به نوشته واشنگتن پست؛ سیاست رییس جمهوری آمریکا در برابر چین، بی پروا، از هم گسسته، تهاجمی و یک جانبه بوده که ظاهرا هدف از طراحی آن، تقویت کارزار انتخابات دوباره وی بوده نه مدیریت چالش پیچیده واشنگتن با پکن است.
این روزنامه آمریکایی افزود: دستور ناگهانی و بدون مقدمه چند روز گذشته وزارت امور خارجه آمریکا برای تعطیلی کنسولگری چین در هیوستون نشانه ای از سیاست های غیرسازنده ترامپ است که به صورت گریزناپذیری منجر به بسته شدن یک نمایندگی ایالات متحده در چین و در نتیجه کاهش مجراهای ارتباطی، تماس دوجانبه و میزان درک واشنگتن از اوضاع داخلی چین می شود و هیچ تاثیری در رویارویی با فعالیت های این کشور ندارد.
واشنگتن پست یادآورشد: با اینکه مقام های آمریکا، کنسولگری چین در هیوستون را لانه فعالیت های جاسوسی توصیف می کنند، اما تاکنون هیچ نشانه، مدرک و سندی برای اثبات این ادعا ارایه نکرده اند.
بستن کنسولگری ها، آمریکا را به اهداف خود در برابر چین نمی رساند. بسیاری از دیگر اقدام های ترامپ از اعمال تعرفه ها بر مبادلات بازرگانی آمریکا و چین تا محدود کردن صدور روادیدهای دانشجویی، به اقتصاد آمریکا آسیب رسانده و شغل ها را برای آمریکائیان از بین برده، بدون اینکه تغییری در رفتار طرف مقابل ایجاد کند.
به نوشته واشنگتن پست ،جنگ صلیبی که ترامپ به راه انداخته شامل اشاره ها و کاربرد واژگان نژادپرستانه مانند ویروس چینی و کونگ فلو، در صورتی قابل پذیرش و باورکردنی تر خواهد بود که نشانگر تغییر مسیر ناگهانی و بی مقدمه در دوره کارزار انتخابات نبود. این در حالیست که ترامپ به صورت خصوصی از همتای چینی برای کارزار انتخاباتی خود درخواست کمک کرده است. ترامپ در توافق بازرگانی ژانویه با چین، از درخواست های خود برای تغییر ملموس اقدام ها و فعالیت های تجاری چین در برابر افزایش خرید سویای این کشور از کشاورزان غرب میانه آمریکا، در آستانه برگزاری انتخابات گذشت.
بر اساس این گزارش، رییس جمهوری از آن هنگام با متهم کردن پکن به دست داشتن در همه گیری کووید ۱۹ و وانمود کردن جو بایدن رقیب خود به عنوان عامل چین، شاهد مزایای انتخاباتی بیشتری بوده است. هر چند دولت ترامپ زیر فشار سنگین کنگره، برخی مقام ها و شرکت های چین را تحریم کرده است.
اما این راهبرد برای رویارویی با چین متقاعد کننده نبوده و نیازمند هماهنگی با هم پیمانان ایالات متحده مانند آلمان، کره جنوبی و ژاپن است که ترامپ آنان را با جنگ تجاری یا خارج کردن نظامیان از کشورهایشان، تهدید می کند. این امر مستلزم احیای قرارداد تجاری دو سوی اقیانوس آرام و بازگذاشتن مجراهایی برای تعامل دیپلماتیک با پکن به منظور حل مسائلی مانند زرادخانه هسته ای در حال رشد کره شمالی و گرم شدن دمای زمین است و با تعطیل کردن کنسولگری ها به هیچ کدام از این اهداف نمی توان دست یافت.