در ادامه می خوانیم: ابلاغ پیام محرمانه رییس‌جمهور کشورمان به ولادیمیر پوتین و طرح پیشنهاد انعقاد توافق استراتژیک با روسیه از جمله مسائلی بود که طی سفر وزیر امور خارجه ایران به مسکو مطرح شد. انقلاب اسلامی ایران در سال ۱۳۵۷ انقلابی با نگاه ضد امریکایی بود و برای سیاستمداران ایرانی نیز همکاری با کشورهای شرقی نظیر چین و روسیه انتخابی بهتر از همکاری با ایالات متحده به نظر می‌آمد.
تخاصم با ایالات متحده و عدم همکاری با این کشور پابرجا بود تا با روی کار آمدن باراک اوباما، رییس‌جمهور پیشین امریکا شرایط کمی تغییر کرد و تهران و واشنگتن در چارچوب توافق هسته‌ای موسوم به برنامه جامع اقدام مشترک گام‌هایی به منظور کاهش تنش برداشتند اما با تغییر دولت در ایالات متحده و اتخاذ رویکرد خصمانه از سوی ترامپ در قبال ایران عملا همکاری ایران با ایالات متحده به یک بن‌بست جدی رسید. بی‌عملی کشورهای اروپایی در مساله برجام و ناتوانی آنها در ایستادگی برابر سیاست‌های ضد ایرانی امریکا، سبب شد تا روابط ایران و اروپا نیز تحت تاثیر قرار بگیرد و تهران را بر آن داشت تا از طریق تقویت همه‌جانبه روابط با شرق، در پی ایستادگی مقابل فشارهایی برآید که از سوی امریکا و در چارچوب سیاست «فشار حداکثری» بر ایران تحمیل می‌شد.
تقویت همکاری‌ها میان ایران، روسیه و چین می‌تواند کمربندی در برابر فشار امریکا ایجاد کند. در گذشته روسیه بر آن بود که با تشکیل مثلث مسکو، پکن و دهلی‌نو شرایط را در آسیا به نفع خود تغییر دهد و از پیشبرد سیاست‌های ایالات متحده جلوگیری کند، اما در پی تشدید اختلافات میان چین و هند و همچنین تلاش امریکا برای جذب دهلی‌نو، این سیاست تغییر کرد و هند از این مثلث خارج شد. تشدید اختلافات میان ایران و ایالات متحده و همچنین وجود منافع مشترک سبب شد تا ایران به سوی شرق گرایش پیدا کند و بخواهد از طریق همکاری با روسیه و چین در منطقه، نقشی موثر در برابر امریکا ایفا کند.
تدوین سند راهبردی همکاری با چین و طرح پیشنهادی مشابه به روسیه نیز در همین راستاست. ایران در پی افزایش همکاری‌های امنیتی، نظامی، اقتصادی و سیاسی با روسیه و چین در بلندمدت است و در کوتاه‌مدت نیز اهدافی دارد. هدف کوتاه‌مدت جمهوری اسلامی ایران از تقویت روابط با شرق و به ویژه دو کشور روسیه و چین را می‌توان در اقدامات اخیر ایالات متحده در چارچوب شورای امنیت جست‌وجو کرد. ایران می‌خواهد مطمئن باشد که هم مسکو و هم پکن به‌طور قطعی در برابر طرح تمدید تحریم تسلیحاتی ایران و همچنین استفاده از مکانیسم ماشه از سوی امریکا می‌ایستند و با استفاده از حق وتو مانع از فروپاشی قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت سازمان ملل متحد می‌شوند.
همان‌طور که شورای سردبیری واشنگتن‌پست در سرمقاله روز سه‌شنبه خود نوشت: سیاست فشار حداکثری کاخ سفید علیه ایران شکست خورده و نتوانسته به هیچ کدام از اهداف تعیین شده خود مبنی بر کنترل سیاست‌های هسته‌ای، منطقه‌ای و موشکی ایران موفق باشد؛ علاوه بر این باعث شده ایران که در پی ایجاد روابطی متوازن با شرق و غرب بود، در تقویت همکاری با کشورهای شرقی هیچ تردیدی به خود راه ندهد. سیاست‌های دونالد ترامپ، رییس‌جمهور ایالات متحده در سال‌های اخیر و رفتارهای غیرمنطقی او که تحت تاثیر کانون‌ها و لابی‌های یهودی، نه تنها بسیاری از کشورها از جمله چین و ایران را دچار مشکلاتی کرده و باعث شده این کشورها در سیاست‌های خود تجدیدنظر کنند، بلکه حتی باعث شده ایالات متحده در عرصه بین‌المللی بی‌اعتبار شود و دیگر مانند سابق توان اثرگذاری نداشته باشد. از همین‌رو باید تصریح کرد که تداوم ریاست‌جمهوری ترامپ نه به نفع جهان و نه به نفع امریکاست.