکنون یک نفر از کشتی را برای نایب رییسی زنان آورده‌اند. اگر برنامه اصولی باشد با توجه به ظرفیت موجود زنان ایران در ورزش، آنان می توانند در آینده در کنار قهرمانان وزنه‌برداری جهان قرار گیرند. یکی از مشکلات این است که سرمربی باید در برابر مدیران بله قربان‌گو باشد.