اوست که در راستای حق مردم که دانستن است، فعالیت می کند و از طرف مردم باید اخبار را بیابد و به همه بگوید و بی طرفانه و بی غرضانه، اخبار را به نمایش و همچنین قضاوت افکار عمومی بگذارد.
حرکت راهبردی خبرنگار در شیوه زندگی (Life Style) مردم هم اثرگذار است، مردم به نوعی به خبرنگار به خصوص اگر از سوی رسانه ای صادق بشناسند، اعتماد می کنند و به سخن و قلم او اطمینان دارند.
کار خبرنگار تبدیل و انعکاس رخدادهایی است که قابلیت تبدیل شدن به خبر و اطلاع رسانی به جامعه را دارند. لازمه خبرنگار خلاق بودن، داشتن دانش کافی، تجربه و جسارت است. تا با سه اصل صحت، سرعت و دقت بتواند نیاز خبری مردم را برآورده سازد. خبرنگار دارای یک شخصیت حقیقی متین و استوار است که خود به خود تا هنگامی که منشور و میثاق خبر رسانی بی طرفانه و نمایندگی افکار عمومی را به عنوان امانتی بزرگ بر دوش دارد، وثیق و شایسته تکریم و احترام است اما این شخصیت ارزشمند در قالب رسانه نیز رنگ هویتی می پذیرد.
انواع رسانه های دیداری، شنیداری، نوشتاری، اجتماعی و مانند آن در دنیا وجود دارند که جملگی به عنوان منادیان آگاهی و آزادی در جهان، مورد احترام اند اما شاید گاه در گوشه ای از جهان، شبه رسانه یا ضد رسانه ای یافت شود که با قاموس فریب، دروغ و سودجویی و سوداگری، افکار عمومی را به انحراف از حقیقت و واقعیت سوق دهد و دریغ که آن شخصیت حقیقی معصوم خبرنگار، در پسا زنگار این دژم گونه، پنهان و قربانی بی‌گناه رسانه خود می شود.
این نمایندگی و تعهد در برابر افکار عمومی، در کنار مسوولیت مهم اجتماعی دیگر، فرآیند تولید و نشر خبر را تکمیل می کند. ماموریتی بزرگ به نام روابط عمومی که از یک سو مسوولیت و وکالت جامعه کاری خود را دارد و وکیل سازمان، شرکت یا وزارت خانه خود است و از دیگر سوی، نماینده عموم مردم و از جمله نماینده افکار عمومی و همان جامعه رسانه ایست.
در قریب به دو دهه مدیریت روابط عمومی، همواره رسانه و خبرنگار را یار و همراه و مکمل کار ارتباطی دانسته ام و حقیقتا، به شخصیت حقیقی و سپس رسانه ای او کمال احترام را داشته ام. در جامعه خبری مرتبط با مسوولیت این قلم، طیف گسترده ای از سردبیران، دبیران و خبرنگاران سرویس های اقتصادی، پولی و مالی و بیمه ای، پارلمانی و مانند آن ها، حضور مستمر و فعال دارند و همواره درخواست و مراجعه آنان را مقدم داشته و خود نیز با آنان در تماس، مشورت و همکاری در جهت خدمت به جامعه ارزشمند و شایسته احترام مخاطبان بوده ام.
سه سال پیش بود که در تنگنای اعتباری و مضیقه شدید تامین بودجه سهم دولت بودیم و پیگیری های اداری مکرر و نافرجام در برابر دیدگان نجیب و محترم بیمه گذاران، بسیار جانکاه بود. از وزیر جهاد کشاورزی تا بقیه مدیران و کارکنان همگی در رنج بودیم.
ابتکار روابط عمومی در اردیبهشت آن سال که اگر به تقویم مراجعه شود، اهمیت آن یافت می شود، در رایزنی با خبرگزاری دولت و راهنمایی و همکاری دلسوزانه مدیر کل وقت اخبار داخلی بود که تحلیل خبری ویژه در حدی کمتر از نوشتار پیش روی، مستقیما با تحلیل و تفسیر عددی به رییس دولت رسید و پس از ۴۸ ساعت با سه هزار و ۳۰۰ میلیارد ریال اعتبار با فرمان شخص رییس جمهوری بازگشت.
شیرینی و توانایی قلم خداداد را از صمیم جان حس کردم. با علاقه ای که به تدریس اندک دانسته های خود دارم، همواره دانش حیطه کاری خود را به ساده ترین بیان ها و گویش ها با خبرنگاران به اشتراک گذاشته ام و از حواشی بیهوده دوری جسته ام، برای من حقیقتا هیچ گاه نام و خط و بزرگی یا کوچکی رسانه اهمیتی نداشته است و همزمان در انتقال مفاهیم و اخبار رویدادهای تخصصی دستگاه متبوعم از هر رسانه ای، دوستان پر شماری دارم و در جهت اهداف مردم، از ظرفیت آنان بهره برده ام. در طول سال، فارغ از گفت و گوی خبری، دوستانه با خبرنگاران برای تحلیل اوضاع وقت می گذارم و یکی از پربهره ترین اوقات کاری سالانه ام به همین می گذرد. در کنار خبرنگاران، هر هفته یک یادداشت وتحلیل به عنوان مدرس دانشگاه یا کارشناس در رسانه ها در جهت اهداف سازمان متبوع که همان منافع عمومی است، می نویسم و از این کار خرسندم و معتقدم کار ناکرده بسیار است.
در پایان این نوشتار کوتاه، بهترین سروده ها و صمیمانه ترین شادباش ها را درآستانه روز خبرنگار (جالب آن که متولد هیجدهم مرداد هستم و هر ساله زادروزم باروز خبرنگار همراه است) به جامعه ارزشمند خبرنگاران کشور، به ویژه خبرنگاران کشاورزی و اقتصادی و بیمه ای، تقدیم می دارم. از همکاران روابط عمومی در سرتاسر کشور نیز درخواست دارم، رابطه مثبت و سازنده با خبرنگاران را توسعه دهند و همواره خبرنگار را یار و یاور خود ببینند.