به گزارش روز سه‌شنبه پایگاه خبری ساینس‌دیلی، محققان با استفاده از ابزاری که به انگشت گروهی از داوطلبان متصل می‌شد، دو نوع لرزش سریع با فرکانس بالا و لرزش آهسته با فرکانس پایین تولید کردند و از آنها خواستند تفاوت بین این دو لرزش را بیان کنند.
سپس کوچکترین حرکات غیرارادی چشم داوطلبان را ردگیری کردند. برای این منظور از داوطلبان خواسته شد نگاه خود را روی نقطه مشخصی در نمایشگر رایانه متمرکز کنند. همزمان با این اقدام لرزش بسیار ضعیفی در دستگاه متصل به انگشت ایجاد می‌شد که می‌توانست نشانه‌ای از یک لرزش قریب‌الوقوع باشد. اما فاصله زمانی این محرک با لحظه شروع لرزش، محور این تحقیقات بود.
محققان با تغییر این بازه زمانی، امکان پیش‌بینی دقیق‌تر لرزش دستگاه را برای داوطلبان فراهم کردند. آنها دریافتند در این موارد که اطلاعات دقیقی از زمان لرزش در قالب یک محرک در اختیار داوطلبان قرار می‌گرفت، حرکات چشم داوطلبان بلافاصله قبل از شروع لرزش به میزان قابل توجهی کاهش می‌یابد و توانایی آنها در تشخیص لرزش‌های سریع و آهسته، افزایش پیدا می‌کند.
گزارش کامل این تحقیقات در نشریه Nature Communications منتشر شده است.