«اصغر مدیرروستا» از فوتبالیست‌هایی که در تیم‌های سرخابی حضور نداشت اما به تیم ملی رسید و گل‌های زیادی را به ثمر رساند.
مدیرروستا در مصاحبه با خبرنگار ورزشی ایرنا حرف‌های جالبی را بر زبان آورد که متن آن را در زیر می‌خوانید.
فوتبال را از کجا شروع کردید؟
فوتبال را از زمین‌های خاکی کرج شروع کردم و بعد به باشگاه هما رفتم تا به صورت رسمی این رشته ورزشی را آغاز کنم. باشگاه‌های بعدی من به ترتیب نفت تهران، دارایی، ستاد مشترک، پاس، بهمن، القادسیه کویت، الاهلی و الفجیره امارات بود.
در تمام سال‌های بازیگری‌تان از استقلال و پرسپولیس پیشنهاد داشتید اما به این تیم‌ها نرفتید، چرا؟
این تیم‌ها بزرگ و پرطرفدار بودند و هر بازیکنی آرزو دارد در این تیم‌ها بازی کند اما من زمانی که در پاس حضور داشتم قهرمان آسیا و ایران بودیم، عنوان آقای گلی را در اختیار داشتم، در بهمن نیز تیمی داشتیم که ۸ ملی‌پوش در آن حضور داشتند و طبیعی بود با شرایط خوبی که داشتم نخواهم تیمم را عوض کنم. اما ۲ بار تا آستانه رفتن به این تیم‌ها پیش رفتم، ولی قسمت نشد.
چطور؟
زمانی که در پاس حضور داشتم در ۲ برهه زمانی مختلف با استقلال و پرسپولیس قرارداد داخلی امضا کردم و حتی در تمرینات این تیم‌ها حاضر شدم اما «کریم ملاحی» مدیرعامل وقت پاس اجازه نداد تا سرخابی شوم.
اگر به عقب برگردید همین طرز تفکر را خواهید داشت؟
من در زمان بازیگری به آن نقطه‌ای که می‌خواستم رسیدم و بدون اینکه در استقلال و پرسپولیس بازی کنم ملی‌پوش شدم اما باید اعتراف کنم دوره مربیگری متفاوت با بازیگری است و نفراتی که در این تیم‌ها حضور داشتند مورد توجه هستند و شاید به خاطر این ماجرا اگر زمان به عقب برگردد به طور حتم راهی یکی از این‌تیم‌های بزرگ می‌شدم.
در زمان بازیگری‌تان از نرفتن به یکی از این ۲ تیم لطمه نخوردید؟
اگر بگویم نه، دروغ گفته‌ام. نگاه تیم ملی در برهه‌ای زمان خصوصا در سال‌های ۶۷ تا ۷۶ به سرخابی‌ها اختصاص داشت و من هم تا حدود زیادی ضرر کردم. با جرات می‌توانم بگویم اگر در آن سال‌ها بازیکن استقلال و پرسپولیس بودم، حداقل ۱۰۰ بازی ملی در کارنامه فوتبالم داشتم.
زمانی «خداداد عزیزی» را در تیم ملی نیمکت‌نشین کردید؟
«خداداد عزیزی» بازیکن با کیفیت و فوق‌العاده خوبی بود که من در بهمن با وی همبازی بودم و به خصوصیات فنی وی واقف بودم اما او چند سال از من کوچک‌تر بود. وی زمانی به عنوان یار کمکی راهی پرسپولیس شد و در لیگ قهرمانان آسیا برای این تیم بازی کرد. او در جام ملت‌های آسیا که در سال ۱۹۹۶ در کشور امارات برگزار شد عملکرد بسیار خوبی داشت و این طور نبود که من وی را نیمکت نشین کرده باشم. در برخی از بازی‌ها او بازی می‌کرد و در بازی‌های دیگر سرمربی تیم تصمیم می‌گرفت از وجود من در ترکیب ثابت استفاده کند. از آن روزها، سال‌ها گذشته است و من با جرات می‌گویم آن تیم ملی بهترین رفاقت و دوستی‌ها را داشت و هر بازیکنی که روی نیمکت قرار می‌گرفت با تمام وجود برای پیروزی تیمش دعا می‌کرد.
بهترین گلی که در تمام سال‌های فوتبال به ثمر رساندید؟
من در فوتبال گل‌های زیادی را به ثمر رسانده‌ام اما همین الان وقتی مردم مرا در کوچه و خیابان می‌بینند از گلم به چین حرف می‌زنند. همان گلی در مرحله مقدماتی جام جهانی ۱۹۹۸ فرانسه به ثمر رساندم. من هم به همین علت از این گل به عنوان بهترین گلی که در تمام سال‌های بازیگری‌ام زدم یاد می‌کنم.
فرصتی از دست داده‌اید که حسرت آن را بخورید؟
بازی با عراق که هر زمانی به خاطر می‌آورم، حسرت می‌خورم. «علی دایی» به من پاس داد و آنقدر اطمینان داشتم توپ را تبدیل به گل می‌کنم که ناگهان توپ از زیر پایم لیز خورد و به خارج رفت.
در جام جهانی ۱۹۹۸ فرانسه حضور نداشتید، همیشه از این موضوع گلایه کرده‌اید؟
من همیشه بابت اینکه در جام جهانی بازی نکرده‌ام ناراحت هستم چرا که حق طبیعی من این بود که در این رویداد مهم ورزشی حضور داشته باشم اما برخی‌ها این فرصت بزرگ را از من گرفتند.
چه افرادی؟
من برای جام جهانی ۱۹۹۸ فرانسه با برخی از بازیکنان معامله شدیم. حق من و چند نفر دیگر را خوردند. برای رفتن به جام جهانی خیلی زحمت کشیدم اما برخی مدیران باشگاه‌ها لابی کردند و با دادن خودرو نفرات جوان را به جام جهانی بردند تا بتوانند آنها را پس از این بازی‌ها به تیم‌های خارجی بفروشند.