تهران - ایرنا - محققان دانشگاه کالج لندن، نشانگر زیستی جدیدی را کشف کردند که امکان شناسایی آن دسته از بیماران دیابت نوع یک را که شانس بیشتری در موفقیت ایمونوتراپی با داروی Abatacept دارند، فراهم می‌کند.

به گزارش پایگاه خبری ساینس، داروی Abatacept یک سرکوب‌کننده سیستم ایمنی است که پاسخ ایمنی بدن را در افراد مبتلا به بیماری‌های خود ایمنی مهار می‌کند؛ اما نحوه اثرگذاری آن در افراد مختلف، تغییرات قابل توجهی دارد و به همین علت نمی‌توان این دارو را به طور روزمره مورد استفاده قرار داد.

کشف نشانگر زیستی جدید امکان استفاده از این دارو را برای افرادی که مناسب‌ترین واکنش را نسبت به آن دارند، فراهم می‌کند.
محققان با بررسی نمونه خون افراد مبتلا به دیابت نوع یک که در تحقیقات مربوط به داروی Abatacept شرکت کرده بودند، دریافتند تعداد سلول‌های ایمنی موسوم به Tfh در اثر مصرف دارو کاهش یافته و ویژگی‌های بیوشیمیایی آن‌ها نیز تغییر می‌کند. محققان با استفاده از الگوریتم‌های یادگیری ماشین، نمونه خون این افراد را تجزیه و تحلیل کردند و این تفاوت‌ها را در سلول‌های Tfh قبل و بعد از شروع درمان با Abatacept مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند تا نشانگرهای زیستی جدید را شناسایی کنند.
این نشانگرها حتی قبل از شروع درمان نیز امکان پیش‌بینی میزان موفقیت آن را فراهم می‌کنند.
دیابت به علت ناتوانی بدن در تولید یا مصرف انسولین بوجود می‌آید. انسولین ماده‌ای است که توسط لوزالمعده تولید می‌شود و نقش آن استفاده از قند به عنوان عظیم‌ترین منبع انرژی بدن است.
قند خون بالا به مرور زمان بر تمام ارگان‌های بدن تاثیر می‌گذارد و منجر به بیماری‌های قلبی، سکته مغزی، نارسایی کلیه، نابینایی، ناتوانی جنسی و عفونت‌های منتهی به نقص عضو می‌شود.
دیابت نوع یک نوعی بیماری خودایمنی است. دلیل قطعی این بیماری ناشناخته است، ولی محققان بسیاری از عوامل محیطی و ژنتیکی را در این عارضه دخیل می‌دانند. برخی مطالعات نشان می‌دهد عفونت‌های خاصی در دوران کودکی نیز می‌تواند محرک دیابت نوع یک، به ویژه در افرادی که از نظر ژنتیکی مستعد این بیماری هستند، باشد. یکی از این عفونت‌ها روتاویروس است.  

آخرین آمار منتشر شده از سازمان جهانی بهداشت در مورد دیابت:
-تعداد افراد مبتلا به دیابت در جهان از ۱۰۸ میلیون در سال ۱۹۸۰ به بیش از ۴۲۵ میلیون نفر رسیده است.
-شیوع جهانی دیابت در افراد بالای ۱۸ سال، از ۴.۷ درصد در سال ۱۹۸۰، به ۸.۵ درصد رسیده است.
-سرعت شیوع دیابت در کشورهای فقیر و کم درآمد بیشتر است.
-دیابت عامل اصلی نابینایی، نارسایی کلیه، حمله قلبی، سکته مغزی و قطع اعضای تحتانی است.
-در سال ۲۰۱۶میلادی، ۱.۶ میلیون مرگ، مستقیما به دیابت مربوط بود  و ۲.۲ میلیون مرگ دیگر به گلوکز بالای خون منتسب بود. حدود نیمی از آمار مرگ و میر ناشی از گلوکز بالای خون، در افراد کمتر از ۷۰ سال گزارش شده است.
- بر اساس آخرین آمار سازمان جهانی بهداشت در سال ۲۰۱۶ میلادی، دیابت هفتمین عامل مرگ و میر گزارش شده است.
-رژیم غذایی سالم، فعالیت بدنی، حفظ وزن بدن و اجتناب از مصرف دخانیات مهمترین عوامل در پیشگیری از دیابت نوع ۲ هستند.
- بیش از ۴۲۵ میلیون نفر در سراسر جهان به دیابت مبتلا هستند؛ اکثر این آمار به دیابت نوع ۲ اختصاص دارد که به‌راحتی با فعالیت بدنی منظم و رژیم غذایی سالم قابل کنترل است.
-از هر دو بیمار مبتلا به دیابت، یک مورد هنوز تشخیص داده نشده است که به سادگی با تشخیص اولیه و رعایت موارد ساده مربوط به سبک زندگی قابل کنترل است.
-از هر چهار خانواده، کمتر از یک مورد به برنامه‌های آموزشی کاربردی در زمینه دیابت دسترسی دارند. در حالی که آموزش‌های اولیه نقش مهمی در کنترل بیماری، بهبود نتایج و کاهش هزینه ها دارد.

گزارش کامل این تحقیقات در نشریه Nature Immunology  منتشر شده است.