گسترش ویروس کرونا موجب کاهش یا حذف بسیاری از نشست های خبری و اداری و جایگزینی ارتباط از راه دور به صورت ویدئوکنفرانس و مانند آن به جای گردهمایی‌های غیر مجازی شده است.
توجه به لزوم رعایت فاصله اجتماعی، کاستن از دیدارهای رو در رو و همچنین تعطیل شدن برخی ادارات در شرایط شیوع ویروس کرونا از مواردی بوده که خبرنگاران و دست اندرکاران رسانه ها را در این شرایط وادار به استفاده بیش از پیش از راه های ارتباطی غیر حضوری و جایگزین برای تهیه فرآورده های خبری کرده است.
ماجرای پاسخ بعضی از مدیران به تماس هایی که از طریق تلفن همراه با آنان صورت می گیرد، پیش و پس از بروز کرونا وجود داشته و اینک نیز تداوم یافته است.
پیش از شیوع کرونا برخی از مدیران دستگاه های اجرایی در استان فارس بنا به دلایلی از پاسخگویی تلفنی (ثابت و موبایلی) به رسانه ها خودداری می کردند و خواستار مصاحبه حضوری و یا رد کردن مصاحبه می شدند.
این «برخی از مدیران» هرگاه شماره ای با کد ۰۷۱ یا ۰۹۱۷ که استان فارس و چند استان همجوار در حیطه و پوشش این پیش شماره هاست، بر روی نمایشگر تلفن همراه خود می‌دیدند، اقدام به رد تماس می‌کردند یا پاسخ نمی‌دادند تا تماس گیرنده خسته شود و تماس را قطع کند.
رفتار این نوع مدیران با شماره های موبایل که با ۰۹۳ و مانند آن آغاز می شدند بیانگر نوعی بی محلی و بی توجهی مضاعف بود.
از طرف دیگر این دسته از مدیران هرگاه شماره ای با ۰۲۱ یا ۰۹۱۲ بر نمایشگر تلفن های همراهشان نقش می بست، بدون درنگ و در کسری از ثانیه پاسخ می دادند.
مدیران یاد شده پس از پایان مکالمه و مشخص شدن هویت تماس گیرنده، نام او را در گوشی خود ذخیره می کردند تا بعد از فرایند تشخیص هویت، تصمیم بگیرند در تماس های بعدی پاسخگوی ۰۲۱ یا ۰۹۱۲ باشند یا خیر.
در واقع این «مدیران اندک»، در برابر تماس هایی با پیش شماره های گفته شده که مربوط به پایتخت است، حالت تسلیم و بیم همچنین گزینشگری پس از احراز هویت داشتند اما تماس های استانی را رد می کردند یا بدون پاسخ می گذاشتند.
تکیه کلام برخی از مدیران فارس که می گفتند «ای وای این شماره از تهران است، باید جواب دهم»، دستمایه شوخی و تاسف خبرنگاران استان شده بود.
برخی از خبرنگاران فارس برای اینکه مدیران استان به تماس هایشان پاسخ دهند، شماره های موبایل با پیش شماره ۰۹۱۲ خریده بودند یا سراغ دارندگان این پیش شماره ها می رفتند و موبایل آنان را برای تماس با شیفتگان ۰۹۱۲ قرض می گرفتند.
این شماره ها را اگر مدیر با نام تماس گیرنده ذخیره می کرد، در نوبت های بعدی تماس، به کار خبرنگار نمی آمد.
شیوع کرونا، تماس های تلفنی و غیرحضوری را افزایش داد که در این شرایط همان برخی مدیران شیفته پیش شماره های ۰۲۱ و ۰۹۱۲ فعالیتشان در زمینه رد تماس و بی توجه به پیش شماره های دیگر بیشتر شد.
واژه مسئول که به معنای سوال شونده و به عبارتی پاسخگوست گویا در قاموس واژگان چنین مدیرانی فقط برای عده ای مشخص جای داشته و دارد.
حذف خبرنگاران که نماینده افکار عمومی محسوب می شوند و گنجاندن این فعالان رسانه ای در لیست سیاه تماس گیرندگان،دستاورد ناخوشایند این مدیران «کم شمار» است.
در شرایطی که کرونا فراگیر شده و لزوم تماس غیر حضوری برای دریافت خبر بیش از پیش آشکار شده، رد تماس خبرنگاران استان فارس و پاسخگو نبودن به فعالان رسانه ای استانی و شیفتگی و شیدایی در برابر شماره های پایتخت، نمی تواند توجیه پذیر باشد.
البته به نظر نمی رسد قانون و معیاری برای ملزم کردن این مدیران« انگشت شمار» به پاسخگویی در برابر مردم و بخشی از نمایندگان افکار عمومی یعنی خبرنگاران وجود داشته باشد و همچنان باید برای درمان این معضل به عبارت فرهنگ سازی متوسل شویم.
انگیزه و دلایل پاسخگو نبودن برخی مدیران استانی به خبرنگاران استان محل خدمت و دستپاچگی در برابر پیش شماره های ۰۲۱ و ۰۹۱۲ مربوط به پایتخت، قابل بررسی ولی از بحث ما خارج است و خود آنان باید پاسخ این دوگانگی رفتار را بدهند.
شماره تلفن موبایل یا ثابت که برای تماس با مدیران مشخص شده، نشانگر هویت سازمان و شخصیت حقوقی دستگاه اجرایی برای پاسخگویی به مردم و افکار عمومی است و این وسایل ارتباطی در قالب وسایل شخصی نمی گنجند.
مردم برای رفع نیازهای اداری خود در شرایطی که تاکید بر مراجعه غیرحضوری در شرایط کرونایی شده،تماس های غیرحضوری بیشتری با سازمان ها خواهند داشت و انتظار پاسخگویی دارند و بدیهی است انتظارشان اولویت دادن برخی مدیران به پیش شماره های استانی است.
* دبیر خبرگزاری جمهوری اسلامی استان فارس