به گزارش پایگاه شبکه خبری روسیا الیوم، «احمد حافظ» سخنگوی وزارت خارجه مصر در این بیانیه نسبت به اظهارات برخی مقامات ترکیه مبنی بر چند و چون قانونی بودن درخواست برخی طرفهای لیبیایی از قاهره برای ورود به بحران لیبی اظهار تعجب کرد.
وی تاکید کرد که دعوت از قاهره برای ورود به ماجرای لیبی، درخواستی از سوی منتخبان این کشور برای حمایت مصر از لیبی برای مقابله با تروریستهایی است که از سوریه به لیبی اعزام شدهاند، همان تروریستهایی که از مرز ترکیه وارد سوریه و بسیاری از مناطق مختلف در کشورهای عربی شدهاند.
سخنگوی وزارت خارجه مصر تاکید کرد که اقدامات ترکیه در عراق، سوریه و لیبی فاقد هرگونه مشروعیت قانونی و در تعارض با قطعنامههای شورای امنیت سازمان ملل متحد است.
وی در خاتمه خاطرنشان کرد که ملتهای عربی هرگونه طمعورزی و تلاش از سوی افرادی که به دنبال منافع و اهداف خود هستند را نخواهند پذیرفت.
اختلافات مصر و ترکیه بار دیگر با تشدید بحران داخلی در لیبی افزایش یافت؛ ترکیه از دولت وفاق ملی لیبی مستقر در طرابلس پایتخت این کشور حمایت میکند و در مقابل مصر حامی نیروهای شرق لیبی به فرماندهی ژنرال «خلیفه حفتر» است.
سخنگوی وزارت امور خارجه ترکیه هم بارها در واکنش به اظهارات مقامات مصری مبنی بر نقش مخرب آنکارا در لیبی، این سخنان را اتهاماتی بیپایه و اساس خوانده و قاهره و دیگر حامیان ژنرال «خلیفه حفتر» را بزرگترین مانع برای برقراری صلح و ثبات در لیبی معرفی کرده است.
این مسئول وزارت خارجه ترکیه چندی قبل با «کودتاگر» خواندن «عبدالفتاح السیسی» رییس جمهوری مصر افزود: حمایت از کودتاگری که خود با کودتا بر سر کار آمده است، تعجب آور نیست. حمایت نظامی مصر از حفتر کودتاگر که سالیان سال است ادامه دارد، نقض آشکار قطعنامههای شورای امنیت سازمان ملل متحد است.
در مقابل مصر هم بارها ترکیه را به دخالت نظامی در لیبی متهم کرده است؛ در اردیبهشت ماه نیز مصر به همراه امارات متحده عربی، فرانسه، یونان و قبرس در بیانیه مشترکی آنچه را که دخالت نظامی ترکیه در لیبی نامیدند، محکوم کرده و از دولت آنکارا خواستند، اعزام جنگجویان خارجی از سوریه به لیبی را متوقف کند و به تحریم تسلیحاتی وضع شده توسط سازمان ملل متحد بر لیبی کاملا متعهد باشد.
مصر و ترکیه در بسیاری از مسائل منطقهای با یکدیگر اختلاف شدیدی دارند؛ مشارکت مصر در محاصره قطر به همراه عربستان که از ۳ سال قبل آغاز شده و حمایتهای بیسابقه ترکیه از قطر نمونهای بارز از اختلافات قاهره و آنکارا است.