به گزارش روز سه شنبه رادیو ان پی آر آمریکا، در حال حاضر، آنچه که می‌دانیم این است که کووید-۱۹ در تماس نزدیک با اشخاص مبتلا و استنشاق قطرات تنفسی آن‌ها، یا از طریق لمس یک سطح آلوده و مالیدن دستها به چشم، بینی یا دهان منتقل می‌شود.
تازه ترین یافته های دانشمدان حاکی از آن است که بیماری کووید ۱۹ نه تنها می تواند ریه های را درگیر کند، بلکه ممکن است تبعاتی مرگبار چون لخته شدن خون در مغز، قلب، ریه، کبد و کلیه ها به همراه داشته باشد.
اما در نامه سرگشاده ۲۳۹ محقق خطاب به سازمان جهانی بهداشت که روز دوشنبه منتشر شد، دانشمندان ۳۲ کشور جهان خواستار تجدیدنظر در خصوص توصیه‌های این سازمان بین المللی به مردم نسبت به درنظر گرفتن موارد تازه شده است. در این نامه آمده است که ذرات ریز شناور در هوا هم می‌توانند سبب ابتلای افراد حاضر در محیط شوند.
در ادامه مطلب درج شده در پایگاه خبری رادیو ان پی آر، محققان در این نامه نسبت به اهمیت انتقال ذرات معلق در هوا و اینکه آیا روش‌های احتیاطی برای پیشگیری از این امر وجود دارد یا خیر بحث کرده‌اند.
«کیمبرلی پراتر» یک شیمیدان از «موسسه اقیانوس شناسی اسکریپس» که از امضاکنندگان این نامه به سازمان جهانی بهداشت است، می‌گوید: "این چیزی است که ما باید آن را کشف کنیم. "
قطرات معلق در هوا چه هستند؟
اما منظور از قطرات معلق در هوا چیست؟ این قطرات معلق درواقع ذرات میکروسکوپی پر از ویروس به اندازه تقریباً ۵ تا ۱۰ میکرون (به‌اندازه یک گلبول قرمز) هستند که از بینی یا دهان فرد مبتلا هنگام نفس کشیدن، صحبت کردن، سرفه یا عطسه خارج می‌شوند. قطرات به طور کلی در چند پایی (فوت) از شخص مبتلا به زمین می‌افتند.
ویروس چگونه از طریق این قطرات گسترش می‌یابد؟ «سیما لاکداوالا» متخصص بیماری‌های عفونی در دانشگاه پیتسبورگ در این خصوص می‌گوید این انتقال از طریق آنچه آن را "مسیر تنفسی" می‌نامند، صورت می‌گیرد. در واقع قطرات ویروس از بینی یا دهان فرد مبتلا بیرون می‌آید و خود را به چشم، بینی و یا دهان نزدیکترین فرد می‌رساند.
اما آیا این راه انتقال در گسترش بیماری موثر است؟ براساس گزارش مرکز کنترل و پیشگیری بیماری‌ها در آمریکا (CDC) و سازمان جهانی بهداشت، این روش در حال حاضر شایع‌ترین حالت انتقال محسوب می‌شود.
ذرات معلق در هوا چطور؟
این ذرات مملو از ویروس، کوچکتر از ۵ میکرون هستند که هنگام تنفس، صحبت، سرفه یا عطسه فرد مبتلا خارج می‌شوند. برخلاف قطرات، این ذرات کوچکتر می‌توانند در هوا معلق بمانند.
پراتر در توضیح این ذرات معلق می‌گوید: این ذرات کوچک می‌توانند در هوای اتاق شناور بمانند و جریان پیدا کنند.
ویروس کرونا می‌تواند از طریق مسیر تنفسی که در آن فرد در ابرهایی از ذرات ریز ویروس نفس می‌کشد. ، منتقل شود.
این ذرات تا چه‌اندازه در گسترش ویروس موثر هستند؟ پاسخ به این پرسش همچنان نیازمند تحقیقات بیشتر است. هرچند «ابار کاران» Abraar Karan، پزشک دانشکده پزشکی هاروارد که از معالجان بیماران مبتلا به کرونا است در این خصوص می‌گوید: ذرات آلوده به ویروس شناور در هوا احتمالا سهم بسیاری در گسترش کووید-۱۹ دارند.
محققان پیش از این براساس مستندات شیوع ویروس را از طریق جریان هوا در محیط‌های بسته ثابت کرده بودند؛ در یک رستوران در چین، افرادی که در در جریان تهویه قرار گرفته بودند به کووید-۱۹ مبتلا شده و در یک محوطه بسته محل تمرین آواز در ایالت واشنگتن تمامی افراد حاضر به دلیل حضور چند فرد مبتلا بیمار شده بودند. البته در مورد مدت زمان زنده ماندن ویروس در هوا و اینکه تا چه‌اندازه می‌تواند با جریان هوا حرکت کند، تردید وجود دارد.
فومیت ها
فومیت یک ماده غیرزنده است که می‌تواند عوامل عفونی را گسترش دهد، درواقع اجسامی پوشیده از ویروس که از طریق قطرات تنفسی حاصل از عطسه یا سرفه یا یک دست پوشیده از میکروب روی سطوح قرار می‌گیرند. یک کانتر یا یک تلفن می‌تواند با همین شیوه تبدیل به یک مرکز بزرگ فومیت شود. این ذرات از چندین ساعت تا چند روز زنده می‌مانند.
ویروس چگونه می‌تواند از این طریق شیوع پیدا کند؟
از طریق انتقال غیرمستقیم، به عبارتی اگر افراد سطح یک جسم پوشیده از ویروس را لمس کنند، ویروس را روی دست‌های آن‌ها قرار گرفته و سپس با لمس چشم، بینی یا دهان منتقل می‌شود.
فومیت‌ها تا چه‌اندازه در گسترش کووید-۱۹ موثر هستند؟
مرکز کنترل و پیشگیری بیماری‌ها در آمریکا این موضوع را "راهی" برای انتقال کرونا توصیف می‌کند اما همچنان تاکید دارد که تماس و فاصله نزدیک میان افراد مسئول بیشترین میزان ابتلا به کرونا است.
تاکنون در سراسر جهان بیش از ۱۱ میلیون و ۷۴۰ هزار نفر به کووید-۱۹ مبتلا شده و از این میان بالغ بر ۵۴۰ هزار نفر جان خود را زا دست داده‌اند.