برپایه آمار انجمن صنفی تایر ایران، میزان تولید یاد شده معادل ۱۰ میلیون و ۵۲۵ هزار و ۶۶۲ حلقه تایر است که از نظر تعداد حلقه تایرهای تولیدی نیز در همسنجی با پارسال رشد ۲۷ درصدی را نشان می‌دهد.
در این مدت ۳۶ هزار و ۵۱۲ تن تایر سواری تولید شد که در مقایسه با مدت مشابه سال گذشته رشد ۳۰ درصدی داشته است.
تولید تایر وانتی در این مدت با رشد ۱۰ درصدی همراه بود و به پنج هزار و ۴۷۶ تن رسید.
در مدت یاد شده، تولید تایر باری- اتوبوسی رشد هشت درصدی تجربه کرد و به ۱۲ هزار و ۸۲۵ تن رسید.
در سه ماهه امسال همچنین تولید تایرهای کشاورزی سبک و سنگین و تایرهای راهسازی- صنعتی نز با رشد همراه بود، به طوری که تولید تایر کشاورزی با افزایش ۴۹ درصدی به پنج هزار و ۷۵۴ تن و تایر راهسازی- صنعتی با رشد ۲۱ درصدی به یک‌هزار و ۵۱۳ تن رسید.
در مدت یاد شده ۳۳۶ تن تایر دوچرخه (رشد ۴۴ درصدی)، دوهزار و ۵۹۳ تن تایر موتورسیکلت (رشد ۱۶ درصدی)، یک‌هزار و ۸۶ تن تیوب خودرو (رشد ۵۶ درصدی)، ۹۷ تن تیوب دوچرخه (رشد ۸۸ درصدی)، ۷۶۳ تن تیوب موتورسیکلت (رشد ۱۶ درصدی)، ۶۲۴ تن تایر اسکوتری (رشد ۴۳ درصدی)، ۱۵۷ تن تیوب اسکوتر (رشد ۱۰۹ درصدی) و همچنین ۸۹۶ تن سایر محصولات تولید شد.
افزایش تولید با وجود کرونا و مشکلات ارزی
در این زمینه، سخنگوی انجمن صنفی تایر ایران به ایرنا گفت: با وجود شرایط نامناسب تامین ارز و شیوع کرونا، اما رشد خوبی را در تولید تایر در سه ماهه امسال شاهد بودیم.
«مصطفی تنها» بیان‌داشت: در ماه‌های گذشته افزایش تولید تایرهای سواری به بهای کمتر شدن تولید سایر تایرها از جمله تایرهای ماشین‌آلات کشاورزی و راهسازی اتفاق می‌افتاد تا التهاب کمتری را در بازار شاهد باشیم، اما در آمار سه ماهه امسال چنین چیزی را شاهد نیستیم.
وی، دلیل رشد چشمگیر تولید بهار امسال در همسنجی با پارسال را بسیج همه کارخانجات برای تحقق این مهم و همچنین هدایت خوب وزارت صنعت، معدن و تجارت در خرید مواد اولیه از سوی کارخانجات و تامین ارز مورد نیاز آنها برشمرد، به طوری که دپوی بسیار خوبی از مواد اولیه انجام شد.
این مقام صنفی با بیان اینکه تامین ارز نیمایی از طریق صادرکنندگان برای تایرسازان مصوب شده، در عین حال تهیه ارز را دشوار برشمرد که در مواردی منجر به تامین آن از بازار آزاد از سوی کارخانجات می‌شود.
وی گفت: در حالی که کارخانجات به صورت چند شیفته و ۲۴ ساعته مشغول تولید هستند، تامین نشدن به موقع ارز می‌تواند موجب دیرتر رسیدن محموله‌های مواد اولیه شود که خود، تاثیر منفی در تولید، کاهش شیفت‌های کاری، تاخیر در وصول درآمدها و همچنین تاثیر منفی بر قیمت‌ها را به دنبال خواهد داشت.