مرکز آمار، میزان باروری کل کشور را در بین سالهای ۹۸- ۱۳۹۶ را منتشر کرد. این شاخص با استفاده از منابع ثبتی موجود (سازمان ثبت احوال کشور و وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی) و پیش‌بینی‌های جمعیتی مرکز آمار ایران، محاسبه شد.
نتایج محاسبات نشان می‌دهد که میزان باروری کل برای کل جمعیت (اعم از ایرانی اتباع غیرایرانی مقیم کشور) در سالهای مورد بررسی به ترتیب برابر ۲.۱، دو و ۱.۸ محاسبه شد.
همچنین این شاخص برای جمعیت ایرانی در سالهای۹۷- ۱۳۹۶ همان رقم (۲.۱ و دو) بود و در سال ۹۸ میزان باروری جمعی ایرانی به ۱.۷ فرزند رسید.
براساس گزارش مرکز آمار، حداقل میزان باروری کل مربوط به استان گیلان (برای کل جمعیت) در سالهای ۹۸- ۱۳۹۶ به ترتیب با ارقام ۱.۴، ۱.۳ و ۱.۱ فرزند و حداکثر آن مربوط به استان سیستان و بلوچستان با مقادیر ٣.٧، ٣.٥ و ٣.٤ فرزند است.
این شاخص برای پایتخت (برای کل جمعیت) در سالهای ۹۸- ۱۳۹۶ به ترتیب برابر ۱.۷، ١.٦ و ١.٣ فرزند محاسبه شد، استان گیلان حداقل میزان باروری و استان سیستان و بلوچستان بالاترین میزان باروری را در کشور به خود اختصاص داده‌اند.
بررسی جداول مورد بررسی، نشان می‌دهد که در سه سال گذشته میزان باروری کل در همه استانهای کشور کاهش یافته است.
همچنین در مجموع، در سالهای ۹۷- ۱۳۹۶ میزان باروری کل در ١٧ استان بالاتر از میانگین باروری کل کشور بوده و در سال ١٣٩٨ تعداد ١٦ استان باروری بالاتر از میانگین کشوری داشته‌اند.
استانهای چهار محال و بختیاری، خراسان جنوبی، خراسان رضوی، خراسان شمالی، خوزستان، سیستان و بلوچستان، قم، کرمان، گلستان، لرستان، هرمزگان و یزد از جمله استانهایی محسوب می شوند که در فهرست مرکز آمار جای گرفته اند.
الگوی سنی باروری نشان دهنده کاهش میزان باروری در همه سنین از جمله گروههای سنی ۲۴ـ۲۰ و ۲۹ـ۲۵ و ۳۴ـ۳۰ ساله است. این تغییر بیانگر کاهش باروری به ویژه در میان گروه سنی جوان است که به نوبه خود سهم بسزایی در کاهش میزان باروری کشور داشته است.